Op 12 november worden in Brussel de jaarlijkse Weekend Blog & Digital Awards uitgereikt. Bij de afgelopen edities werden bloggers in acht categorieën verdeeld. Vanaf dit jaar komt er een categorie bij en kunnen bloggers en andere online persoonlijkheden een prijs wegkapen in de volgende categorieën: beauty, deco & design, fashion, food, Instagram, personal, Pinterest, travel & city en YouTube. Maar wie zijn de genomineerden eigenlijk?
Anke Wauters (25) is met haar persoonlijke blog Anke schrijft het neer een van de genomineerden in de categorie Personal. Met haar aangrijpende verhalen en feministische visie pakt ze al haar lezers in.
Waarom ben je begonnen met bloggen?
“Het begon als een schoolopdracht voor het vak webjournalistiek. Ik was al actief op een ander blogplatform (Tumblr), maar dit sprak me meer aan. Toen heb ik de smaak helemaal te pakken gekregen.”
Miste je iets in het medialandschap?
“De echte vrouw wordt nog te weinig gereflecteerd in de media. Daarom ben ik grote fan van initiatieven zoals Charlie Mag, die gewoon zeggen waar het op staat. Zonder bullshit.”
Wanneer ben je begonnen met bloggen?
“In 2013 ben ik beginnen bloggen. Van het aantal posts heb ik geen idee omdat ik af en toe wel eens een post durf verwijderen. Na het viraal gaan van een van mijn artikels, heb ik ook een grote schoonmaak gedaan op mijn blog.”
Vanaf wanneer werd bloggen een serieuze zaak voor jou?
“Ik nam bloggen heel lang niet serieus. In het begin was het een plek waar ik mijn gevoelens en emoties kon uitkotsen, als een emmer voor mijn word vomit. Maar langzaamaan begon mijn familie mijn blog te lezen en opeens ging een van mijn posts (Dik. Lelijk. Wijf.) viraal. Toen besefte ik dat ik mijn blog kan gebruiken om een echte boodschap de wereld in te sturen.”
Hoeveel tijd kruipt er in het schrijven van een blogpost?
“Dat hangt af van hoeveel tijd ik heb ik mijn persoonlijk leven. Ik zou graag een blogger zijn die iedere week drie posts aflevert, maar ik wil ook graag spontaan blijven. Voorlopig dus zonder vast schema. Soms voel ik me wel schuldig als het al lang geleden is. Dat vind ik erg voor de lezers. Maar wie weet zit er wel helemaal niemand te wachten op een nieuw bericht van mij (lacht).”
Wie is je doelpubliek?
“Ik wil niemand belemmeren mijn blog te lezen maar ik schrijf vooral voor meisjes en jonge vrouwen. Mijn laatste blogpost ging bijvoorbeeld over menstruatie. Dat vind ik een heel belangrijk thema om over te praten. Als er dan iemand is die zich door mijn bericht een beetje zekerder voelt over zichzelf, heb ik mijn doel bereikt.”
Hoeveel bezoekers heb je gemiddeld per maand?
“Sinds dit jaar heb ik zo’n 5.000 bezoekers per maand.”
Wat is je meest succesvolle post?
“Dik. Lelijk. Wijf. is na het viraal gaan door meer dan een half miljoen mensen gelezen. Ondertussen is het misschien al wat meer. Ik weet het niet precies omdat ik niet meer naar de statistieken durf kijken. Dat jaagt me angst aan.”
Verdien je er ook iets mee?
“Ik verdien er echt niets mee. Mijn mama zegt altijd dat ik er geld uit moet slaan. Maar ik heb geen idee hoe (lacht). Mijn doel is natuurlijk niet om er geld mee te verdienen. Ik wil gewoon schrijven over dingen die ik belangrijk vind en ik blog om beter te leren schrijven. Hopelijk heb ik er op termijn wel iets aan, bijvoorbeeld in de zoektocht naar een job.”
Wat zijn je toekomstplannen?
“Ik zou graag meer geëngageerd bloggen en mijn feministische kant meer tot uiting laten komen. Concreet wil ik taboes doorbreken en vooral mezelf blijven, met dezelfde eerlijke en hopelijk humoristische stijl.”
Wat zijn jouw favoriete blogs?
“Tales from the crib, geschreven door Lilith die eigenlijk Kelly Deriemaeker heet. Zij is ook genomineerd in mijn categorie. Ik lees haar blog graag omdat ze heel toegankelijk schrijft over soms moeilijke onderwerpen. Zij heeft het perfecte evenwicht gevonden tussen luchtig en serieus bloggen. Verder ben ik ook fan van de blogs van Thomas Smolders en Eline van Hooyendonck.”
Wat vind je ervan dat je genomineerd bent voor de Weekend Blog & Digital Awards?
“Dat kwam echt totaal onverwacht. Dat klinkt waarschijnlijk als nonsens (lacht). Maar ik vind het tof dat ze aan mij hebben gedacht, zeker als je naar de andere genomineerden in mijn categorie kijkt. De nominatie voelt als een sticker op een toets. Ik doe het dus goed.”
© 2015 – C.H.I.P.S. StampMedia – Sien Wevers