Geen bookspriation meer voor tijdens de kerstvakantie, of altijd ’t gevoel dat je achterloopt met de beste boeken van het moment? Dan zal je blij zijn om te horen dat Goodreads z’n jaarlijkse awards heeft uitgereikt. Op basis van de reviews en een stemmenronde konden alle deelnemers op de website in zestien categorieën een winnaar kiezen. Wij pikten er de beste uit.
Beste fictie: Truly Madly Guilty – Liane Moriarty
Van de beste fictieboeken leg je beter de plot niet uit, en da’s helemaal waar voor Truly Madly Guilty. Het is het zevende boek voor volwassenen van Moriarty en een terechte winnaar voor fictie. Sam en Clementine zijn drukbezette tweeverdieners met twee kinderen. Ze worden uitgenodigd op een barbecue bij oude vrienden Erika en Oliver.
Twee maanden na de barbecue moeten ze omgaan met de gevolgen. Leest als een thriller, maar bij Moriarty moet je vooral zijn voor de karaktertekeningen. Ze fileert naadloos de fundamenten van een leven: seks, trouw, kinderen en het huwelijk, en mengt dat vrolijk met de eigenzinnige keuzes van haar personages.
Thriller: End of Watch – Stephen King
De laatste van Stephen King focust op een reeks zelfmoorden die naderbij bekeken worden door de doodzieke oud-detective Bill Hodges en sidekick Holly. Het langverwachte derde deel uit de trilogie lost de verwachtingen meer dan in en is een typisch product van Kings brein. Een steengoede plot verweeft zich met mysterieuze elementen en een vleugje futurisme. King slaagt er weer in om z’n lezers mee te doen denken en vooral serieuze vragen te stellen over die appjes op je smartphone.
Historische fictie: Underground Railroad – Colson Whitehead
Als je ooit Uncle Tom’s Cabin gelezen hebt, dan weet je hoe bedroevend de omstandigheden van de zwarte slaven in pre-burgeroorlog Amerika waren. Colson Whitehead neemt dezelfde thematiek, maar laat haar hoofdpersonage, Cora, een jonge vrouw die op een katoenplantage in Georgie werkte, ontsnappen via een echte ondergrondse trein. Opgejaagd door een slavenhandelaar onderneemt ze een ware odyssee, die haar van onvervulde beloftes naar nog grotere teleurstellingen brengt.
Fantasy: Harry Potter and the Cursed Child – John Tiffany and Jack Thorne
Wie ook maar een beetje verbaasd is dat Harry Potter and the Cursed Child, eigenlijk een tweedelig toneelstuk, het gehaald heeft in de beste fantasy-reeks, heeft mogelijks heel 2016 op een andere planeet gezeten. De ‘achtste Potter’ brak opnieuw alle voorverkooprecords en volgt The Boy Who Lived en z’n kroost dertig jaar na de val van Voldemort.
Het was toen al niet makkelijk om Harry Potter te zijn, maar als overwerkte ambtenaar met drie kinderen is het allemaal nog wat moeilijker geworden. In de achtergrond lurkt er echter gevaar en Harry’s zoon probeert dat te voorkomen, met desastreuze gevolgen.
Romantiek: It ends with us – Colleen Hoover
Lily is een jonge, zelfstandige vrouw die goed weet wat ze wil. Dus als ze dan de jonge neurchirurg Ryle Kincaid tegenkomt, lijkt alles een beetje te mooi om waar te zijn. Want Ryle is brilliant, gevoelig maar soms ook een tikje arrogant, koppig en vooral, tégen relaties.
Temidden van alle onzekerheid brengt auteur Colleen Hoover Lily’s oude vlam Atlas Corrigan terug. Hij is de link met een verleden dat ze wanhopig achter zich wil laten en bedreigt alles dat Lily met Ryle heeft opgebouwd. It Ends With Us is het type boek dat je vragen doet stellen over wat dat nu eigenlijk is, liefde, en wat we er voor over hebben.
Scifi: Morning Star – Pierce Brown
Ook in de afdeling beste Sci-Fi wint het einde van een trilogie. Morning Star is het laatste boek in de … reeks, na Red Rising en Golden Son. Het hoofdpersonage, Darrow, wou vooral een rustig leven, maar is nu betrokken in de oorlog. De Golden overlords vroegen zijn gehoorzaamheid, doodden zijn vrouwen en verdoemden z’n hele volk tot slavernij en nu vecht hij terug.
Het sluitstuk van de serie volgt de revolutie die Darrow afroept over de hiërarchie die hem onderdrukt heeft. Die revolutie moet vooral van binnenin komen. Maar wat moet hij doen als sommige vijanden oude vrienden zijn?
Horror: Fireman – Joe Hill
Een horrorboek dat als onderwerp een mysterieuze, wereldwijde pandemie heeft, dat lijkt niet bijster origineel, maar Fireman van Joe Hill tart toch de verbeelding. Niet alleen is de aard van het virus intrigerend maar Hill vergeet ook niet om diep in zijn personages en hun beweegredenen te duiken.
Dragonscale, zo worden de onverklaarbare, schalige kentekens van een mysterieuze ziekte genoemd. Iedereen die ze krijgt, zal op een gegeven moment spontaan ontbranden. Harper Grayson, een verpleegster, heeft zelf al honderden patiënten met dragonscale verzorgd als ze zelf de gouden vlekjes op haar lichaam vindt. Ze weet dat het voor haar te laat is, en zij haar man hebben een dodelijk pact gesloten voor het geval dat. Maar Harper heeft vrouwen met de ziekte al van gezonde baby’s weten bevallen en wil dat ook voor haar eigen kind.
Dan komt The Fireman in haar leven, een voormalig patient met dragonscale die het vuur in zichzelf kan bedwingen. Hij balanceert op de grens tussen gek en doodziek, maar mogelijks is hij haar enige kans om in leven te blijven. Alleen al voor Hill’s nieuwe manier van omgaan met een oud verhaal (zie ook de talloze post-apocalyptische horrorfilms) zou je ‘m lezen.
Humor: The Girl With The Lower Back Tattoo – Amy Schumer
Je kan niet iets van Amy Schumer gelezen hebben en niet de dringende nood krijgen om onmiddellijk meer over haar te weten te komen. Gelukkig deelt ze in The Girl With The Lower Back Tattoo alle details over haar jeugd met haar fans. En als wij zeggen dat het soms wel héél intiem wordt, dan weet je dat we niet overdrijven.
Maar Schumer verliest, toch een beetje cruciaal voor de humor-categorie, er haar gevoel voor sarcasme niet bij, terwijl ze tegelijk ook trouw aan zichzelf blijft. Haar taalgebruik is nooit te gemaakt, de kwinkslagen worden geen gimmick en de herkenbaarheid is pijnlijk sterk. Voor iemand die twee Emmy’s op haar naam staan heeft, lijkt Schumer een verdomd normale, lichtjes lompe maar vooral geweldig warme vrouw.
Autobiografie: When Breath Becomes Air – Paul Kalanithi
Loop eens een kilometer in andermans schoenen, zeggen ze wel eens, en dat is de pijnlijke les die Paul Kalanithi moet leren. Hij staat op het punt van afstuderen na een zware opleiding tot dokter als hij zelf longkanker krijgt. Er valt niet te opereren, dus Kalanithi staat voor de vraag die we allemaal stellen: wat is een leven waard en wat maakt het waard om te leven. Hij gaat verder met z’n beroep en wordt neurochirurg en we volgen hem als hij uiteindelijk zelfs vader wordt. Maar op de achtergrond broedt de kanker.
Kalanithi staat alle dagen letterlijk met z’n handen in de essentie van de mens: de hersenen. When Breath Becomes Air vertelt hoe hij antwoorden zoekt terwijl hij andere levens redt en het zijne onvermijdelijk op z’n einde loopt. Het boek is post-mortem, maar geeft vooral een inzicht de bewegingen die hij maakt van arts naar patiënt en tussen hoop en aanvaarding.
Biografie of geschiedenis: Leonard – William Shatner
Leonard Nimoy staat voor de eeuwigheid in ons geheugen gegrift als Dr. Spock uit Star Trek. Toen de man vorig jaar op 83-jarige leeftijd uiteindelijk finaal richting outer space vertrok, nam co-ster William Shatner z’n pen op om een biografie te schrijven. Captain Kirk himself was niet alleen even belangrijk in de Star Trek-franchise, maar ook een goede vriend van Nimoy. Het boek is dus niet zozeer alleen een biografie van Dr. Spock als een eerbetoon aan een vriendschap die vijf decennia geduurd heeft.
Wetenschap: Are We Smart Enough To Know How Smart Animals Are – Frans De Waal
Denk even mee: wat is nu eigenlijk het verschil tussen dieren en mensen? Taal? Dat we kunnen liegen? En wat als dieren krachten hebben die wij ons zelfs niet kunnen voorstellen? In Are We Smart Enough neemt expert Frans De Waal ons mee in het dierenrijk, vanuit ons eigen, beperkte perspectief. ’t Is een absolute eye-opener, want als mensen zien we intelligentie vaak als iets dat van laag naar hoog gaat, met de mens aan de top.
Maar De Waal beschrijft intelligentie vooral als een struik, met vormen die langs onze eigen menselijke tak gaan, zonder dat daar een waarde-oordeel aan vast hangt. Hij is ook niet bang om pertinente vragen te stellen, die ons eens serieus doen nadenken over hoe we onszelf zien. Of moeten we onszelf als dom zien omdat we niet zo goed zijn in het onthouden van honderden locaties tegelijk, zoals eekhoorns doen met denappels. Wat met vleermuizen, die een echolocatiesysteem gebruiken waar we als mens alleen maar van kunnen dromen. De geest van dieren is veel complexer dan we denken, en De Waals boek legt dat in mensentaal uit.
Graphic Novel en strip: Adulthood is a myth – Sarah Anderson
Je hebt ‘m misschien al eens op zien passeren, een cartoon van Sarah’s Scribbels a.k.a. Sarah Anderson. De 24-jarige illustratrice uit Brooklyn maakt tekeningen waar we ons allemaal wel eens in kunnen herkennen, maar dat haar eerste boek onmiddellijk zo hoog zou stijgen op de bestsellerlijsten, had ze duidelijk zelf niet verwacht.
Andersons tekeningen zijn super-eenvoudig, maar altijd pijnlijk waar. Dat ze de bovenste plek inneemt bij de strips, is heel terecht, maar veel mannen zien de humor niet in haar werk. Onterecht, want de hilarische sketches zijn waarschijnlijk beter dan gelijk welke handleiding voor de vrouwelijke psyche die je ooit zou kunnen schrijven.
Debuut: Rebel of the Sands – Alwyn Hamilton
Het beste debuut van dit jaar is volgens de lezers van Goodreads een fantasy-novelle. Trouw aan het genre belooft Hamilton niet één maar drie boeken in deze reeks. De eersteling is alvast eentje gevuld met mythologie en karakter, maar in scherp contrast tot andere fantasy krijg je niet eerst veertig pagina’s geschiedenis door je strot geramd.
Hamiltons hoofdpersonage, Amani, een tienermeisje uit een woestijndorp, wil haar leven ergens anders uitbouwen. Ze loopt weg met een kompaan, Jin, maar ze botsen steeds met de troepen van het rijk, die rebellen proberen te pakken. Om te overleven, moeten ze samenwerken, maar zowel Jin als Amani verbergen een mysterieuze kracht voor elkaar.