Elk jaar staan de kranten weer vol met wat er gebeurt tijdens studentendopen. En de vraag die steeds herhaald wordt is “waarom laten die studenten zich zo vernederen?” Zal ik vrienden maken door mijn haar in te laten smeren met ketchup en mayonaise? Zal ik hoger op de sociale ladder staan na een dag vol schaamte? Bevordert het eten van goedkope kattenbrokken de groepsgeest?… Ja, net daarom zouden bedrijven ook beter dergelijke rituelen invoeren.
Hechte band
Het is door de dingen die we samen meemaken dat er een band wordt gecreëerd. Maandag gebeurde het, dinsdag brossen en woensdag had ik 20 nieuwe vrienden die naar me lachten en knikten in erkenning van onze gezamenlijke “prestatie” eerder die week. Wie dinsdag in de les zat keek vol jaloezie hoe wij lachend ons eerste avontuur als student navertelden. Want laat ons eerlijk zijn: dat avondje op café dat je bijna iemand had uitgevraagd kan je nauwelijks een avontuur noemen. Stiekem hadden de afwezigen begrepen wat ze gemist hadden (Niet de les publiekrecht).
Het heetste vuur smeedt het hardste staal. Hetzelfde geldt voor een studentendoop. Het staal mag natuurlijk ook niet volledig gesmolten zijn door het baden in varkensingewanden en met blote knieën in de regen op kasseistenen kruipen. Maar goed, de doorzetters onder ons kunnen bevestigen dat samen bekogeld worden met eieren een hechte band smeed.
Naaktzwemmen
Dat dit soort initiatieven zich niet hoeft te beperken tot studenten bewijzen de politieke partijen. De leden van Open VLD zouden na de fractiedagen naaktzwemmen in de Noordzee. Ik hoor u denken dat u liever niet met bepaalde mensen van open VLD gaat zwemmen maar voor zo ver ik weet zijn er geen overstromingen geweest die dag. Dit zijn ongetwijfeld dingen die deze politici hebben meegepikt uit hun studententijd. En dan hebben we het nog niet gehad over de dingen die op partijcongressen gebeuren. De diehards zullen hier allicht ook wel een kans grijpen om dingen te doen die de kranten niet halen. Een nog niet helemaal legaal jointje roken onder de sp.a jongeren misschien? Om maar te zeggen dat dopen niet enkel voor de vuilnismannen van morgen is.
De bedrijfswereld
Zowel studenten (de intellectuelen van morgen) als politici (de zelfverklaarde intellectuelen van vandaag) zien de voordelen in van dingen doen die je schoonmoeder zou afkeuren. Dus misschien zouden bedrijven deze stap ook moeten zetten. Wat zijn dan exact de voordelen voor bedrijven?
Door zich te laten dopen bewijzen de werknemers dat ze veel over hebben voor hun werkgever. Het wijst op loyaliteit. De kans dat ze overstappen naar de concurrentie verkleint m.i. aanzienlijk. Dus in plaats van een geforceerde en verplichte teambuilding zoals een (geeuw) stadsspel kan er een doop georganiseerd worden waar je “vrijwillig” aan kan meedoen. Niets beter voor de groepsgeest dan samen vernederd worden in het bijzijn van de collega’s.
Bijzondere eigenschappen die anders verborgen waren gebleven kunnen naar boven komen. Leidersfiguren kunnen zich onderscheiden. De doorzetters zullen het einde halen. De mannen en vrouwen die weerstand getoond hebben zullen erkenning krijgen. En zij die zich hebben laten gebruiken als meubilair hebben bewezen dat ze ook nederig kunnen zijn. Als uiteindelijk je functie moet herbesproken worden dan zal men weten wie je bent en je de functie geven die echt bij je past.
Het is mogelijk dat enkel nog jonge hippe mensen met lef komen solliciteren als ze weten dat hen na de aanwerving een “doop” te wachten staat maar laat dat nu net zijn waar bedrijven constant naar zoeken, werknemers die voor hen door het slijk zouden kruipen (letterlijk).
Maskers vallen af
De maskers van de collega’s/praesidiumleden vallen ook af tijdens een doop. Dit geeft je als nieuwe werknemer/schacht de kans om te zien hoe ze echt omgaan met macht. Je zal kunnen zien wie er redelijk is en wie niet. En dit soort dingen onthoudt je. Dan zal je ook weten voor wie je partij moet kiezen als het ooit zover komt. En als de gezichten onder de maskers je niet aanstaan dan zal je tenminste weten dat je mag beginnen uitkijken naar een andere job.
Versus de klassieke test
Je kan uiteraard ook een test organiseren met meerkeuzevragen waaruit je dan de persoonlijkheid en intelligentie van een werknemer gaat afleiden. Dit wordt dan opgevolgd door een interview gevolgd door nog een interview en dan weten ze exact wie je bent en krijg je al dan niet een job aangeboden.
Een “doop” als sollicitatie procedure valt niet hard te maken en daar zal ik ook niet voor pleiten. Dit neemt echter niet weg dat alternatieve sollicitatie procedures intrigerend zijn en dat een doop “one hell of a teambuilding” zou zijn.
Het is trouwens niet zomaar nutteloos afzien. Het is samen afzien en jarenlang navertellen wat je hebt meegemaakt om dan hetzelfde te doen met de volgende lichtingen de jaren nadien en jezelf te leren kennen als pleziermaker of monster dat niet met macht kan omgaan.
De leiders van morgen eten kattenbrokken
Even serieus: als er een doop zou bestaan in bedrijven dan lijkt het een garantie dat het eerder de gedoopten zullen zijn die promotie maken dan de katholieken aan de zijlijn. Want het zijn de moedigen die over de wereld heersen en niet de gediplomeerde kerkjongens. Ook vandaag zijn het studentenverenigingen die zich opwerpen als leiders en het protest tegen de verhogingen van het inschrijvingsgeld aan universiteiten leiden. En wees er maar zeker van dat deze jongens en meisjes die ooit op handen en knieën katten voedsel zaten te verorberen nu voor ons allemaal de dialoog aangaan met de naaktzwemmers. De wereld zit soms raar in elkaar.