Streamingdiensten zoals Spotify en Apple Music zijn bijna niet meer weg te denken uit ons dagelijkse leven. Maar hoe gaan artiesten er zelf mee om? Wat is hun mening? Wij vroegen het aan Alex Callier, frontman van Hooverphonic, een van België’s grootste succesverhalen van de laatste decennia. Zijn streamingdiensten voor artiesten een vloek of een zegen?
Alex Callier (Hooverphonic) vertelde op Business AM hoe hij de waarde van streamingdiensten in de muziekwereld inschat. Het volledige interview kan hier worden beluisterd.
Waarom is dit belangrijk?
Spotify beschikt over een catalogus van 80 miljoen liedjes en heeft ruim 11 miljoen artiesten in de aanbieding. Amper 1.000 daarvan verdienen meer dan 1 miljoen dollar per jaar in Spotify royalty's. 50.000 artiesten verdienen niet eens 10.000 dollar per jaar. Ondanks dat de meeste performers amper de kost verdienen komen er maandelijks gemiddeld 1,8 miljoen liedjes bij.
In het nieuws. Op de vraag of Spotify en andere streamingdiensten een zegen of een vloek zijn, antwoordt Callier dat de waarheid ergens in het midden ligt. Voor een groep als Hooverphonic – die een wereldhit scoorde met ‘Mad About You’ – biedt Spotify zeker voordelen.
“Voor sommige mensen is dat absoluut een zegen en voor andere mensen is het een vloek. En da’s heel simpel. Het is iets dat ontworpen is, denk ik, voor mensen die heel veel streams halen en dat haal je met internationaal succes. Dan denk ik aan bands die internationaal doorbreken en dus echt wel 200 miljoen tot 500 miljoen tot zelfs een miljard streams halen. Dan is dat natuurlijk een fantastisch verdienmodel, want je verdient ongeveer 3.700 euro gemiddeld per miljoen streams”
“Voor kleine Vlaamstalige bands die een plaat uitbrengen in Vlaanderen is dat al een pak moeilijker. Want ik denk dat je daar moet rekenen dat je maximum 1 miljoen streams haalt. Ja, dan heb je 3.700 euro verdiend. Een album opnemen kost nog altijd wel meer.”
“In ons geval gaat het over een catalogus van dertig jaar. Over heel veel liedjes die we ooit uitgebracht hebben. Dat genereert ongeveer een 3,5 miljoen streams per maand voor ons. En dat zal natuurlijk op ’t moment dat de rechten volledig terugkeren naar ons een goeie vorm van inkomsten zijn. Maar daarvoor moet je dus wel eerst die internationale fanbasis opbouwen”
Evergreens als “Mad About You”
De essentie: Spotify vormt enkel voor artiesten die internationale bekendheid genieten een ononderbroken inkomstenstroom. The Weeknd is de meest gestreamde artiest op Spotify en wordt door 90,4 miljoen mensen per maand beluisterd. Reken maar uit.
“Van de 3,5 miljoen streams die we maandelijks op Spotify halen, zijn 1,2 miljoen enkel voor “Mad about You”. Dat is een evergreen dus dat is op zich wel iets. Ook voor jonge mensen die wereldwijd doorbreken, denk aan Belgische bands als Lost Frequencies of Stromae, is dat wel een fantastisch verdienmodel.”
Waarom investeren pensioenfondsen in muziek?
Opmerkelijk. De voorbije maanden kwamen tal van grote namen in het nieuws omdat ze de rechten op hun muziekcatalogus verkochten. Naast oudere muzikanten – Fleetwood Mac, Neil Young, Bob Dylan, … – traden recent ook Justin Bieber en Justin Timberlake tot die groep toe.
“De reden waarom veel pensioenfondsen in muziekrechten beginnen te investeren, is dat als een succesnummer piekt, het wegzakt om daarna heel gestaag eigenlijk gestreamd te blijven. Zoals ik al zei, wordt “Mad About You” ongeveer 1,2 miljoen keer per maand gestreamd en is dat een heel sterke vorm van inkomen als je genoeg streams hebt.”
Vroeger en nu
Heden en verleden. “Vroeger, dertig jaar geleden, was live spelen eigenlijk een promo tool om albums te verkopen. Nu maak je albums als promo tool om live te gaan spelen. Dat is eigenlijk hoe dat compleet veranderd is. Maar dat maakt natuurlijk ook dat heel veel bands live willen spelen en dat daar natuurlijk de concurrentie bikkelhard is.”
“Middelmatige bands varen slecht, net als de middenklasse in de samenleving”
Conclusie. “Zoals bij alles in onze maatschappij is ook in de muziekwereld de middenmoot het grootste slachtoffer. Bands die er al staan en die een bepaalde fanbasis hebben opgebouwd doen het heel goed. Maar om een voorbeeld te geven: een band zoals Gorki vroeger, die zat in de middenmoot, maar die verkochten wel 20.000 cd’s. Gemiddeld bracht een cd 10 tot 12 euro op. Dus er kwam toch 200.000 euro binnen. Dat creëerde toch wel mogelijkheden. Die middenmoot krijgt het moeilijker, zoals de middenklasse in onze maatschappij het spijtig genoeg ook moeilijker krijgt.”
