Op een zwarte dag voor de regeringspartijen probeert Open Vld nog de meubelen te redden: met een verlies van zo’n twee zetels lijkt regeringsdeelname voor Open Vld niet eens zo ver weg. De Zweedse coalitie kan met de tijdelijke resultaten ook verder.
Het zag er in eerste instantie niet goed uit voor de liberalen: Open Vld speelt zowel op Vlaams als Federaal niveau een tweetal zetels kwijt. Een significant verlies op plaatsen waar de liberalen vaak sterk staan, maar ‘Gewoon Doen’ bleek in bijvoorbeeld Oost-Vlaanderen ‘Gewoon niet doen’.
Verlies in de heimat: Vlaamse Ardennen hellen naar rechts
In Oost-Vlaanderen, waar lijsttrekker Carina Van Cauter de Vlaamse Ardennen blauw probeert te kleuren en de familie De Gucht en De Croo thuiskomt, boeken ze verlies. Zo’n drie procent, in de tsunami van Vlaams Belangstemmen, valt dat behoorlijk mee. Maar de grote namen die daar het fort zouden moeten rechthouden, hebben het ook daar moeilijk.
In West-Vlaanderen lukt dat standhouden beter: er valt zelfs een kleine winst te boeken op federaal vlak. Op Vlaams vlak vertellen de liberalen hetzelfde verhaal als in Oost-Vlaanderen: enkele procentpunten minder dan in 2014.
Christian Leysen moest in Antwerpen als wit konijn de honneurs gaan waarnemen. Hij houdt goed stand: een klein verlies, maar op Vlaams vlak is het opnieuw een kleine tragedie voor de grote namen. Bart Somers, die met het Mechels verhaal ging leuren, kan geen status quo verzekeren.
Maggie-effect verdwijnt en Rutten mag het ‘gewoon niet doen’
In Vlaams-Brabant neemt Open Vld een diepe duik, dik vier procent minder dan in 2014: zowel voor voorzitter Gwendolyn Rutten als voor minister Maggie De Block is er zwaar verlies. Zowel voor De Block als voor Rutten wordt het een uitzonderlijk zure appel: nauwelijks twee weken geleden vrijwilligerde Rutten nog voor een rondje als minister-president.
De Block haalde in 2014 natuurlijk een monsterscore, maar haar verlies nu is dan ook des te opvallender. Ze moest ook last-minute Asiel en Migratie overnemen van de Marrakech-geplaagde Theo Francken. Maar de rekening bij Open Vld is duidelijk: de kopstukken verliezen, houden nauwelijks stand en moeten plaats ruimen. Al is die Zweedse coalitie op Vlaams nog niet helemaal opgeborgen.