’t Is gebeurd: Kaat Bomans is ’thuisgekomen’! Alweer een nieuw hoogtepunt in Vlaanderens populairste soap. Wij spraken actrice Leen Dendievel over haar bijzondere rol als transgender (Kaat was vroeger Franky). Hoe kom je nu aan zo’n rol, en vooral: hoe speel je het geloofwaardig? En héééél misschien polsten we ook al even naar mogelijke romances van onze nieuwe Thuis-topper …
Kaat Bomans moet zowat het eerste personage ooit zijn in een Vlaamse reeks die een geslachtsoperatie laat ondergaan. Sowieso een serieuze uitdaging om te spelen, maar dat hield actrice Leen Dendievel niet tegen. Ze zette haar tanden erin en werd één van de hoofdpersonages in een soap waar elke werkdag meer dan een miljoen Vlamingen naar kijken.
Hoe o hoe kom je nu eigenlijk in zo’n rol terecht, Leen?
Zoals je in andere rollen terechtkomt: ze bellen je om auditie te doen en daar moet je enkele scènes spelen voor een camera. Voor je het weet is het gedaan en ben je op weg naar huis. Voor mijn auditie van Kaat was ik trouwens heel moe, want ik had net nog nachtopnames gehad voor de film van Nick Balthazar. Toen ik naar huis reed, dacht ik echt: ‘Wat heb ik nu eigenlijk gedaan?’ (lacht)
Het is absoluut geen doorsnee personage. Waren er speciale vereisten, zoals lijken op Jef Hoogmartens (die de oude Franky speelde)?
Nee, die waren er niet. Het toeval wil dat ik ergens wel wat lijk op Jef. We hebben allebei een wipneus en een klein mondje. Als je ons naast elkaar zet, zouden we broer en zus kunnen zijn. Maar dat is heel toevallig.
Onlangs kwamen we Jef tegen en hij grapte dat Reinhilde Decleir de meest geschikte actrice was die hem kon opvolgen. Ben je haar tegengekomen in de gang tijdens de audities?
Nee, zij was er niet jammer genoeg. Goeie actrice wel! Al zou ze misschien haar haar een klein beetje moeten knippen hebben …
Je speelt natuurlijk een personage dat eerder door iemand anders werd neergezet. Heb je gelet op speciale trekjes om die vervolgens te ‘imiteren’?
Nee, veel van die trekjes zijn er niet. Franky was een gewone jongen. Hij liep ook niet speciaal, of zo. Ik ben een vrouw, dus ik kom zoals een vrouw. Als je nog in het lijf zit van een man en je komt er nog niet voor uit dat je een vrouw wil zijn, ga je je niet vrouwelijk gedragen, zoals plots vrouwelijk stappen. En wat het karakter betreft, dat is iets wat je speelt. Dat is hetzelfde met een leerkracht spelen. Ben je dat? Nee, maar mentaal is dat iets dat je toepast.
Sommigen vinden het raar dat een transgender wordt gespeeld door een vrouw, wat denk je daar zelf van?
Dat bedoel ik dus met ‘spelen’. Een transvrouw zou zich even goed moeten verplaatsen in die rol. Ze heeft het proces dan wel doorgemaakt, maar het blijft acteren. Het is niet omdat ik nog nooit ben verkracht geweest dat ik dat niet kan spelen. Ik speelde ooit iemand die een IT-bedrijf had, maar ik ken geen bal van computers, hé. Maar ik zou het heel fijn vinden als een transvrouw of transman een gewone vrouw of man zou spelen. Een nieuwe politiereeks bijvoorbeeld waarin de onderzoeksrechter transseksueel is. Dát zou ik pas geweldig vinden.
Je draait intussen al enkele maanden mee op de set, hoe valt het mee ginder?
Heel leuk! Het is natuurlijk niet nieuw voor mij om op een set te staan. Maar het is tof om nog eens een vast personage vast te hebben, eentje dat je echt kan aanpakken. Toch een verschil met een gastrol. Dat is zoals met je lief voor de eerste keer meegaan naar de familie: dat is onwennig, zeker als het bij één keer blijft. Als je een paar keer meegaat daarentegen, ben je meer op je gemak. Maar het zijn allemaal warme mensen op de set. Ik heb ook veel sms’jes en mails gekregen van de ploeg om mij te verwelkomen. Hartverwarmend allemaal!
Nu Kaat Bomans for real is geïntroduceerd, vragen heel wat Thuis-kijkers zich uiteraard al af met wie ze haar eerste romance zal beleven …
Ik heb geen idee!
Heb je zelf een voorkeur?
Nee, er is niemand die ik naar voor schuif. Ik ben actrice, dat mag iedereen zijn. Als het zo is, zal ik het wel zien. Al zou het wel mooi zijn als het geschreven wordt in het scenario, want dat deel van het proces moet ook belicht worden. Een nieuwe stap in het leven van Kaat, zoals dat ook bij transgenders het geval is.
Was je eigenlijk al Thuis-kijker voor je zelf meespeelde?
Ik keek sporadisch. Toen ik wist dat ik auditie mocht doen elke dag natuurlijk. Nu ik er zelf in ben, ga ik mezelf wel bekijken. Ik vind dat heel belangrijk om te leren uit wat ik doe. Ik let dan op mijn uitspraak, hoe ik emoties speel, confrontaties, alles eigenlijk. Je hebt de luxe om dat te bekijken, waarom zou je het dan niet doen? Elke scène is er om te leren voor de volgende.
Ben je intussen fan geworden?
Ik ga de anderen niet vragen om een handtekening (lacht). Ik ben eerder fan van buitenlandse reeksen, zoals Grey’s Anatomy. Ik kijk ook al jaar en dag naar Home and Away. Ik was 6 toen dat begon. Ik kon nog geen Engels, zelfs niet lezen, maar ik weet nog perfect wat erin gebeurde.
Heb je soms geen schrik dat je voor de rest van je leven Kaat Bomans uit Thuis zal zijn?
Nee, ik heb nog andere projecten in het vooruitzicht. Je moet dingen daarnaast blijven doen om te tonen wat je waard bent. Ik ben ook niet blijven plakken bij Stefanie uit Spring. Zet alle foto’s van mijn rollen naast elkaar, en je zal zien dat ik altijd iemand anders ben.
Iemand als Jef Hoogmartens zal wel nog een paar jaar geassocieerd worden met Franky…
Ja, maar ik ben wel bereid om mijn haar te veranderen. Voor mijn personage van Kaat bijvoorbeeld heb ik gevraagd om ook zo’n slag in mijn haar te krijgen, zoals Jef. En krullen, omdat ik nu toch vrouw ben geworden en daar rekening mee hou. Het is ook iets blonder dan ik normaal zou doen in het echte leven. Zo weet ik dat ik naar huis kan gaan als Leen. Ik zie er als personage graag anders uit dan mezelf.
Wanneer zal de rol van Kaat voor jou geslaagd zijn?
Ik hoop dat het publiek begrip zal kunnen opbrengen voor de keuze en dat ze door hoe ik de rol speel, kunnen inzien waarom Kaat die stap heeft gezet. Van de transgendergemeenschap hoop ik dat ze zich kunnen vinden in de situatie die ik speel. Dat ze denken ‘dit of dat heb ik ook meegemaakt of gevoeld’. Ik hoop dat ze zich erin kunnen herkennen.
Vind je het belangrijk om op een bepaalde manier een soort van boegbeeld te worden?
Nee, een boegbeeld wil ik niet zijn, want dat ben ik niet. Ik ben wel blij dat ik mijn steentje kan bijdragen om het taboe te doorbreken, want zo zit ik als Leen ook in mekaar. Als ik een rol kan spelen waarmee ik kan helpen om bij een paar mensen in de huiskamer de oogkleppen af te zetten, ben ik blij. Gewoon de boodschap brengen: wat er ook gebeurt, het belangrijkste is dat mensen gelukkig zijn. Smijt alle grenzen open en steun die persoon. Dát.
Ook binnen Thuis staat niet iedereen achter de keuze van Kaat …
Nee, maar ook begrip voor mensen die er nog niet goed mee om kunnen, is belangrijk. Het is normaal dat een ouder of broers of zussen in het begin problemen hebben om het te aanvaarden. Ook daar moeten stappen gebeuren. De schrijvers hebben dat heel mooi gedaan met Frank die moeite heeft met Kaat. Ook dat zal voor begrip zorgen. Het is niet zwart-wit. Zowel bij Frank als Kaat zal je hopelijk kunnen denken ‘ik snap het allemaal niet zo goed, maar sommige dingen toch wel’. Als mensen het al maar een beetje minder zwart-wit zien, is het goed.
Strakke keuze van de Thuis-makers. Leen lijkt eigenlijk wel op Jef! #thuisopeen #kaat #franky pic.twitter.com/97T0uTiKji
— Amélie (@AmelieToeters) 5 januari 2016
Ik zie de gelijkenis wel @leendendievel & @jifdendekke! #thuisopéén pic.twitter.com/RGx7CLu5cZ
— ℛené Vermeulen (@Renerosaurus) 5 januari 2016