Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA wil een robot naar de zuidpool van de maan sturen om er naar water te zoeken. Als er water op de maan aanwezig is, willen de Amerikanen nagaan of het zou kunnen gefilterd worden zodat het geschikt is als drinkwater voor astronauten of als brandstof.

De robot is een zogenaamde rover en draagt de naam VIPER, wat staat voor Volatiles Investigating Polar Exploration Rover. In 2022 zou het toestel op de maan moeten arriveren. Dat meldt onder andere de technologiewebsite Tech Crunch. 

“VIPER gaat rondrijden op de zuidpool van de maan en zal uitzoeken waar het ijswater is”, zegt NASA-beheerder Jim Bridestine op het International Austronautical Congress in Washington. “We gaan het water kunnen analyseren en er uiteindelijk naar boren.”

Leven op de maan

NASA hoopt in kaart te kunnen brengen hoeveel water er aanwezig is op de zuidpool van de maan. Zo heerst in de Amerikaanse ruimtevaartindustrie de ambitie om mensen langdurig en duurzaam te laten leven op de maan en/of mars. Een bron van water op locatie zou daar erg bij helpen. Visionair en SpaceX-CEO Elon Musk zei al dat de mensheid volgens hem op lange termijn geen toekomst heeft als we geen manen of andere planeten gaan koloniseren.

Commerciële initiatieven

Voor het zover is, zal VIPER gedurende honderd dagen data verzamelen. Daardoor zullen de eerste globale watervoorraadkaarten van de maan tot stand moeten komen.

De robot is uitgerust om waterstof en zuurstof te herkennen. Dat zijn de basiscomponenten van water die van elkaar afgescheiden kunnen worden om er brandstof van te maken voor toekomstige commerciële maanlanceringsvoertuigen. Die voertuigen zullen gefinancierd worden door commerciële, private bedrijven.

Nieuwe maanmissie en ruimtepakken

Hierna, tegen 2024, wil NASA twee astronauten naar de zuidpool van de maan sturen voor een nieuwe maanwandeling. Het is de bedoeling dat ze daar 6,5 dagen buiten hun maanlander werken.

(In de jaren 2030 wil NASA een eerste bemande missie naar Mars sturen.)

Voor die missie stelde NASA onlangs het prototype de nieuwe ruimtepakken voor. Ze spreken zelf van “een miniatuur ruimteschip in de vorm van een menselijk lichaam.” De pakken zien er radicaal anders uit dan wat we gewoon zijn bij astronauten. In essentie zijn de hedendaagse ruimtepakken nog steeds hetzelfde als die uit de jaren ’60 en ’70 ten tijde van het Apolloprogramma. NASA wil met deze pakken het Artemis-tijdperk inluiden.

De nieuwe pakken zijn een stuk flexibeler dan de oude modellen en passen zich aan aan het lichaam van de astronaut, of die nu man, vrouw, groot, klein, dik of dun is. Het is de bedoeling dat de astronauten met de pakken op de maan kunnen rondlopen zoals op aarde. Rare bewegingen en gekke sprongen op de maan zullen we, als alles goed gaat, dus niet meer te zien krijgen.

Bovenaan in het pak zit een lifesupportsysteem, bestaande uit een energiebron, een communicatiemodule, een watertank om de temperatuur op peil te houden en een systeem dat koolstofdioxide opneemt en in de ruimte uitstoot. Dat moet ervoor zorgen dat de astronaut in kwestie niet stikt in het pak.