Geschreven met input van bitcoinkoers.org en ripplekoers.com.
Sinds begin dit jaar is de bitcoin koers ongeveer verdubbeld. Ten opzichte van begin 2020 gaat het zelfs om een verachtvoudiging. Zoiets zie je op de reguliere beurs maar zelden, of we moeten het al over de Tesla-koers hebben die in dezelfde periode van ruim 88 dollar naar zo’n 680 dollar is geklommen. Niet geheel toevallig gaf die laatste de bitcoinkoers een zetje, toen werd aangekondigd dat Tesla bitcoinbetalingen zou aanvaarden en zelf zo’n anderhalf miljard zou investeren. Het toont het stijgende vertrouwen in de cryptomunt bij grote spelers aan, maar het bedrijf van de eigenzinnige Elon Musk staat hier zeker niet alleen.
Crypto-investering als safe haven of agressieve strategie
Intussen lijken er ook heel wat vermogenden hun weg naar de cryptowereld te vinden. Neem bijvoorbeeld de jonge Belg Jérôme Lhoist die het Luxemburgse bedrijf NOIA Capital, een cryptofondsenbedrijf, heeft opgericht. Deze telg van de familie Lhoist-Berghmans – de familie is de grootste producent van dolomiet ter wereld en het familiekapitaal wordt geschat op 2,9 miljard euro – zou intussen al zo’n 70 miljoen euro beheren. Het doet dit door twee fondsen aan te bieden. Het ene fonds investeert rechtstreeks in cryptomunten en is dus afhankelijk van bijvoorbeeld de ripple koers. Het andere fonds investeert dan weer in bedrijven die zelf met de onderliggende blockchaintechnologie aan de slag gaan. Het fonds is er vooral voor de gegoede vermogens en moet dienen als verzekering voor als het klassieke financiële stelsel onverhoopt zou crashen, net zoals ook goud al eens een veilige haven wordt genoemd.
Eerder kondigde ook Morgan Stanley aan dat het als eerste grote Amerikaanse bank bitcoinfondsen zal aanbieden. De Amerikaanse bank zal onder meer toegang bieden tot de fondsen van Galaxy Digital. De fondsen worden, in tegenstelling tot NOIA Capital, als agressief en risicovol aangeprezen. Particulieren kunnen al intekenen van zodra zij bij Morgan Stanley een belegd vermogen van 2 miljoen dollar of meer hebben uitstaan.
Vooral voor vermogende klanten die weten waar ze mee bezig zijn
De focus op vermogende klanten lijkt dan wel opvallend, maar is niet geheel onlogisch. Zij erkennen dat er risico’s aan de investering verbonden zijn, maar zij kunnen en willen het risico nemen. In het verleden kregen deze grote investeerders vaak te maken met directies die het liever niet zagen gebeuren. Banken moeten zich namelijk ook bekommeren om onder meer de antiwitwaswetgeving en dan wordt het bij anonieme cryptomunten al snel complex. Ze zagen daarop miljoenen doorstromen naar allerlei platformen, terwijl ze ook zelf een deel van de koek zouden kunnen krijgen. Bij de grotere vermogens wordt het dan interessanter om toch wat meer moeite te doen.
Deze vermogenden weten bovendien ook heel goed wat ze doen. Ze spelen dan wel met miljoenen, maar hun crypto-investering is vaak heel berekend en kadert in een bredere beleggingsstrategie die wel wat risico kan gebruiken. Tegenover hun risico staan ook veilige investeringen en procentueel is hun crypto-investering slechts een peulenschil. Tesla voert een grondig onderzoek uit, investeert 1,5 miljard dollar en draait een omzet van 31,5 miljard dollar. Jan met de pet verdient 34.000 euro per jaar en investeert in een wip 5.000 euro. En wie neemt hier nu ook weer grote risico’s?