Voor het eerst vader worden: het is een wonderlijke gebeurtenis. Niettemin komen een hele hoop zaken op je af waarvoor helaas geen handleiding bestaat, noch een afstandsbediening, noch een bijdehandse app. Maar, geen paniek, hieronder enkele tips en raadgevingen die ik op basis van eigen ervaringen graag deel met alle nieuwbakken vaders out there.  

1. KEEP CALM, YOU ARE NOT ALONE

Daar sta je dan met je nieuwe spruit in je handen op een ontiegelijk uur in het verloskwartier van het ziekenhuis. De opvolging is daar, maar wat nu? Hoe vervang ik een pamper? Is deze melk niet te heet? Waarom blijft dat kind toch schreeuwen? 

De eerste dagen verlopen in een roes. Je baby en mama zijn in uitstekende handen van verplegend personeel en voorlopig kan je nog enkele dagen rustig op een stoel zitten, felicitaties in ontvangst nemen, en genieten van dat glas champagne … tot je thuiskomt.

Slapen doen baby’s de eerste maanden gemiddeld nog 16-18h per dag. Dat valt al mee.

Pampers vervangen leren ze je in het ziekenhuis, wees hiervoor zeer aandachtig, maak desnoods een filmpje terwijl de verpleegster het je voordoet. Wellicht zijn er ook oma’s en meters die je dit met veel plezier nog eens zullen uitleggen. Indien je baby flessenvoeding krijgt, kan ik ten stelligste aanbevelen om steeds een arsenaal gesteriliseerde flessen in voorraad te houden. Dit ter bescherming en behoud van de trommelvliezen. Hongerige baby’s produceren decibels waar geen GAS-boetes tegen opgewassen zijn. 

Wees vooral niet bang om raad te vragen aan zussen, tantes, oma’s en meters. Zij zijn altijd blij dat ze hun advies en ervaringen kunnen delen. Bij Kind en Gezin zullen je ze ook steeds te woord staan, en helpen waar mogelijk. Ook de huisarts en pediater staan klaar met raad en daad. 

2. SLAAP BIJ WANNEER HET KAN

De eerste weken zijn slopend. Een baby heeft om de 4u voeding nodig, en slaat geen maaltijden over. Hoewel ze 16h-18h tijdens een etmaal slapen, gebeurt dit in slaapjes van 1h, 2h, 3h, 4h. Indien je nog thuis bent die eerste weken (vaderschaps- of ouderschapsverlof) is het aanbevolen het slaapritme van de baby min of meer te volgen. 

3. WEES VOORBEREID

Als je moet vaststellen dat je baby hongerig is, maar je vergeten bent de flessen te steriliseren, ben je reeds te laat en zijn je trommelvliezen eraan voor de moeite. Wij redden het steeds met 6 flessen, maar de ervaring leert me dat het geen kwaad kan om er een stuk of tien in huis te hebben. Ook voor autoritten of het overbruggen van afstanden met auto, trein of openbaar vervoer raad ik aan om steeds een flesje achter de hand te houden, moesten er zich onvoorziene files of vertragingen voordien. In een later stadium valt dat makkelijker op te lossen met een koekje. Dit advies geldt natuurlijk ook voor het aanleggen van een voorraad pampers zowel thuis als in de auto.

4. BABY’S ZIJN STERKER DAN JE DENKT: THERE WILL BE BLOOD

Hoe je het ook draait of keert: accidents will happen. Wees altijd op je hoede, maar probeer te leven met het feit dat je kleine ukkepuk zich vroeg of laat zal bezeren, vallen, kneuzen, of een ongelukje zal hebben waarbij je initieel in paniek schiet, maar waarbij achteraf blijkt dat het allemaal wel reuze meevalt. Veel heeft o.a. te maken met het feit dat de beenderstructuur van baby’s nog vooral uit kraakbeen bestaat, min of meer elastisch is, en daardoor baby’s moeilijk breuken kunnen oplopen. Dit is vanzelfsprekend geen excuus om acrobatische toeren uit te halen met de kleine, en wild te beginnen doen. Punt is dat je niet overbezorgd moet worden als er eens iets foutloopt, of als het kind een ongelukje voorheeft.

5. LEG JE HERINNERINGEN VAST

In deze postmoderne, technologische app-tijden is dit vanzelfsprekend een open deur intrappen. Beschouw het als een reminder dat je steeds je smartphone, tablet of ouderwets digitaal fototoestel steeds bij de hand hebt voor de milestone-gebeurtenissen zoals de eerste stapjes, eerste woordjes, etc. 

6. ZING, DANS, LACH, MAAR HUIL OOK MEE

Niets plezanters dan samen met je baby zingen, lachen, dansen en pret maken. Doch, als ze triest zijn, en je past je stemtoon en houding aan, voel je bijna dat ze begripvol zijn dat je hun tegemoet probeert te komen. Met het aanpassen van stemtoon en houding wordt bedoeld: verhoog je stemtoon tot dat huilerige, droevige klaagzangstemmetje en kniel of hurk zodanig dat je op zelfde ooghoogte staat of zit als de baby. Je baby merkt dat je op hetzelfde niveau zit, en zal dat (meestal in positieve zin) bekrachtigen door op dezelfde manier te reageren. 

7. JE BABY VOLGT EEN EIGEN RITME (geen paniek als ze niet direct lopen, spreken, kruipen, het kan plots snel gaan)

Vergeet al die nonsens en indicaties dat baby’s moeten lopen en spreken vanaf een bepaalde leeftijd. Elke baby ontwikkelt zich op z’n eigen ritme. Sommige baby’s lopen al vanaf 8 maanden. M’n eigen dochter zette haar eerste stappen vanaf 16 maanden. Dit geldt ook voor de spraakontwikkeling. Sla niet in paniek als je kind na een jaar nog steeds geen mama of papa zegt, het komt wel, dat beloof ik. Er is niets zo frustrerend voor een kind (alsook voor een volwassene) die onder druk gezet wordt om te presteren. Geef het tijd. Maar moest het echt te lang duren, dan zijn daar de nodige instanties voor (zie punt 10)

8. OVERDRIJF NIET (overdreven baby-proofing, oppassen met grootmoeders middeltjes of middeltjes van horen zeggen) 

Overdreven baby-proofing is voor mensen met te veel tijd. Je huis of appartement zodanig inrichten dat het een halve gevangenis is voor geen enkele betrokken partij aangenaam. Je voelt je als ouder/volwassene mee gevangen in een huis dat plots één grote boobytrap blijkt te zijn, en je kind wordt plots afgeremd in wat vooral natuurlijk is: op ontdekking gaan, nieuwsgierig de wereld rondom proberen te vatten (zonder al te veel restricties)

9. GENIET VOORAL

Ondanks dat de eerste maanden slopend zijn, en dat opvoeden een fulltime job is: geniet ervan, geniet ervan met volle teugen, want die uitzonderlijke momenten die je ervaart, ervaar je ook maar één keer in je leven (met een tweede kind voelen heel veel basistaken al snel als repetitief aan, hoe mooi het ook is dat er een tweede spruitje in je gezin gekomen is). Een eerste pamper blijft een eerste pamper. Eerste stapjes zijn altijd eerste stapjes, maar je hebt het al eens gezien…

10. INSTANTIES ZIJN ER OM TE HELPEN

Ten slotte nog eens een recapitulatie van enkele voorgaande dingen: aarzel niet om hulp in te roepen van anderen. Er zijn zoveel mogelijkheden en instanties dat er echt geen excuus is om dingen op eigen houtje uit te voeren zonder dat je echt zeker bent wat je aan het doen bent. 

Het valt af te raden om af te gaan op online adviezen, grootmoeders middeltjes, huis-, tuin en keukenremedies, etc. 

Er is ook een overvloed aan literatuur beschikbaar bij de dichtstbijzijnde boekenboer. 

Help is nearby in de vorm van :

– Grootouders

– Meters en peters

– Huisarts, kinderarts, gynaecoloog

– Kind & Gezin

Onthaalmoeder of kinderopvang