Het is voor heel veel mensen een absolute droombestemming, één van de vijf populairste landen waar we zouden naar willen migreren en volgens de Human Development Index het negende beste land om in te wonen – een plaats die het deelt met Canada. Maar, all is not well in Nieuw-Zeeland.

Een gezin van tweeverdieners dat hun financiën niet meer rondkrijgt. Dat moet kiezen tussen geld uitgeven aan huisvesting en het kopen van eten. Mensen die werk hebben, naar school zijn geweest en toch wonen in tenten, auto’s, schuurtjes of zelfs een container. Dat is niet het plaatje dat we voor ogen hebben als we aan Nieuw-Zeeland denken.

80%

Maar toch is het momenteel de harde realiteit. Nieuw-Zeeland kampt momenteel met een huizencrisis die steeds meer “gewone, hardwerkende” inwoners treft. De afgelopen vijf jaar zijn de prijzen van huizen in de grote steden met bijna 80 procent gestegen.

Wonen in Auckland bijvoorbeeld, de grootste stad van het land, is onbetaalbaar geworden. Nergens ter wereld is momenteel vastgoed duurder. De gemiddelde prijs van een kleine woning of een appartementje is er nu omgerekend zo’n 565.000 euro. Ongeveer het dubbele van wat gangbaar is in Vlaanderen, en dat terwijl het inkomensniveau plusminus vergelijkbaar is.

240 euro per week voor een garage

Steeds meer Nieuw-Zeelanders kunnen zich geen huis meer veroorloven. Mensen schamen zich voor hun situatie en proberen hun problemen verborgen te houden, zegt parlementslid Jenny Salesa (Labour) tegen The Guardian. “Toch is duidelijk te zien welke garage, welke schuur wordt bewoond. Er hangen gordijntjes. En in het weekend zie je veel auto’s in het park bij elkaar staan. Daar slapen ze dan in.” Het Leger des Heils zegt dat het aantal daklozen in 25 jaar nog nooit zo hoog is geweest.

Gezinnen betalen ondertussen al 400 Nieuw-Zeelandse dollar (240 euro) per week om een garage te huren om in te wonen.