Eén van dé verrassingen van het seriejaar 2018 was wat ons betrof ‘Homecoming’, de nieuwe reeks van Sam Esmail die eerder ook al ‘Mr. Robot’ bedacht. Verrassend sterk in de hoofdrol schittert Julia Roberts die voor ‘Homecoming’ voor de eerste keer ooit in een reeks meespeelde. Omdat we in onze vriendenkring merken dat ‘Homecoming’ nog steeds maar weinig belletjes doet rinkelen willen we deze redelijk bangelijke reeks hier nog eens onder de aandacht brengen.

Netflix is aantal voorlopig nog altijd ongenaakbaar, maar Amazon brengt steeds meer en meer mitraillettes in stelling om ook voor hen een geduchte concurrent te gaan worden. Dat België Amazon daarbij maar weinig kan schelen – wat we afleiden aan het ontbreken van Nederlandse ondertitels – maakt dat nog niet heel veel mensen bij ons een abonnement op Amazon Prime hebben en dat Homecoming hier dus nog behoorlijk onbekend is.

Even terzijde: die cumul van abonnementen helpt hen niet die echt moeite willen doen om series op een legale, eerlijke, betalende manier te bekijken. Om alles nu te kunnen bekijken hebben we een kabelabonnement nodig, maar ook eentje op Netflix, eentje op Play en eentje op Amazon Prime. En dan nog zijn er series die nooit ofte nooit tot hier raken. De versnippering wordt dus echt een probleem en belooft er niet op te beteren nu ook Apple en Disney een eigen streamingsdienst aangekondigd hebben en ook Facebook Watch en YouTube volop aan het experimenteren zijn. Moeten we binnen een jaar of tien ook een stuk of tien abonnementen nemen of zal één en ander zichzelf oplossen en krijgen we kartels en abonnementenpakketten? We hopen alvast op het laatste.

Maar goed, Homecoming dus. Die reeks draait rond Heidi Bergman (Julia Roberts). Bij de start van de eerste aflevering werkt ze als therapeute bij het Homecoming Transitional Support Center, een centrum dat erop gericht is om militairen na hun diensttijd te helpen om de overgang te maken naar de maatschappij. Er wordt hen geestelijke gezondheidszorg aangeboden, maar de ex-militairen krijgen ook sollicitatietraining en worden begeleid in het zoeken naar een job en een woonplaats.

Vier jaar later blijkt Heidi in een kleine bar te werken in Tampa en is er van een baan bij het Homecoming Center geen sprake meer. Wanneer een revisor van het Departement van Defensie (Shea Whigham) na het ontvangen van een klacht Heidi gaat opzoeken om haar een paar vragen te stellen over het centrum en over haar werk met een zekere Walter Cruz (Stephan James) blijkt Heidi zich niets meer van haar werk in die periode te herinneren.

De reeks is gebaseerd op de gelijknamige fictiepodcast van Gimlet Media, maar kon vooral op aandacht rekenen door de betrokkenheid van Sam Esmail, de nieuwe naam in televisieland die enkele jaren geleden alle schijnwerpers op zich gericht kreeg na de lancering van Mr. Robot. Homecoming schept dus verwachtingen en stelt niet teleur.

Drie personages om te zien:

Julia Roberts speelt in Homecoming haar allereerste televisierol en het is een grote verrassing om haar eens iets anders te zien doen dan de zoveelste romantische komedie. Ze speelt met Heidi ook een personage dat maar langzaam aan al haar geheimen vrijgeeft. Wanneer we haar leren kennen werkt ze in het Homecoming Centre en heeft ze een carrière opgebouwd, maar Anthony, haar vriendje, refereert wel aan een moeilijker verleden wanneer hij tijdens het avondeten zegt “After all those false starts you finally got out of that town and it’s finally happening for you.”

Heidi heeft dus zeker geworsteld, meer dan wij als kijker op dat moment weten. Vier jaar later is er geen sprake meer van de job, van de carrière en van het vriendje en woont Heidi bij haar moeder.

In het tweede seizoen van Homecoming zal Julia Roberts jammer genoeg niet te zien zijn. Wel blijft ze aan de serie verbonden als executive producer. Wanneer dat tweede seizoen zal verschijnen is nog niet geweten.

Stephan James zet in Homecoming een prachtprestatie neer als Walter Cruz. Wanneer hij het programma voor veteranen binnenstapt is iedereen het er meteen over eens: dit is een modelkandidaat. Deze man moet ons uithangbord worden. Cruz wandelt het centrum preventief binnen: hij heeft makkers van hem al de overstap tussen het leger en de maatschappij zien maken en hen daarbij ten onder zien gaan. Cruz wil die overstap rustig maken, komt al zijn verplichtingen na, heeft wel last van nachtmerries en gaat zelfs eens een keer – zonder dat hij het zelf begrijpt – op de vuist tijdens een sessie, maar al bij al is Cruz een aimabele kerel met wie vlot samen te werken valt.

Heidi en hij ontwikkelen al snel een nogal familiaire band. Ze zijn bij elkaar op hun gemak, gaan makkelijker en makkelijker private gesprekken aan en beginnen zelfs grapjes met elkaar uit te halen? Waar is het dan misgegaan tussen de twee? Hoe is Heidi in het ziekenhuis belandt en waarom was dat op dezelfde dag dan het ontslag van Walter Cruz uit het Homecoming-programma?

Stephan James is één van de namen die we in het oog moeten houden, want in het begin van dit jaar zette hij ook al zo’n mooie prestatie neer als Fonny in de mooie liefdesfilm If Beale Street Could Talk en nu steelt hij opnieuw de show in Homecoming. Onthou die naam!

Colin is de baas die niemand van ons wil. En de echtgenoot die niemand van ons wil. Hij is altijd geagiteerd en opgejaagd, zet zijn werk altijd op de eerste plaats en verwacht dat ook van zijn werknemers. Hij hangt voortdurend met Heidi aan de telefoon, verwacht ook altijd dat ze haar telefoon opneemt en ratelt dan aan één stuk door.

Ook in 2022 komen we Colin nog tegen, de eerste keer wanneer Heidi hem belt als ze al die gesprekken op haar oude telefoon ziet. Ze stelt zich beleefd voor, maar aan de andere kant krijgt Colin het zeer benauwd als hij hoort wie hij aan de lijn heeft. Hij besluit haar op te zoeken om na te gaan of ze een bedreiging voor hem vormt.

Waarom kijken?

De reeks speelt zich af in 2018 (heden) en 2022, vier jaar later wanneer Heidi zich niets meer van haar tijd bij het centrum blijkt te herinneren. Visueel doet Esmail hier erg interessante dingen. De scènes die zich in 2018 afspelen vullen je hele scherm. De scènes in de toekomst echter spelen zich af op een half scherm. Dit is niet zomaar een spielerei, maar wel een metafoor voor het brein van Heidi. Ze is zich er erg van bewust dat ze een deel van haar geheugen kwijt is, dat er een zwart gat in haar tijdlijn zit dat ze niet kan invullen. Later in het seizoen zal dit opgelost worden en daarbij zal een pelikaan een grote rol spelen.

Nog opmerkelijk is de speelduur. Een aflevering van Homecoming duurt tussen de 25 en 30 minuten, ongeveer de helft van de meeste andere series. En toch hebben we op geen enkel moment het gevoel dat het snel moet gaan of dat we met een oppervlakkiger beeld achterblijven. Zowel Esmail als de scenaristen houden er een gezapig tempo op na en zetten in alle rust hun pionnen uit.

In de eerste aflevering blijkt er nog geen vuiltje aan de lucht. We denken dat het centrum een goed werk verricht. Het Homecoming Center wil gewoon mensen helpen die door andere instanties in de steek worden gelaten, zo lijkt het wel. Het is pas daar op het einde van die eerste aflevering, wanneer Heidi bekent zich niets meer te herinneren van haar tijd bij het centrum, dat we beseffen dat er stront aan de knikker is.

Het is ook Julia Roberts die aan die sfeer bijdraagt. Tijdens haar scènes in de sessies met Walter Cruz is ze zeer ontspannen. Ze lacht en ze maakt grapjes. Wanneer ze het bezoek krijgt van Thomas Carrasco echter reageert ze heel nerveus. Heeft ze redenen om een geheim te bewaren of herinnert ze zich echt niets meer? De paranoia die ook al in Mr. Robot zat, maakt zich snel van de kijker meester en al snel na het begin van de reeks worden we aan het twijfelen gebracht over het centrum. Heeft het wel ooit bestaan? En zo ja, waren de bedoelingen van het centrum dan wel zo goed als ze zelf doen voorkomen?

Het zou zonde zijn om meer te vertellen, alleen willen we wel nog kwijt dat dit een typische Sam Esmail-reeks is zoals we die sinds Mr. Robot hebben leren kennen. Esmail speelt met de waarheid, met wat hij de kijker voorspiegelt als de waarheid. En als het dan toch weer anders in elkaar blijkt te zitten dan waar je zo zeker van was, dan voel je je betrapt en dom omdat je je toch weer hebt laten misleiden. Dat is ook Homecoming: een goede les in het omgaan met fake news en het kritisch omgaan met de bronnen die je worden voorgeschoteld.

Een tweede seizoen komt er nog wel, maar dan wel zonder Julia Roberts en – nog erger – zonder Sam Esmail die zal regisseren. Het was Julia Roberts die Esmail gevraagd heeft om alle 10 de afleveringen te regisseren omdat ze het gevoel had dat ze de continuïteit van de regisseur – net zoals bij een film – nodig had om zich op haar gemak te voelen.

Geen Julia Roberts dus en geen Sam Esmail, de twee factoren die Homecoming zijn grootste aantrekkingskracht gaven zullen er niet bij zijn in het tweede seizoen. Momenteel leeft dus bij ons de vraag of Homecoming niet één van die talloze series zal worden die het beter bij één seizoen hadden gehouden.