Moet je betalen als je een YouTube-filmpje op je eigen site wil plaatsen? Als het van Sabam afhangt wel, want de auteursrechtenvereniging eist daar nu een vergoeding voor. Daarmee gaat het echter in tegen een uitspraak van het Europese Hof van Justitie, en probeert het van twee walletjes te eten.
Sabam wil geld van Belgacom en Telenet omdat zij internetabonnementen aanbieden, en die gebruikt kunnen worden om muziek te downloaden. Sabam wil geld van 170.000 kleine bedrijven van minder dan acht mensen omdat de radio opstaat op de werkvloer. Sabam wil geld omdat er in crèches muziek te horen is. Sabam inde in het verleden zelfs al geld voor artiesten die niet eens aangesloten zijn. Dat bleek in Basta, het programma van Lieven Scheire waarin artiestennamen werden verzonnen, en waar Sabam toch geld voor eiste. Het YouTube-filmpje hebben we in dit artikel geëmbed. Wij durven nogal!
Net als je denkt dat Sabam niet nog verder kan gaan om geld te ronselen, komt de auteursrechtenorganisatie weer met nieuwe plannen op de proppen. Nu zou de organisatie zelfs geld eisen omdat je openbare YouTube-filmpjes op je eigen website kan embedden. Dat overkwam onlangs Elisabeth Ouni, oprichtster van foto- en muziekwebsite A Polaroid Story, meldt De Morgen. Ouni kreeg op 1 april (en het was spijtig genoeg geen grap) een brief van Sabam toegestuurd. Zij zou Sabam moeten betalen, want ze embedt YouTube-filmpjes van muziekgroepen op haar website.
Geen schending van auteursrecht
Dat is opmerkelijk, want vorig najaar heeft het Europese Hof van Justitie nog beslist dat het embedden van content geen schending van het auteursrecht inhoudt, als die rechthebbende die content al zelf op het internet verspreidt. En dat is hier het geval. Er worden gewoon bestaande YouTube-filmpjes, die vrij voor iedereen beschikbaar zijn om te bekijken, met de aangeboden embedcode op een andere site geplaatst. Er is zelfs meer, want zelfs als het filmpje illegaal op YouTube werd geüpload door iemand, dan nog kan de persoon die het filmpje insluit daar niet voor aansprakelijk worden gesteld.
In een reactie zegt Sabam-jurist Wim Germonpre dat zij YouTube voor die muziekfilmpjes een exploitatierecht hebben toegekend in ruil voor een procentuele vergoeding, maar die geldt enkel voor persoonlijke en niet-commerciële doeleinden. Als er dus een reclamebanner op de website staat, dan haalt de eigenaar daar voordeel uit.” En dus wil Sabam geld zien.
Van twee walletjes
Sabam gaat dus in tegen Europa, en probeert ook nog eens van twee walletjes te eten. Want de auteursrechtenorganisatie krijgt van YouTube een vergoeding die afhankelijk is van het aantal keer dat een filmpje bekeken werd. En als een ingesloten filmpje op een andere website bekeken wordt, dan gaat de teller op de YouTube-site gewoon mee omhoog. Sabam probeert dus dat geld dubbel te innen.
De Belgische auteursrechtenorganisatie heeft dus wel een probleem met embedden, terwijl dat al jarenlang gemeengoed is geworden op het internet. Bovendien blijkt het Europese Hof geen directe zeggenschap over deze zaak te hebben, waardoor Sabam moeilijk kan worden gestopt. In Nederland zijn ze al een pak minder kleingeestig, en moet er geen licentiegeld meer betaald worden voor het embedden van content.