Ondanks 13 jaar westerse troepen en strijd tegen de Taliban, is in Afghanistan, dat Barack Obama “een land dat op de goede weg is” noemt, een nieuw fenomeen als een wild vuurtje om zich heen aan het grijpen: moslimmeisjes worden met de duizenden in private koranscholen gestoken. Daar worden ze de islam in z’n meest radicale vorm ingepompt. 

Niet eens zo lang geleden was UNGEI, een organisatie die voor de Verenigde Natie ijvert om meisjes wereldwijd in school te krijgen, euforisch over Afghanistan. “Tijdens het Talibanregime gingen er minder dan een miljoen kinderen naar school; nu zijn dat er zes miljoen en ongeveer een op drie van de leerlingen zijn meisjes.”

Het ging effectief een poosje de goeie kant op. Maar de jongste twee jaar is er dan misschien niks veranderd in absolute cijfers, wel met het soort onderwijs waar die meisjes terechtkomen. Madrassa, koranscholen, specifiek voor meisjes, springen in Afghanistan als paddenstoelen uit de grond.

Drillen

Er zijn er ondertussen rond de 2.000, met tussen 1.000 en 6.000 leerlingen elk. En da’s een pak meer dan de 1.100 officiële overheidsscholen waar meisjes terecht kunnen. De koranscholen zijn privé-initiatieven. Meisjes in volledige hijab (verplicht) worden er dagelijks acht uur, soms 11 uur lang onderwezen in de koran. Ze krijgen er de islam in z’n meest extreme vorm ingedrild, met de sharia als leidraad.

Eén van de eerste zaken die de meisjes ingepompt wordt, is dat ze vroeg moeten trouwen, en dat ze zichzelf als “eigendom” van hun echtgenoot moeten beschouwen. Televisie kijken, naar de radio luisteren (muziek tout court) en zelfs thuis rondlopen zonder hijab is verboden.

Hijab

Eén van de gevolgen is al in het straatbeeld te zien: de traditionele, donkerblauwe boerka van Afghanistan, is plaats aan het maken voor de zwarte, iets dat komt overgewaaid uit Arabische landen. Meisjes worden verwacht handschoenen te dragen, en zelfs hun ogen te bedekken met een gaas nu.

Het lijkt of de Taliban nooit weggeweest is. Het meest extreem, en het meest succesvol zijn de Ashraf-ul Madares-scholen. Gestart met een eentje in Kunduz, waren er binnen het jaar 14 filialen van in die stad. Ondertussen is Ashraf-ul Madares zich over het hele land aan het verspreiden. De “leraars” drillen er hun lessen in vanachter een gordijntje dat hangt voor een gat in de muur: het is immers verboden voor de meisjes om te kijken naar mannen.

Ouders verraden

Mawlavi Abdul Khaleq, één van de leiders van de Ashraf-ul Madares-scholen, laat weinig illusies bestaan over wat ze willen bewerkstelligen: ““In the beginning of Islam, Muslim girls used to take part in religious activities. They even used to participate in wars… but we Muslims have now lagged behind.” Met andere woorden: moslimvrouwen hebben ook een rol te spelen in de jihad, de heilige oorlog en de scholen dienen om dat te bewerkstelligen. In een reportage die Al Jazeera filmde in Kunduz, is te zien hoe meisjes aangemoedigd worden hun eigen ouders te “verraden” als die zich niet gedragen conform de strikte regels van de fundamentalistische islam.

De financiering van de Ashraf-ul Madares-scholen is voor een stuk terug te sporen naar Pakistan, voor een stuk worden ze betaald door drugsgeld van de Taliban, maar er zijn ook sporen die leiden naar de Golfstaten, Saoedi-Arabië op kop.