Alsof de doodstraf nog niet zwaar genoeg is, loopt het bij de uitvoering van dat vonnis soms mis. Deze tien veroordeelden stierven niet geheel volgens de procedure.
1. Toilet break
Christopher J. Newton zit enkel in de cel wegens diefstal, maar achter de tralies slaan de stoppen door. Hij voelt zich bedreigd door zijn medegevangenen, hoewel hij met 120 kilo zijn mannetje zou moeten kunnen staan. Het levert hem een nieuwe celgenoot op, die amper de helft van Newton weegt. Tijdens een schaakspelletje lopen de emoties iets te hoog op. Newton is boos omdat hij te gemakkelijk wint en deelt zijn tegenstander een fatale klap uit. Hij wordt ter dood veroordeeld.
Newton wordt met een dodelijke inspuiting geëxecuteerd. Pas na anderhalf uur prikken, vindt de dokter een bruikbare ader om de naald bij de kolos in te brengen. Tussendoor krijgt hij zelfs even een toiletpauze, omdat het langer duurt dan verwacht. Wanneer de dodelijk stof eindelijk door zijn bloedbanen stroomt, verkrampt Newton plots. Pas na meer dan een kwartier is hij overleden, twee keer langer dan bij een normale executie.
2. Inwendig verbrand
Soms lijkt een pijnlijke executie vrij ironisch als je weet hoe gruwelijk de dader zijn slachtoffer vermoord heeft. Brian Steckel belt op een avond aan bij de 29-jarige Sandra Lee Long, omdat hij haar telefoon zou willen gebruiken. Wanneer ze hem binnenlaat, stelt hij de vrouw voor om seks te hebben. Uiteraard weigert ze zijn voorstel, waarna Steckel haar begint te wurgen. Hij misbruikt zijn slachtoffer met een schroevendraaier en verkracht haar. Alsof dat nog niet genoeg is, steekt hij Long levend in brand.
Tijdens de executie van Steckel weigert de injectiemachine dienst. Ook de verdovende drug die veroordeelden toegediend krijgen, hapert. Steckel is de hele tijd bij bewustzijn, terwijl hij de defecte machine hoort klikken. Uiteindelijk vloeien de chemische stoffen zonder verdoving zijn lichaam binnen. Zijn hart en organen stoppen met werken en Steckel verkrampt van de pijn. Bewegen kan hij niet meer. Het moet aanvoelen alsof zijn lichaam inwendig in brand staat.
3. Barbecue op eerste elektrische stoel
De elektrische stoel wordt in 1890 in gebruik genomen en iemand moet natuurlijk de eerste zijn. William Kemmler was een jaar eerder ter dood veroordeeld, nadat hij zijn vrouw met een hakbijl had vermoord. Het gevangenispersoneel is er niet gerust in wanneer Kemmler naar de stoel loopt. De veroordeelde neemt zelfs even de tijd om hen moed in te spreken.
Van zodra de cipier de schakelaar overhaalt, begint de elektriciteit door het lichaam van Kemmler te stromen. Na tien seconden is het voorbij en lijkt de eerste executie met de stoel een succes. Plots merkt iemand in de kamer op dat er bloed stroomt uit een recente wonde aan de hand van Kemmler. Er komt ook speeksel uit zijn mond, Kemmler is nog niet overleden. Terwijl de veroordeelde begint te kreunen, haalt een cipier de schakelaar vlug een tweede keer over. Het gekerm stopt en Kemmler blaast zijn laatste adem uit. In de kamer hangt de geur van verbrand vlees.
De elektrische stoel zou nadien een van de belangrijkste executiemethoden in de VS worden.
4. Revenge
Ook voor de beul kan een executie emotioneel zwaar wegen. Jimmy Lee Gray mag op borgtocht de gevangenis verlaten na de moord op zijn 16-jarige vriendin. Op vrije voeten ontvoert hij een meisje van drie jaar, dat hij verkracht en in een vijver verdrinkt. Het levert hem een ticket terug naar zijn cel en een afspraak met de gaskamer op. De man die hem ter dood moet brengen, laat voor de executie al verstaan wat hij over Gray denkt.
Dat de executie niet geheel volgens plan verloopt, is dus mogelijk niet enkel aan een technisch defect te wijten. Acht minuten lang kijkt het publiek verbijsterd toe hoe Gray op zijn stoel zit te stikken. In zijn gruwelijke doodstrijd begint Gray met zijn hoofd op een staaf te slaan om sneller te sterven. Voor de cipiers is dat het signaal het publiek te vragen de zaal te verlaten. Elf keer kreunt Gray nog voor hij levenloos blijft zitten.
5. Twee keer opgehangen
Een andere populaire executiemethode was ophanging. George Painter krijgt in 1891 de doodstraf voor de moord op zijn vriendin. De man houdt tot vlak voor zijn executie zijn onschuld vol en verschillende getuigen pleiten in zijn voordeel. Toch veroordeelt de rechter hem tot de dood.
Na zijn laatste boodschap tot het publiek klapt het luik onder zijn voeten open. Tijdens zijn val scheurt het touw en Painter komt met een zware klap op de grond terecht. Dokters stellen vast dat zijn nek wel gebroken is, maar dat hij nog leeft. Gehaast wordt het schavot een tweede keer klaar gemaakt. Plots verstijft het publiek, want de witte kap over Painters hoofd begint rood te kleuren. Hevig bloedend wordt hij een tweede keer opgehangen. Deze keer lukt de executie wel.
6. Foltering mislukt
We verlaten de Verenigde Staten voor een vreemde executie in Frankrijk in de achttiende eeuw. Na de arrestatie van de leider van de Cartouche-bende besluit de rechter een voorbeeld te stellen door zijn jongere broer, Louison Cartouche, publiekelijk te folteren. De 15-jarige jongen zou twee uur lang worden opgehangen… aan de oksels. Aangezien niemand ooit getest heeft of een mens op die manier kan sterven, krijgt de rechter het voordeel van de twijfel.
De vernedering is nog maar pas begonnen, wanneer Cartouche al luidkeels de pijn begint uit te schreeuwen. Hij smeekt huilend om zijn leven snel te beëindigen en nog voor de twee uur zijn verstreken, wordt Cartouche naar beneden gehaald. De dokters stellen vast dat de lichamelijke schade zo groot is dat de jongen niet meer te redden valt. Hoe een extreme foltering een pijnlijke executie werd.
7. Onschuldig onthoofd
En we gaan nog een beetje verder terug in de geschiedenis. In Engeland is Henry VIII haast even bekend voor zijn executies als voor zijn talrijke echtgenotes. De zoon van Lady Margaret Pole moet naar het buitenland vluchten, nadat hij iets te veel kritiek heeft geuit op het bizarre huishouden van de Engelse koning. Uit wraak besluit Henry om Lady Margaret zelf op te offeren.
Na twee en een half jaar in een cel in de Tower of London krijgt Margaret op een ochtend te horen dat ze binnen het uur zou worden geëxecuteerd. Op het schavot weigert Margaret haar hoofd op het kapblok te plaatsen, terwijl ze haar onschuld uitschreeuwt en smeekt voor haar leven. Met veel geweld knielt ze uiteindelijk toch, maar intussen is zelfs de beul al behoorlijk zenuwachtig geworden. Zijn eerste slag met de bijl belandt in de schouder van Margaret en pas na verschillende pogingen deelt hij een fatale klap uit.
8. Ophanging ontaardt in onthoofding
Terug naar de Verenigde Staten, meer bepaald naar het Wilde Westen. Tom Ketchum is een cowboy die in de jaren 1890 op het verkeerde pad terechtkomt. Hij raakt betrokken bij een treinoverval en wordt verdacht van de verdwijning van een man en zijn zoon (die nooit zijn teruggevonden). Zijn laatste overval loopt niet goed af: Ketchum wordt met een shotgun neergeschoten en verliest zijn rechtervoorarm.
Ketchum krijgt de doodstraf in Clayton, maar daar is hij pas de eerste persoon die ter dood wordt veroordeeld. Met veel improvisatie bouwt men een schavot, maar het touw rond de hals van Ketchum is veel te lang. Wanneer de plank onder zijn voeten wegschuift, stort Ketchum in één klap tegen de grond. Toch is hij de enige in deze lijst die op slag dood was, want het slecht aangebrachte touw heeft zijn hoofd afgerukt.
De bloederige scène is vandaag nog steeds een thema voor postkaarten in Clayton.
9. Oh my God! They missed
En dan is er nog de dood voor een vuurpeloton. Wallace Wilkerson kiest voor deze methode, nadat hij veroordeeld was voor de moord op cafébaas William Baxter. De twee kenden elkaar, omdat Baxter eens tussenbeide moest komen toen Wilkerson bij een ruzie betrokken raakte. Op een dag ontmoeten ze elkaar in een ander café en ze besluiten een kaartspelletje voor geld te spelen. Zoals wel vaker in die tijd beschuldigen ze elkaar van valsspelen. Wilkerson kan zijn woede niet bedwingen en schiet Baxter in het hoofd en in de borst. Aangezien Baxter geen wapen droeg, wordt Wilkerson ter dood veroordeeld.
Wilkerson weigert een blinddoek wanneer hij plaatsneemt op een stoel voor het vuurpeloton. Net voor de schoten worden gelost, zet Wilkerson zich recht in zijn stoel. Daardoor missen de kogels hun doen. Wilkerson, in de arm en in de borst geraakt, zakt in elkaar en schreeuwt: “Oh my God! They missed!” Dokters controleren meteen of het vuurpeloton nog een tweede keer zal moeten schieten, maar de wonden blijken fataal. Al duurt het wel nog 27 minuten vooraleer Wilkerson is doodgebloed.
10. Hart op de verkeerde plaats
Ons laatste verhaal gaat over een vrouw met de moeilijkste naam uit deze lijst. Ginggaew Lorsoungnern werkt voor een familie in Bangkok wanneer ze op het slechte pad geraakt. De vrouw haalt het zesjarige zoontje van de familie op van school en brengt hem recht naar een bende kidnappers. Ze eisen dat de ouders het losgeld vanuit een rijdende trein nabij een vlag gooien. In het donker zien ze echter niet veel en zo wordt het geld op de verkeerde plaats gedropt. De ontvoerders denken dat hun eis geweigerd is en steken de jongen dood. Lorsougnern probeert zich nog wel voor de jongen te gooien, maar dat mag niet baten.
De vrouw krijgt de doodstraf en moet voor het vuurpeloton verschijnen. Ze neemt plaats voor een kruis met haar rug naar de schutters. Een doelwit moet hen duidelijk maken waar het hart zich bevindt. Vijftien kogels zouden zo tot een vrijwel onmiddellijke dood moeten leiden. Lorsougnern wordt dood verklaard en op een brancard geplaatst. Daar begint ze plots weer te bewegen. In paniek duwt een cipier haar tegen het bed, hopend dat ze op die manier sneller leeg zou bloeden. Uiteindelijk zit er niets anders op dan een tweede reeks kogels op de vrouw af te vuren. Deze keer zijn de schoten fataal.
Nadien blijkt dat de executie mislukte, omdat Lorsougnern het hart niet op de juiste plaats had. Letterlijk, want haar hart zat aan de rechterkant in plaats van aan de linkerkant.
