Brits premier heeft nog geen afscheid genomen van Downing Street 10 of de volgende topjob lijkt al op hem te wachten. Enkele ervaren rotten binnen de Britse Conservative Party tippen BoJo namelijk als opvolger voor Jens Stoltenberg als secretaris-generaal van de NAVO.
De schandalen waarin Brits premier en brokkenpiloot Boris Johnson in zijn politieke carrière al in verzeild raakte, zijn niet langer op een hand (zelfs niet op twee) te tellen. Recent moest hij afscheid nemen van het Britse premierschap, naar eigen zeggen “de beste job ter wereld”, nadat hij weigerde om parlementslid Chris Pincher, die ervan werd beschuldigd verschillende mannen seksueel te hebben betast, af te vallen.
Hierop stapten een massa aan ministers en regeringsleden op, en was Johnsons positie onhoudbaar. Hij nam ontslag, en wordt vervangen als partijleider en daarmee ook als premier. Op 5 september raakt bekend wie zijn opvolger wordt voor beide ambten: Rishi Sunak of Liz Truss.
Nog een stapje hoger?
Maar niet getreurd, want ondertussen wordt BoJo al getipt voor een volgende mooie functie, in Brussel weliswaar. Verschillende ervaren politici binnen zijn Conservative Party zien in hem de gedroomde opvolger als secretaris-generaal van de NAVO. Die zou normaal in september van dit jaar Brussel verlaten voor zijn thuisland Oslo, waar hij eerder al premier was en nu de gouverneur van de nationale bank Norges Bank zou worden. Door de oorlog in Oekraïne werd echter besloten dat het nu niet het geschikte moment was om een wissel aan de macht door te voeren, en Stoltenbergs mandaat werd met een jaar verlengd.
In 2023 komt er dan een opvolger, en dat zou Johnson kunnen zijn. De senior conservatives die hem naar voren dragen kijken vooral naar zijn aanpak van de Oekraïnecrisis, en onder meer het Oekraïense parlementslid Oleksii Goncharenko zit ook op dezelfde lijn. Johnson was er als de kippen bij om de troepenopbouw en invasie van Rusland te veroordelen, en stuurde zonder verpinken wapens richting Oekraïne. Zijn ervaringen als burgemeester van Londen, parlementslid en premier van het land zijn uiteraard allemaal extra troeven op Johnsons cv. Zijn overtuiging en energie mogen volgens de Tories ook op dat troevenlijstje belanden.
Wie anders?
Er is voorlopig niet echt bekend wie in de running is om Stoltenberg op te volgen. Wel werden de afgelopen maanden heel wat namen naar voren geschoven. In de Britse politiek viel al onder meer de namen Theresa May (ex-premier van het land) en Ben Wallace, de huidige minister van Defensie. Naar verluidt zou de VS niet happig zijn op een nieuwe EU-leider aan de top, die te hard zouden doorduwen voor een Europees leger (binnen de structuur van de Europese Unie), en lijkt de voorkeur zo naar een Brit te gaan.
Toch zijn er ook op het Europese vasteland enkele politici die het topambt zouden ambiëren; enkele namen vielen echter al af.
Sophie Wilmès (MR) werd eerder al getipt, onder meer door haar ervaring als premier en minister van Buitenlandse Zaken, maar nam recent ontslag uit de federale regering om voor haar zieke man te zorgen, en lijkt dus ook te gaan passen voor de NAVO.
Ook de Nederlandse premier Mark Rutte haakte al af. Hij staat al 12 jaar aan het roer van Nederland, maar die functie is ook niet voor eeuwig houdbaar. In interviews gaf hij echter aan niet te denken aan een carrière bij de NAVO of de Europese Unie.
Wie dan wel?
Van premier Alexander De Croo (Open Vld) is al langer bekend dat hij een buitenlandse carrière op het oog heeft na het premierschap. Een NAVO-topjob lijkt dan alvast geen slechte optie. Ook in Oost-Europa lopen met de Roemeense premier Klaus Iohannis en de Estse premier Kaja Kallas twee goede kandidaten rond, maar daarmee stoot het Westen de Russische beer wel voor het hoofd. Ook Federica Mogherini, die eerder al Italiaans minister van Buitenlandse Zaken en Hoge Vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken voor de Europese Unie was, lijkt een kandidate voor het hoogste zitje in de verdedigingsorganisatie.
(as)