IJs smelt nu zo snel aan de polen dat we in het worstcasescenario zijn beland

Het smelten van ijs over de hele planeet versnelt in recordtempo, en het smelt het snelst op de Groenlandse en Antarctische ijskappen, blijkt uit een nieuw onderzoek. Zo snel dat we nu in de worstcasescenario’s zitten van het Intergovernmental Panel on Climate Change, ’s werelds toonaangevende autoriteit op het gebied van klimaat.

Tussen 1994 en 2017 ging ongeveer 28 biljoen ton ijs verloren volgens een studie die in het tijdschrift The Cryosphere is gepubliceerd. Dat is genoeg om om een ​​ijskap van 800 meter dik over heel België te leggen. Ongeveer twee derde van het ijsverlies werd veroorzaakt door de opwarming van de atmosfeer, en ongeveer een derde door de opwarming van de zeeën.

In de bestudeerde periode versnelde het ijsverlies met 65 procent, van 0,8 biljoen ton per jaar in de jaren negentig tot 1,3 biljoen ton per jaar in 2017. Ongeveer de helft van al het verloren ijs kwam van het land, en het draagt dus bij aan de mondiale zeespiegelstijging. Door het ijsverlies tijdens de onderzoeksperiode, van 1994 tot 2017, is de zeespiegel naar schatting met 35 millimeter gestegen.

Feedbacklussen

De grootste hoeveelheden ijs gingen verloren van drijvend ijs in de poolgebieden, waardoor het risico op een feedbackmechanisme dat bekend staat als albedoverlies, toeneemt. Wit ijs weerkaatst zonnestraling terug de ruimte in – het albedo-effect – maar wanneer drijvend zeeijs smelt, onthult het donker water dat meer warmte absorbeert, waardoor de opwarming verder wordt versneld in een feedbacklus.

Gletsjers vertoonden het op één na grootste verlies aan ijsvolume, met meer dan 6 biljoen ton ijs dat is verloren gegaan tussen 1994 en 2017, wat ongeveer een kwart is van het wereldwijde ijsverlies in die periode. Het krimpen van gletsjers dreigt in sommige regio’s zowel overstromingen als watertekorten te veroorzaken. Grote hoeveelheden smeltwater kunnen stroomafwaartse gebieden overweldigen, terwijl gekrompen gletsjers minder van de constante waterstroom produceren die nodig is voor de landbouw.

De studie gebruikte satellietwaarnemingen gedurende een periode van 23 jaar.

Lees ook:

Meer
Lees meer...