Retrodag op Werchter met hoogtes en laagtes, maar vooral veel meezingmomenten

Zaterdag op Werchter was een dag voor de oude rockers en dat was ook te zien aan de gemiddelde leeftijd op de weide. Op de Main Stage stonden namelijk Jimmy Eat World, Blink-182, System Of A Down en Linkin Park geprogrammeerd. Maar kregen de fans ook waarvoor ze gekomen waren?

De babysit was geregeld, de oude vrienden opgetrommeld en op weg naar de weide was al goed gedronken … het was zaterdag namelijk een dag vol nostalgie op Rock Werchter. Na wat opwarmen door Seasick Steve begon Jimmy Eat World aan de trip down memory lane.

De emopunkers begonnen met Sweetness, een nummer dat we al niet meer gehoord hadden sinds onze tienerjaren en al snel hoopten we dat dat zo gebleven was. De groepsleden hebben duidelijk niet meer de energie die ze ooit hadden. De klassieker The Middle als afsluiter kreeg iedereen wel aan het zingen en haalde duidelijk het beste in de band naar boven, maar dat was niet genoeg om het optreden te redden.

Hits, maar niet meer dan dat

Blink-182 mocht de dag in ongeveer hetzelfde genre voortzetten, maar dat gebeurde jammer genoeg niet meer in dezelfde bezetting als vroeger. Zanger-gitarist Tom DeLonge houdt zich tegenwoordig liever bezig met het zoeken naar ufo’s en vervanger Matt Skiba (Alkaline Trio) is toch van een ander niveau.

Niet dat dat de fans eigenlijk veel kon schelen want Blink-182 heeft genoeg hits waarin het publiek gewoon de zang overneemt. All The Small Things, First Date, I Miss You, … werden gretig meegezongen, maar meer dan dat viel er dan ook niet te bespeuren. Of toch nog dat: drummer Travis Barker, duidelijk de enige van de groep die er echt nog zin in had, liet op het einde zijn zoontje achter de drum plaatsnemen en die deed dat meer dan aardig.

Beste publiek

Heel wat anders zagen we bij System Of A Down. De Armeense Amerikanen hebben dan misschien in eeuwen al geen nieuwe plaat uitgebracht en zijn wat minder direct geworden in hun kritiek op de Amerikaanse regering, maar rocken kunnen ze wel nog altijd.

Aerials, Hypnotize, Chop Suey! en Lonely Day klonken nog altijd verschroeiend hard en het publiek lustte het volledig. Zanger Serj Tankian noemde Werchter het beste publiek van hun tour en misschien klopte dat voor één keer echt. Tijdens de finale met Toxicity en Sugar werd dat publiek alleszins volledig wild.

Nog goed bij stem

Het mooie liedje kon niet blijven duren want ook afsluiter Linkin Park toonde dat retro niet altijd goed is, al was dat om een heel andere reden. De groep is de laatste tijd namelijk de weg van de pop/EDM ingeslagen en dat is niet hetgeen waarvoor het oude volkje naar Rock Werchter was gekomen.

De oude nummers werden dan weer wel goed gebracht en gesmaakt door de fans. Chester Bennington is duidelijk nog goed bij stem en klassiekers Numb, In The End, Crawling, Bleed It Out, … werden gretig mee geschreeuwd.

De retrodag op Werchter zorgde al bij al voor weinig muzikale hoogtepunten, maar toch zijn we er zeker van dat de meeste aanwezigen zich meer dan geamuseerd zullen hebben, als ze het zich morgen nog kunnen herinneren tenminste.

Meer
Lees meer...