Absynthe Minded is terug! Met hun gloednieuwe plaat ‘Riddle Of The Sphinx’ etaleert de band goesting, een ongebreidelde drang naar vernieuwing en een flinke portie lef. Lef om, na een carrière van vijftien jaar, de eigen artistieke ziel in vraag te stellen en nieuwe muzikale horizonten te verkennen. Wij spraken spraken frontman Bert Ostyn.

Vooral jullie track Mixing The Medicine is ondertussen al even uit en kreeg veel airplay. Tevreden met die ontvangst?

Bert Ostyn: “We zijn zeker niet ontevreden. We hebben al een aantal singles uitgebracht en die worden elke keer opgepikt, niet alleen op de radio en in de pers maar ook op sociale media. Helaas kunnen we niet optreden, normaal zouden we bijvoorbeeld in mei in de Botanique staan. Maar ik ben blij dat we beslist hebben om het album toch uit te brengen. In deze periode probeer ik me te focussen op de positieve dingen die we kunnen doen. Ik ben zeer trots op het album ‘Riddle of the Sphinx’ en heb veel goesting om ermee te gaan optreden. Het geeft altijd een goed gevoel om je muziek los te laten op de wereld.”

“Het was ook leuk om Mixing The Medicine als eerste nummer te lossen. Dat is het eerste lied van het album en zet de toon. Toch is het moeilijker dan in normale tijden om in te schatten of het album het goed zal doen. Je weet hoe dat gaat: normaal breng je een plaat uit om mee op te treden, nu gaat dat niet.”

Nieuwe line-up

In welke zin heeft de nieuwe line-up met Isolde Lasoen aan de drums de sound van de band veranderd?

Bert Ostyn: “De nieuwe line-up is eigenlijk nu pas ingegaan. Isolde speelt wel al sinds vorige zomer met ons mee, maar toen waren de drums al opgenomen. Volgens mij heeft Absynthe Minded in de toekomst een zesde lid, namelijk Wouter Vlaeminck die instond voor de productie.”

Zou je zeggen dat er sprake is van een stijlbreuk met jullie eerdere werk?

Bert Ostyn: “Dit is het zevende album en je mag toch wel zeggen dat het een beetje een reactie is op ‘Jungle eyes’, het vorige album. Die plaat betekent veel voor mij, want dat was een beetje onze comeback-plaat. Toch is die op een vrij traditionele manier tot stand gekomen: nummers schrijven, repeteren en de studio induiken met een externe producer. Ik zou zeggen dat het zowel een gevolg van als een vervolg op ‘Jungle eyes’ is.”

“Dit keer hebben we alles meer onder ons gehouden. Wouter, onze keyboardspeler, speelt strikt genomen niet meer bij ons maar hij heeft zijn rol gevonden bij het productieluik. We hebben heel obsessief 4 à 5 dagen bij elkaars thuis gewerkt zonder anderen en zonder tijdsdruk of financiële druk. We hadden de luxe om er gedurende een aantal dagen obsessief mee bezig te zijn en het dan volledig los te laten, soms zelfs weken lang.”

“We hebben het zo kunnen aanpakken, omdat we nu zelfzeker genoeg zijn. Daardoor zit er veel lucht in het album. We hebben de plaat niet vol gespeeld. Bij sommige liedjes hebben we de leegte gekoesterd. Trouwens, sommige nummers liggen heel dicht bij de oorspronkelijke demo’s, er zit veel spontaniteit en fantasie in.”

Afstappen van dure studio

Zit er een concept achter ‘Riddle of the Sphinx’ of zijn het losse nummers?

Bert Ostyn: “Het zijn losse nummers in de zin dat ze op zichzelf bestaan, maar ze hangen wel samen. We hebben voor ‘Riddle of the Sphinx’ gekozen als kapstok, omdat we met dat nummer all the way konden gaan met de beelden.”

“Het verhaal van de sfinx luidt dat hij eerst op 2 benen loopt, dan op 3 en dan op 4. o is dat ook bij de mens. Er zitten nummers bij die gaan over rauwere aspecten van de maatschappij, zoals Mixing The Medicine. Ja kan dat nummer bijvoorbeeld toepassen op de coronacrisis: worden we hierna groener, komt hier toch iets positiefs uit?”

“Tegelijkertijd hebben velen het gevoel dat alles snel terug naar het oude zal gaan. Over dat laatste gevoel gaat Mixing The Medicine. Exception gaat dan weer over iemand die zich zeer uitzonderlijk voelt. Easy gaat dan weer over thuiskomen, maar ook over de liefde. Ik schrijf over de dingen die ik meemaak in mijn dagelijks leven. Dat schrijfproces doe ik nog steeds heel graag. Naarmate de tijd vordert, geniet ik er ook van om over de kleine dingen in het leven te schrijven.”

“Er zit zeker een lijn in het album, niet alleen inhoudelijk maar ook qua productie. Op een gegeven moment zijn we naar de Ardennen getrokken om alles af te mixen. Daar hebben we dan op verder gewerkt, volgens mij hebben we er alles uitgehaald, het was een zeer toffe en dynamische samenwerking.”

Dat lijkt me zeer avontuurlijk, naar de Ardennen trekken en daar aan je muziek werken.

Bert Ostyn: “Dat zal wel zijn. Zoiets zorgt ervoor dat je alles weer even binnen een andere context bekijkt. Je werkt dan verder aan dingen waar je al mee bezig was. Ik wil dat ook aanhouden, zo werken zonder tijdsdruk. Dat is een modernere aanpak. Vroeger zouden we alles sneller gedaan hebben. Die dure studio en externe producer, dat zijn dingen van vroeger uit een tijd dat er budgetten waren om platen te maken. Dit is de juiste aanpak gebleken. We hebben kunnen blijven werken tot we vonden dat het echt goed was.”

Impact van coronacrisis

Wat voor een impact heeft de lockdown gehad op jullie als professionele muzikanten?

Bert Ostyn: “We hadden graag grote optredens gegeven, maar dat is momenteel nog niet mogelijk. Vorig jaar zijn we met Absynthe Minded met Isolde op de drums beginnen spelen. Daar zaten tijdens de zomer van 2019 heel wat stadsfestivals tussen, daar komt heel veel volk op af. Door de coronacrisis zitten we nu met een heel ambetant gevoel van onzekerheid. Het Botanique Festival in Brussel is bijvoorbeeld verzet naar oktober. De vraag is ook of mensen tickets zullen kopen om naar onze shows te komen. Dat geeft ons wel een angstig gevoel.”

“Daarnaast lijden we inkomstenverlies doordat we niet kunnen gaan optreden, dat is voor de hele sector het geval. Ik vind het wel een echt drama en hoop dat we na de zomer opnieuw kunnen optreden. Helaas werkt het principe van social distancing niet op concerten.”

“Op een bepaald moment zal alles wel weer open gaan. Op het moment dat het voetbal weer open mag, zullen wij ook wel weer open mogen. Het water staat ons nu nog niet aan de lippen, maar als de coronacrisis tot het einde van het jaar zou duren, zouden we wel heel diep zitten.”

Wat zijn jullie toekomstplannen?

Bert Ostyn: “Ik denk dat we ons moeten focussen op de positieve dingen die we nu kunnen doen. We blijven zeker samenkomen om te repeteren en te anticiperen op de toekomst. Hier en daar kunnen we dingen doen. We waren bijvoorbeeld van plan om een livestream te doen voor mensen die de plaat kochten. Nu zijn we aan het bekijken of dat live al mogelijk is met 200 mensen buiten. Iedere week verandert de crisis natuurlijk, maar we zijn als groep wel sterk genoeg om ons te focussen op het positieve.”