Ain’t no Sunshine when he’s gone: soullegende Bill Withers is overleden op 81-jarige leeftijd aan hartproblemen. De soulzanger en componist had meer dan één klassieker op zijn cv staan.

Zo was er naast Ain’t No Sunshine ook nog Lovely Day, het zonnige nummer waarin Withers bewijst hoeveel adem hij kon nemen. Lean On Me is dan weer één van de mooiste nummers over vriendschap ooit geschreven. En naar Who Is He (And What Is He To You) kan je niet luisteren zonder te denken aan wat Michael Kiwanuka vandaag doet.

Vanaf midden jaren 50 werkte Bill Withers bij de marine. Het is daar dat hij ook begon te zingen, toen hij naar het verre Oosten werd gezonden. In 1967 verhuisde hij naar Los Angeles om een muziekcarrière uit te bouwen. Withers nam demo’s op, maar aanvankelijk was niemand geïnteresseerd. Tot één van de demo’s Clarence Avent ter ore kwam, de eigenaar van Sussex Records. Toen Bill Withers zijn eerste contract tekende was hij er al 32.

Een Grammy voor Ain’t No Sunshine

Toen was het meteen raak: het debuut ‘Just As I Am’ (1971) sloeg aan voor Withers een band had kunnen samenstellen om mee op tournee te trekken. Op de debuutplaat van Withers stond Ain’t No Sunshine, dat beloond werd met een Grammy. Op diezelfde plaat staat ook Grandma’s Hand, dat bij de kids van de jaren negentig bekend in de oren klinkt omdat Blackstreet het sampelde voor No Diggity, hun hit met Dr. Dre.

In 1985 stopte hij met albums maken. Op dat moment had hij acht platen uitgebracht. Hij bleef sporadisch optreden, maar stopte ook daar definitief mee in de jaren negentig.