De PVDA zit in vieze papieren. Een intern lek legt bloot dat de partij systematisch medische gegevens van patiënten van haar ‘Geneeskunde voor het volk’ gebruikt om propaganda te voeren. “Men misbruikt een medische reden, bijvoorbeeld bloed nemen, om een patiënt te contacteren”, zo stelt een interne bron aan L’Echo. De partij ontkent niet dat ze propaganda voert via haar artsenpraktijk.

In Franstalig België maken de communisten opgang: in de peilingen zijn ze ondertussen de derde partij geworden, na de PS en de MR. En hun boegbeeld Raoul Hedebouw duikt geregeld op in de Vlaamse media en zelfs spelprogramma’s.

Maar met die aandacht komen er ook kritische vragen. Want de praktijken van de PVDA roepen toch stevige vragen op, zo blijkt uit een onderzoek van de krant L’Echo. Die kreeg de getuigenissen van een aantal partijleden van Hedebouw te lezen, en die zijn niet mis. Daaruit blijkt immers dat de communisten er niet voor terugschrikken om wel erg vergaande praktijken van politieke propaganda toe te passen.

Het gaat om getuigenissen van meer dan tien leden en ex-leden van de PTB, ook medisch personeel, dat werkte in de medische huizen van de PTB in Herstal bij Luik. De PVDA/PTB heeft een hele reeks artsenpraktijken, onder de titel “Geneeskunde voor het volk”. Daar kan iedereen die dat wil gratis op consultatie bij een huisarts. Het is een erg populaire service, zeker voor de meest kwetsbaren in de samenleving is volledig gratis gezondheidszorg een mooie meevaller. De PTB heeft 11 van dit soort artsenpraktijken, en het scoort systematisch electoraal beter in de gemeentes waar het actief is.

Medische fiches voor politieke doeleinden

Want zo onschuldig is die ‘service’ niet, zo blijkt. Want in een erg gedetailleerd en gestaafd verslag van 25 pagina’s, wordt duidelijk dat van elke patiënt uitgebreide medische fiches worden bijgehouden die daarna worden ingezet voor politieke doeleinden.

Dit staat onder meer in de getuigenis: “Vaak wordt een patiënt gecontacteerd met een advies, een element uit z’n medisch dossier zoals afname van bloed of gelijk welk excuus. En dat is enkel een manier om de persoon te zien, om die in de wachtzaal te brengen zodat daar een partijkader de persoon kan benaderen en een gesprek beginnen. Vaak wordt dus iemand gevraagd om bloed te laten trekken, terwijl er helemaal geen reden is. Dat is een vraag die vaak terugkomt bij collega’s: waarom worden patiënten zo vaak opgeroepen?”

Of nog: “Tijdens de electorale campagne worden de patiënten van het medische huis in Herstal systematisch gebeld door de PTB met de vraag of ze op hen gaan stemmen. Toen een arts signaleerde aan een verantwoordelijke van de partij dat zoiets toch een schending van de medische ethiek inhield, en in strijd was met de individuele vrijheid, antwoordde de partijman dat men niet moest zeggen dat het om een electoraal initiatief ging, maar dat men wilde terugkoppelen om te zien of onze engagementen zijn nagekomen.” “En regelmatig kwamen kaders van de PTB vragen stellen over de gezondheid van patiënten om te zien of die in staat waren om deel te nemen aan evenementen. Zoiets is duidelijk een schending van het beroepsgeheim.”

“Ja, wij houden politiek informatieavonden”

En blijkbaar staan ook medische vergaderingen in het teken van de politieke strijd. Want daarop wordt eerder besproken wat de politieke strategie is, hoe ze gaan deelnemen aan stakingen en manifestaties, dan de medische dossiers.

De verantwoordelijke van de medische huizen, Sofie Merckx, dochter van PVDA-stichter Kris Merckx, wuift de beschuldigingen weg. En natuurlijk doen ze aan politiek in hun artsenpraktijk: “Ja, wij sensibiliseren onze patiënten als Maggie De Block de prijs van medicatie laat stijgen. En we vragen hen dan om te komen betogen. En ja, we houden politieke informatieavonden waarop we onze patiënten samenroepen.”

Wat het gebruik van medische gegevens betreft, zegt Merckx “dat dat niet op een directe manier gebeurd.” “Dat doen we echt niet. We praten met patiënten over het feit dat we als PTB deelnemen aan verkiezingen, maar laten hen uiteraard vrij om te kiezen voor wie ze willen.”

Later, na publicatie, reageerde Geneeskunde voor het volk nog eens met een perscommuniqué, waarin ze de beschuldigingen weerleggen: “Nooit konden partijkaders de medische fiches van patiënten inkijken. Er is ook geen enkele klacht in die zin ingediend bij de orde van geneesheren.”