Groen-parlementslid Bart Caron zei gisteren dat de zaak Bart De Pauw slechts het tipje van de ijsberg is en dat er in de media- en cultuursector nog meer gelijkaardige gevallen zijn. Hoe is hij daar zo zeker van? En waarom komt hij zélf niet met namen naar buiten? 

Parlementslid Bart Caron (Groen) zei gisteren dat er in de media- en cultuursector nog veel meer gevallen van seksueel overschrijdend gedrag zijn. “Ik heb de indruk dat het deksel stevig op de pot gedrukt wordt en dat er veel dingen onderdrukt worden. Bart De Pauw is slechts het topje van de ijsberg. Die verhalen gaan over alle soorten van grensoverschrijdend gedrag, van aanrakingen tot verkrachtingen”, klonk het.

Een straffe uitspraak. Dat geeft Caron ook toe aan newsmonkey: “Ik loop al mijn hele leven rond in de cultuur- en mediasector. Ik heb daar zelf al veel verhalen over gehoord, ook van mensen die ik niet ken. Mensen hebben me er ook persoonlijk over aangesproken en ik heb heel wat namen gehoord. Er is niet zoiets als een lijst, maar in de wandelgangen hoor je dezelfde namen vaak terug.” Volgens Caron gaat het meestal om mensen met een hoge functie.

Geen doofpotmentaliteit over grensoverschrijdend gedrag.
ik wil iedereen, in de cultuursector of in een andere sector – aanmoedigen om de stap te zetten om erover te praten. https://t.co/hsU2B1S91o

— Bart Caron (@BartCaron) 24 november 2017

“Machtsrelatie en hoge mate van afhankelijkheid”

Caron heeft zelf ook een verklaring waarom veel van die schandalen in de doofpot gehouden worden. Zo zitten veel van de slachtoffers volgens hem “in een bepaalde machtsrelatie tegenover een artistieke leider zoals een hoofdredacteur of curator. Het is ook mede te verklaren door het feit dat er veel freelancers actief zijn in die wereld. De mate van afhankelijkheid is groot, waardoor de drempel voor slachtoffers hoog ligt om de problematiek of het gedrag aan te kaarten.”

Waarom geen namen noemen, mijnheer Caron?

Zelf wil Caron geen namen noemen. Waarom doet hij deze uitspraken dan? “Net als in de sportwereld komen lichamelijkheid en aanrakingen veel voor in de cultuursector”, zegt hij. “Dat is daar eigen aan. Maar er doen echt heel veel geruchten de ronde over overschrijdend gedrag en veel mensen zijn mij verhalen komen vertellen.”

“Maar ik ben natuurlijk geen rechter, politieagent of onderzoeksrechter. Daarom wil ik niet openlijk zeggen wie het is. Ik ga geen namen noemen. Ik ben zelf ook geen betrokken partij. Mijn rol ligt in de beleidscontext. Daarom heb ik me er over uitgesproken. Er waren genoeg elementen om er niet over te zwijgen. Mijn bekommernis is dat de problematiek op een georganiseerde manier wordt aangepakt en dat er meldpunten komen voor de slachtoffers. Er moet onderzoek gevoerd worden naar de omvang van dit probleem, hoe stevig het is. Daar sta ik voor.”

Parlementscommissie

Caron laat weten dat hij om die reden een groot voorstander is van de parlementscommissie over seksueel overschrijdend gedrag: “Het is niet gewoon de bedoeling om de slachtoffers van De Pauw te bedienen. Zoals ik al zei, we hebben nog maar het topje van de ijsberg gezien. Het gaat hier om een maatschappelijk probleem dat zich wellicht ook in andere sectoren voordoet.”

Sowieso plant Vlaams minister van Media Sven Gatz (Open Vld) een grootschalige en anonieme bevraging in de mediasector, en dat reeds begin volgend jaar. Er zullen dus ongetwijfeld nog enkele stinkende potjes worden opengedaan …

<Video> ‘tot en met verkrachting.’

Maar ‘het deksel blijft op de pot’ in de cultuursector, klaagt @BartCaron @groen. #seksueelmisbruik pic.twitter.com/nfufNIZVd2

— Jan De Meulemeester (@JDeMeulemeester) 23 november 2017