Nu het nostalgisch gevoel van heel wat twintigers en dertigers hoogtij viert met de reünieaankondiging van de Spice Girls, is het – als we er even bij stilstaan – vrij opmerkelijk dat vijf vrouwen, die als één groep slechts van 1996 tot en met 1998 voor het grote publiek actief waren, zo’n grote impact op fans zoals Adele, Emma Stone en andere vrouwen én mannen van “Generatie Y” (de generatie jongeren geboren tussen 1980 en 2000) kon hebben. Maar wat maakt de Spice Girls nog steeds een ongezien fenomeen in onze popcultuur?
Oorwormhits om “U” tegen te zeggen
Allereerst had je natuurlijk hun eerste en meest gekende hit ‘Wannabe’. Vijf adolescente meisjes die heel onschuldig, maar eveneens des te zelfzekerder in een tijdsgeest van boybands van de daken schreeuwen wat ze van een man verwachten en wat ze van hem willen. Wat ze “echtig en techtig” willen. Naast “zigazig ah” en het feit dat een man goed moet kunnen opschieten met hun vriendinnen, komen de vijf ook enorm stoer over in een videoclip waarbij ze het Britse hotel ‘St. Pancras Renaissance Hotel London’ op z’n kop zetten. De vijf claimen ook echt vriendinnen te zijn die zelf hun muziek schrijven. Laat ‘Wannabe’ gevolgd worden door nummer 1-hits zoals ‘Say You’ll Be There’, ‘2 Become 1’, ‘Mama’, ‘Who Do You Think You Are’, ‘Spice up Your Life’, ‘Too Much’ en ‘Viva Forever’, en je hebt voldoende materiaal om je fans een oorworm te geven waar ze misschien, met een beetje geluk, op hun tachtigste pas vanaf zijn. Als vijftal wist de groep enkel met de singles ‘Stop’ en ‘Headlines’ nooit de hoogste top in de hitlijsten te bereiken in eigen land. Na het vertrek van Geri Halliwell in 1998 scoorde de band als kwartet nog drie nummer 1-hits met ‘Goodbye’, ‘Holler’ en ‘Let Love Lead The Way’ tot de vriendschap uiteindelijk wel degelijk lang genoeg geduurd had en de band in 2001 officieus “uit elkaar gegroeid was”.
Girl Power!
Naast de vele hits, had je natuurlijk de kreet “Girl Power!” die de Spice Girls eigen hadden gemaakt. Ondanks Geri (die beschouwd werd als de creatieve leider van de bende) toegaf de slogan “geleend” te hebben van de het Britse popduo Shampoo, werd ‘Girl Power!’ onlosmakelijk verbonden met de Spice Girls. De zinsnede was een label geworden voor een tijdsgeest van post-klassieke neo-feministische empowerment. De Spice Girls stonden voor een sensuele, vrouwelijke verschijning en gelijkheid tussen beiden seksen. Hun debuutsingle ‘Wannabe’ werd in 2016 nog geprezen als een ‘iconisch girl power anthem’. United Nations Global Goals creëerde daarom zelfs de “#WhatIReallyReallyWant”-campagne om genderongelijkheidsvraagstukken van vrouwen over de hele wereld onder de aandacht te brengen. Helaas zullen jongere generaties deze vraagstukken binnen een paar jaar vooral associëren met een hashtag die eerder negatief geladen is, nl. #MeToo.
Stijliconen
De Spice Girls werden in de jaren ’90 eveneens beschouwd als stijliconen: plateauschoenen en Buffalo’s, neus-, navel en tongpiercings, tatoeages in de vorm van Chinese opschriften, tijger- en luipaardmotieven,… Toch moet de meest iconische fashiontrend wel de Union Jack-jurk van Geri Halliwell uit de Brit Awards van 1997 zijn geweest. De Britse-vlag-jurk, ontworpen door Geri zelf, werd later op een liefdadigheidsveiling verkocht voor maar liefst £41.320. Halliwell kreeg daarvoor eveneens een plekje in Guinness World Record voor het duurste kledingstuk van een popster dat ooit op een veiling verkocht werd. De kledingstijl van de Spice Girls inspireerde later andere beroemdheden waaronder Katy Perry, Charli XCX en Bollywood-actrice Anushka Ranjan.
Het Smurf-effect
Tot slot was het imago van de Spice Girls bewust gericht op jonge meisjes: een publiek van formidabele omvang en potentieel. Kort na de release van ‘Wannabe’ leidde een lunch met Peter Loraine, een toenmalig redacteur van Top of the Pops, per ongeluk tot een briljante ingeving. Loraine kon tijdens de ontmoeting niet onthouden wie wie was en gaf de meiden zelf bijnamen. De gesofisticeerde dame in het zwarte jurkje (Victoria Beckham) werd ‘Posh Spice’, het blonde speelse meisje, die tevens de jongste van de groep was (Emma Bunton) werd ‘Baby Spice’, het meisje in de trainingsbroek en sportschoenen (Melanie C) werd ‘Sporty Spice’ genoemd, de roodharige flirterige vrouw (Geri Halliwell) werd eerst als ‘Sexy Spice’ omschreven maar vervolgens omgedoopt tot ‘Ginger Spice’ en de meest bazige en luidruchtige Spice Girl (Melanie B) kreeg uiteindelijk de naam ‘Scary Spice’. De meeste artiesten zouden zich beledigd gevoeld hebben dat een journalist zijn huiswerk niet gemaakt had en hun namen niet kende, maar de Spice Girls zagen er de humor van in en namen de bijnamen publiekelijk over. Elke Spice Girl had zo een unieke, over-the-top stijl die diende als een verlengstuk van haar persoonlijkheid. Je kan het een beetje vergelijkbaar met het Smurf-effect waarbij ook iedere Smurf genoemd is naar zijn meest opvallende karaktereigenschap. Dit hielp natuurlijk enorm bij het grote publiek om zich te identificeren in minstens één van de vijf Spice Girls en de band voor altijd in hun hart te sluiten.