Elk jaar zijn leerkrachten gemiddeld 19 dagen ziek thuis. Dat cijfer is een vrij spectaculaire stijging tegenover 2015. Ook per provincie zijn de verschillen significant: zo zijn leerkrachten in West-Vlaanderen opvallend minder ziek. Er zijn trouwens ook best wat leerkrachten die bijna nooit ziek zijn. 

Leerkrachten zijn vaker ziek: da’s de algemene trend in het ziekteverzuim van 2016. Oudere leerkrachten zijn iets vaker ziek, en wie in de directie zit, moet ook steeds vaker thuis zijn. Dat laatste lijkt misschien een vreemde trend, maar ‘psychosociale aandoeningen’, lees: depressie en burn-out, zijn verantwoordelijk voor een groot deel van de ziektedagen. Hoe meer stress, hoe groter de kans op een lange periode thuisblijven.

Burn-out

Daarbij is ook de pensioenleeftijd omhooggegaan: meer kwaaltjes betekent meer thuisblijvers, dus dat leerkrachten tussen 56 en 65 jaar vaker thuisblijven mag niet verbazen. Daar staat tegenover dat veertig procent van de leerkrachten in 2016 geen enkele dag ziek was. Ook komen steeds meer leerkrachten wel degelijk terug uit langdurig ziekteverlof: burn-out is dus geen fin-de-carrière meer.

Wie is er het vaakst thuis? Limburgers spenderen meer tijd ziek thuis, West-Vlamingen vervullen het cliché van hardwerkende Vlaming. Zij nemen jaarlijks het minste aantal ziektedagen op. Overigens ligt het totaal aantal ziektedagen bijna twee volledige dagen hoger dan in 2015. De invoering van het M-decreet is daar mogelijks een factor bij, maar minister van Crevits ziet een breder maatschappelijk fenomeen.

Vervangingspools

“Ook in andere sectoren stijgt het aantal opgenomen ziektedagen”, zegt de Vlaamse minister van Onderwijs (CD&V) aan Het Laatste Nieuws. De kwaliteit van het onderwijs garanderen is haar prioriteit. Daarom wil ze ‘lokale vervangingspools’ invoeren om zieke leerkrachten te vervangen vanaf een ziekteverlof van zo’n tien werkdagen.