Élke pendelaar die ’s morgens zijn fiets onder het station van Antwerpen-Centraal parkeert, weet waaraan hij zich kan verwachten. En deze 11 dingen herkent hij/zij sowieso:
1. Eerst en vooral ben je blij als je de wandelboulevard op de Keyserlei zonder botsing overleeft
Wandelaars, fietsers, mensen die steppen of gewoon … stilstaan.
2. En dan begin je aan je dagelijkse uitdaging
Keer op keer dénk je dat je dit ook zonder tussenstap kan.
3. Eenmaal in de fietsenstalling is het écht zoeken naar een plek voor je fiets
Je vraagt je toch af waarom er om 07u14 al 1.349 bezet zijn?
4. Platte band? Geen probleem, je kan je banden er gratis oppompen!
Of bij serieuze schade kan je je fiets toevertrouwen aan de werkmannen! 😉
5. Je probeert aan iets anders te denken, maar je kan er niet omheen … er hangt een geur
Urgh. 6. Als je een plek gevonden hebt, mag je jouw fiets wringen tussen twee andere die op 15cm van elkaar staan
Oké, WAAROM heeft die fiets zo’n breed stuur?
7. En dan zie je opeens dit schrijnende beeld:
Dat helaas schering en inslag is.
8. En besef je dat de fietsenstalling niet voor iédereen dezelfde betekenis krijgt
Daklozen zoeken er de warmte op.
9. Je moet je haasten om de trein te halen, met toch wel een beetje pijn in het hart
Ja, jij KAN gelukkig gaan werken.
10. Eenmaal terug van weggeweest, is het alleen maar hopen dat je fiets er nog staat
Oh, je had hem op slot gedaan? Dat wil NIKS zeggen.
11. Het gebeurt natuurlijk ook wel eens dat je totaal niet meer weet waar je hem hebt gezet
En dat je dus heel de fietsenstalling kan doorzoeken!
12. Maar de kans is groot dat je hem wél terugvindt
Feestje!
13. En je kan gelukkig ook altijd rekenen op de hulp van de conciërges!
Altijd even vriendelijk!