Volgens de mensenrechtenorganisatie Iran Human Rights stierven op twee maanden tijd al 326 betogers in Iran, waaronder 43 kinderen en 25 vrouwen.
“Iraanse veiligheidsdiensten doodden al meer dan 300 betogers”
Waarom is dit belangrijk?
De protesten begonnen op 16 september, nadat de 22 jaar oude Mahsa Amini stierf door politiegeweld, omdat ze haar hoofddoek niet correct droeg. De protesten verspreidden zich over het land, en breidden ook uit tot betogingen tegen het regime in Teheran. Volgens The Guardian vormen ze 'de grootste bedreiging voor het regime sinds de Iraanse Revolutie van 1979'.De cijfers: 326 mensen stierven al, volgens mensenrechtenorganisatie Iran Human Rights.
- Volgens de organisatie Iran Human Rights is het gepubliceerde cijfer ‘het absolute minimum’. CNN geeft aan het cijfer niet te kunnen checken, aangezien in Iran het internet, media die niet door de overheid worden gecontroleerd en oppositiegroepen worden onderdrukt of offline gehaald. Verschillende andere mensenrechtenorganisaties en journalisten geven andere cijfers over het aantal slachtoffers. Zo noteert Human Rights Activists in Iran 336 doden, waaronder 52 minderjarigen.
- De dodelijkste dag was 30 september. Bij de stad Zahedan, in het zuidoosten van het land, doodde de politie 82 mensen, die betoogden tegen de verkrachting van een 15-jarig meisje door een politieofficier. Honderden anderen raakten gewond, en Amnesty International vermoedt dat de dodentol nog veel hoger ligt.
- De politie schoot vanop de daken van de stad met traangas op de menigte, maar ook met scherp, onder meer richting het plein bij de grote moskee in de stad. Volgens Amnesty werden de meeste slachtoffers in het hoofd of de borst geraakt, wat erop kan wijzen dat er geschoten werd ‘met het doel te doden’.
Onderliggend: de protesten blijven aanzwellen, en brengen het regime in nauwe schoentjes.
- Oorspronkelijk werd betoogt tegen de dood van de 22-jarige Mahsa Amini. Al snel breidden de betogingen zich uit, en ondertussen wordt ook geprotesteerd tegen verschillende beslissingen van het regime in Teheran, waaronder het verplicht dragen van hijabs en de gewelddadige onderdrukking van oppositiegroepen.
- Het politiegeweld tegen de betogers wakkert de protesten alleen maar aan. Hoewel de betogingen spontaan ontstonden en dus niet wordt aangestuurd (hoewel Iran met de vinger wijst naar Saoedi-Arabië en de Verenigde Staten), zijn er toch enkele duidelijk eisen: het regime moet vallen, en de gewelddadige zedenpolitie moet worden ontbonden. Daarnaast willen de betogers dat enkele repressieve wetten tegen vrouwen en vrouwenrechten worden afgeschaft, en eisen ze gerechtigheid voor Mahsa Amini.