Het is hoopgevend, als het gaat over deflatie dan zien we een opening om biflatie volwaardig te laten doorstromen tot het collectieve debat. Euforie slaat om in absolute wanhoop wanneer we geconfronteerd worden met kapitale denkfouten, het is alsof we een deur openen en onmiddellijk terug barricarderen, helaas. In dit artikel een les om nooit te vergeten, laat ons hier aub komaf mee maken, het zit in kleine dingen.
Dat biflatie – voor velen nog ongekende materie – een hoopgevend alternatief is, staat buiten kijf. Vandaag zijn we getuige dat steeds meer berichten in de richting wijzen van deflatie, het is de voorbode van een transformatieproces zonder weerga, niets dan goed nieuws. Echter, als we courante berichtgeving volgen dan blijkt er een meerderheidsgedachte te bestaan die berust op een ‘kapitale denkfout’.
Deflatie wil eenvoudig zeggen dat alle prijzen dalen, net zoals het loon deze trend volgt. De stelling is dat deflatie onhoudbaar is aangezien af te betalen schulden een steeds groter deel van het loon zullen uitmaken. Het mag u misschien verbazen dat een dergelijke stelling economisch onwaar is. De argumentatie hiervoor is nochtans verbluffend eenvoudig, dit is belangrijk.
Kapitale denkfout
Gelukkig hebben we geen ‘raketwetenschap’ nodig om deze foutieve aanname te doorzien, een vereenvoudigd schema volstaat ruimschoots. Principieel eenvoudig, als alle prijzen dalen dan geldt dat evenzeer voor het object waarvoor een lening werd afgesloten, dit wil zeggen dat de schuld dezelfde trend volgt en de lening aan een correctie onderhevig is. In het andere geval wordt het appelen met peren vergelijken waardoor nog meer ‘schizofrene turbulentie’ ontstaat. We hoeven het echt niet moeilijker te maken dan het is.
In dit schema drie voorbeelden, het eerste weerspiegelt een stabiele economie, het loon bedraagt 1000 en de aflossing 10%. Bij inflatie stijgt het loon alsook de aflossing die onderhevig is aan een correctiefactor, het aandeel blijft 10%. Analoog geldt bij deflatie dezelfde methodiek, het loon en de aflossing dalen overeenkomstig, het aandeel blijft derhalve 10%. Om deze reden kunnen we zonder probleem stellen dat de aanname een ‘kapitale denkfout’ betreft, het betekent dat we een blokkade opwerpen voor het doorbraakproces dat zich – willens nillens – maatschappelijk op gang trekt.