Dit weekend was het voor metalheads wederom verzamelen geblazen. Alcatraz Hard Rock & Metal Festival was aan zijn zevende editie toe en al wie er bij was zal bevestigen dat deze uitgave ontegensprekelijk de beste was tot nu toe. Hieronder geven we alvast 8 redenen waarom bijna 10.000 liefhebbers van het ietwat zwaardere werk kwamen afgezakt naar de terreinen van Vives in Kortrijk. 

Twisted Sister was de perfecte afsluiter

Wie enigszins twijfelde aan het feit of het wel een goed idee was om drie jaar na elkaar Twisted Sister naar ons landje te halen (de band speelde vorig jaar én het jaar daarvoor op Graspop Metal Meeting) was er al bij opener Stay Hungry aan voor de moeite. Het is dit jaar dertig jaar geleden dat het gelijknamige album uitkwam, dus het is ook niet verwonderlijk dat er van die plaat tal van songs de revue passeerden.

Dee Snider, heavy metalpionier én frontman par excellence, maakte het uitzinnige publiek compleet gek, met Burn In Hell als één van de talloze hoogtepunten. Twisted Sister sloot het festival af in stijl, om meteen daarna het vliegtuig op te springen richting Canada, want daar werden ze minder dan vierentwintig uur later opnieuw op een podium verwacht. Niet slecht voor een bende ‘oude zakken’.

De weergoden blijken metalfans

Terwijl op zaterdag het een aangenaam weertje was, leken vrijdag de weergoden nog roet in het eten te gaan gooien. Gelukkig bleef het écht slechte weer achterwege. Enkel de immer ravissante Christina Scabbia moest de noodgedwongen de regen trotseren en het moet gezegd, de frontvrouw van Lacuna Coil deed dit met verve. Vriend en vijand zagen de Milanese band een ongemeen strakke show neerzetten, waarna deze kletsnat doch uitermate tevreden het podium in Kortrijk verliet.

Alcatraz was pure verwennerij voor de oldschool heavy metalfan

Met bands als Four By Fate, Toxik, Xentrix, W.A.S.P. en het hierboven al genoemde Twisted Sister was zaterdag een absolute topdag voor de fan van old school heavy metal. Als we heel eerlijk zijn dan hoorden we Toxik-zanger Mike Sanders hier en daar een noot missen en was het pseudo-vuurwerk van Four By Fate een maat voor niets, maar daartegenover staat dan wel dat Blackie Lawless van W.A.S.P. opvallend goed bij stem was en een dijk van een show neerzette. Opnieuw: niet slecht voor een bende ‘oude zakken’. 

De heren van Sacred Reich zijn nog steeds thrash-helden

En dan trekken we nog één keer de ‘oude venten’-kaart. Alhoewel, Phil Rind deed dat, samen met zijn vrienden in Sacred Reich, met alle plezier zelf. Hij toonde met enige trots zijn puffer en probeerde middels een paar vragen de gemiddelde leeftijd van het Alcatraz-publiek te bepalen. Oud of niet, versleten of niet, het maakte allemaal niet uit. Rind en de anderen in Sacred Reich lieten horen, en met veel plezier ook zien, waarom ze nog steeds ware thrash-helden zijn. Afsluiter Surf Nicaragua was op zaterdag zonder twijfel één van onze persoonlijke favorieten.

Mina deed Keith helemaal vergeten

Life Of Agony, een andere persoonlijke favoriet, was een dag eerder al gepasseerd. Iedereen die iets meer wil lezen of zien over het hoe en waarom zanger Keith Caputo zijn leven drastisch omgooide en nu door het leven gaat als Mina Caputo verwijzen we met alle plezier naar de  gespecialiseerde pers en, waarom niet, de website van de dame in kwestie.

Wij vroegen ons vooral af hoe Life Of Agony zou klinken nu Mina de band aanvoert. Wij kunnen nu, na hun passage op Alcatraz, formeel stellen dat de band, zowel de drie heren als de dame in kwestie, nog steeds klinken als Life Of Agony en dat songs als Underground’ of ‘Weeds er nog steeds ongenadig inhakken. Om maar te zeggen dat de show super was en dat Mina ook door de Belgische fans met open armen werd ontvangen.  

De Belgen waren top

Life Of Agony werd, op vraag van de band zelf, aangekondigd door Alex Agnew. Diablo Blvd. mochten namelijk op vrijdag de honneurs van opener waarnemen en deden dat met verve. Toegegeven, heel wat metalheads waren nog niet helemaal wakker of ‘in the mood’ en gingen daarom niet meteen mee in het feestje dat Diablo Blvd. in het hoofd had. Met de gretigheid van een pitbull die al een tijdje niet meer op een bot had mogen kluiven bleef de frontman trekken en sleuren aan zijn publiek, waardoor het einde van de set uiteindelijk toch ontaardde in een fijn metalpartijtje.

Ook Franky De Smet-Van Damme mocht in Kortrijk aantreden met zijn Channel Zero. Hun show begon met een minuut stilte. Een jaar geleden moesten de jongens ongemeen onverwacht afscheid nemen van hun vriend en drummer, Phil B. Dat gebeurde in de nacht voor hun optreden op Alcatraz vorig jaar. Met deze show leek zaterdag eindelijk de cirkel rond…

Marilyn Manson bevestigde ons vermoeden

Eerlijk is eerlijk: wij zijn geen fan van Marilyn Manson. En het vermoeden dat de brave man ons niet zou kunnen boeien werd dan ook bevestigd. Toch geven wij eerlijk toe dat ook tijdens deze show het publiek op Alcatraz Hard Rock & Metal Festival aangaf dat ze er zin in hadden. Manson reageerde met stomende versies van bijvoorbeeld The Dope Show of Sweet Dreams (Are Made Of This) en een paar geinige kostuumwissels. Wij waren vooral onder de indruk van de vastberadenheid van de Manson-fans die al van heel vroeg in de ochtend post hadden gevat voor het podium om toch maar niets te moeten missen van hun grote idool. Toewijding heet zoiets.

10.000 metalheads kunnen niet fout zijn

En die toewijding zagen wij ook bij de ontelbaar vele medewerkers en vrijwilligers die zich twee dagen lang inzetten om het voor u en voor ons zo aangenaam mogelijk te maken. De organisatie van Alcatraz werkt zich al een aantal jaren uit de naad om van hun festival een absoluut feest te maken en jaar na jaar zien we het festival dan ook groeien. Van de Brielpoort in Deinze met een affiche met zeven bands naar een tweedaags openluchtfestival in Kortrijk met een line up met zestien acts.

Waar en of die groei gaat stoppen weten we, voorlopig, nog niet. Wat we alvast wel weten is dat we volgend jaar opnieuw met alle plezier twee dagen mee komen schreeuwen, dansen, drinken, verbroederen en feesten, want uiteindelijk zijn dat de dingen waar het op een festival als Alcatraz Metal Fest om draait.