De Bisschop van Antwerpen, Mgr. Johan Bonny, heeft opnieuw de media gehaald door onomwonden op te komen voor het kerkelijk erkennen en zegenen van relaties tussen homoseksuelen. Hiermee is hij niet aan zijn proefstuk toe. De Antwerpse kerkvorst was enkele jaren geleden, in 2012, nog lovend over een toneelstuk dat opgevoerd werd in De Singel, onder de titel ‘On the Concept of the Face, regarding the Son of God’. Hoewel dit toneelstuk van Romeo Castelucci een godslasterlijke aanval op Jezus Christus vormde, zag Mgr. Bonny er de culturele meerwaarde van in.
Door zijn oproep om homoseksuele relaties binnen de rooms-katholieke kerk een structurele plaats te bieden overschrijdt Mgr. Bonny een nieuwe grens. Deze keer niet van fatsoen, maar van geloofsleer en moraal. Ten eerste schept hij zo het beeld dat homoseksuelen geen plaats zouden hebben binnen de katholieke Kerk. Dit is manifest onjuist. Elke mens is immers geroepen door God om lid te worden van katholieke Kerk.
Deze Kerk heeft haar regels, structuren en tradities, die voor iedereen dezelfde zijn, en in tegenstelling tot wat men vermoedt, nog zeer goed gekend. Seksuele geaardheid is geenszins een criterium om wel of niet katholiek te kunnen zijn. De Kerk, enige weg tot heil in het hiernamaals, staat open voor elke mens, wat ook zijn achtergrond, zijn talenten en zijn problemen zijn. Ook voor homoseksuelen – alsof dat nog gezegd moest worden. Iedereen is welkom.
Seksualiteit is het einddoel
Maar de regels van moraal gelden universeel, voor elke katholiek, op elke plaats en van elke tijd. Het huwelijk, een sacrament ingesteld door Christus, is toegankelijk voor één man en één vrouw en wordt aangegaan uit vrije wil. Het stopt bij het overlijden van één van beide huwelijkspartners. Seksualiteitsbeleving is door God gewenst binnen het huwelijk. Op deze wijze is het einddoel van seksualiteit, de voortplanting van de mens, het stichten van een gezin. Voor de Kerk kan dit niet buiten het huwelijk.
Dat er fouten tegen gebeuren is maar al te menselijk, daarom voorziet God dan ook het sacrament van de biecht en zo begint een nieuw hoofdstuk in het spiritueel leven van elke katholiek, steeds opnieuw. In die zin is er geen verschil tussen ongetrouwd samenwonende hetero- en homokoppels. Het moeilijke is enkel dat de Kerk niet kan toelaten om twee mensen van hetzelfde geslacht te laten trouwen omdat het einddoel van de seksualiteit niet mogelijk is. Dit is eveneens hoe aartsbisschop Léonard de visie van de Kerk op homoseksualiteit heeft verklaard in het duo-interview met Etienne Vermeersch op VRT.
Spelregels subtiel veranderen
Wat hier gevraagd wordt, is dus niet een plaats voor homoseksuelen binnen de Kerk. Die is er namelijk al. Wat Mgr. Bonny wil, is niet nieuwe spelers toelaten tot het spel (want iedereen is reeds toegelaten), maar de spelregels zelf op subtiele wijze veranderen. Hij lijkt seksualiteitsbeleving buiten het sacrament van het huwelijk om te willen verkopen als niet-zondig. Dit heeft tot gevolg dat iedereen, homoseksuelen zowel als gescheiden mensen, buiten het huwelijk hun relaties seksueel mogen beleven zonder dat dit als zondig wordt bestempeld door de Kerk.
Mgr. Bonny, opvolger van de apostelen, wil op omfloerste wijze het geloof veranderen. Dat kan niet. Als katholieke vereniging met thuisbasis te Antwerpen wil het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond van Antwerpen dan ook haar stem verheffen en luidop zeggen: neen Monseigneur, wat u voorstelt is niet katholiek.
KVHV-Antwerpen