Je hebt waarschijnlijk altijd gedacht dat het leuker is om groter te wonen met je gezin. Maar dat is niet het belangrijkste om je gelukkig te voelen in je huis. Het gevoel dat je hebt over de ruimte is namelijk veel belangrijker dan de grootte.

Een fysieke thuis is de plaats waar een gezin of huisgenoten het meest met elkaar in contact komen. De verschillende kamers en hoe ze ingedeeld zijn, vormen de basis voor beperkingen hoe we omgaan met de personen rondom je.

Een nieuwe studie van de Brigham Young University in de Amerikaanse staat Utah, toonde aan dat hoe positiever we zijn over ons huis, hoe positiever we omgaan met de mensen die er wonen.

Amerikaans onderzoek

Carly Thornock, een Amerikaans interieurdesigner, leidde het onderzoek. Ze volgde 164 verschillende families met jonge kinderen in het westen van de Verenigde Staten. Die families hadden allemaal zeer verschillende achtergronden. Zo hadden ze onder andere verschillende loontarieven.

Twee jaar lang volgden de onderzoekers de gezinnen en probeerden ze verschillende factoren te onderzoeken die invloed hadden op de fysieke omgeving. Die vier factoren waren: affectieve respons, emotionele expressie, acceptatie en beslissingen nemen. De kinderen en hun ouders moesten ook testen invullen over de onderlinge relaties met elkaar.

Ze moesten ook invullen hoe eens of oneens ze het waren met stellingen zoals ‘ik voel mij benauwd in mijn eigen huis’ of ‘familieleden worden geaccepteerd voor wie ze zijn’. Vervolgens plaatsten de researchers die verschillende antwoorden in de context die samenhing met de achtergrond van de gezinnen (veel inkomen, weinig inkomen, grootte van het huis).

Mensen die wonen in een groot huis zijn inderdaad gelukkig. Dat lijkt ons logisch. Maar wat veel verrassender was, is de manier waarop mensen die fysieke ruimte ervaren. De grootte van je oppervlakte maakt niet zo veel uit, maar het gevoel dat je krijgt van een ruimte is veel bepalender voor geluk.

‘Omgevingsautobiografie’

Volgens dokter Toby Israel, een design psycholoog, heeft elke persoon een ‘omgevingsautobiografie’. Dat is je historie aan persoonlijke plaatsen. Je hebt dus bepaalde herinneringen aan plaatsen die door je onderbewustzijn opgeslagen worden. “Heel vaak kiezen mensen hun eerste huis op basis van hun herinneringen. Als die positief zijn, lijkt hun huis op dat van hun gezin en anders is het totaal omgekeerd”, vertelt dokter Israel aan BBC.

Als je dus later een huis koopt (of misschien ondertussen al gekocht hebt) dat op dat van je ouders lijkt. Dan moet je niet per se panikeren, want je herinneringen waren in ieder geval geweldig.