Een open brief aan mevrouw van Landeghem, naar aanleiding van haar open brief gericht aan Bart De Wever in de krant De Morgen.

Beste mevrouw Van Landeghem,

Als u wilt zal ik u het lezen van mijn ellenlange brief besparen. De essentie van alles wat hierna komt is eigenlijk dit: u doet exact waar u de heer De Wever van beschuldigt. Mensen tegen elkaar opzetten. Niet meer, niet minder.

Vooringenomen opinies als de uwe zijn er de oorzaak van dat ik – en ik ben echt niet de enige – de afgelopen jaren een steeds groter wordende aversie ontwikkelde voor alles wat rood kleurt (ik besef heel goed dat ik daarmee uiteraard zelf ook niet van enige vooringenomenheid gespaard blijf), en tegelijkertijd een steeds grotere sympathie kreeg voor de rechttoe-rechtaan-aanpak van Bart De Wever en zijn partij. Om het nog iets explicieter te zeggen: mensen als u zijn er mede de oorzaak van dat ik de afgelopen jaren een niet geringe hekel gekregen heb aan een partij waar ik ooit zelf voor gestemd heb.

En dat heeft in de eerste plaats met mijn afkeer voor hypocrisie te maken. ‘Waarom hebt u steeds een vijand nodig?’, steekt u van wal. En daar begint het eigenlijk al. Veel mensen met uw politieke voorkeur zwieren graag het ene simplistische cliché na het andere op tafel: de keizer van Antwerpen is er enkel voor de 1% rijksten, hij heeft het voorzien op de werklozen en de zwakkeren, heeft een grondige hekel aan alle Walen,vakbondensmilitanten, sossen… eigenlijk aan alles en iedereen die hem in de weg staat.

De profiteurs van onze maatschappij

Denkt u nu echt in alle ernst dat de burgemeester van Antwerpen alle Walen, werklozen, vakbondsmilitanten, etc… als ‘de vijand’ ziet? Ik ken de man niet persoonlijk, en ben er dus ook niet 100% zeker van, maar ik durf er toch een klein fortuin op verwedden dat dat niet het geval is. Waar ik wel vrij zeker van ben, mevrouw Van Landeghem, is dat de heer De Wever, en ik zal het zacht uitdrukken, het niet heeft voor de profiteurs van onze maatschappij, voor de mensen met minder fraaie bedoelingen.

Want, mevrouw Van Landeghem, er ZIJN in België enkele honderdduizenden werklozen die niet de minste moeite doen om werk te vinden en die bewust op uw en mijn kosten leven. Er VLOEIEN elk jaar miljoenen euro’s naar Wallonië zonder dat daar enige appreciatie of flexibiliteit tegenover staat. Er WERD enorm veel economische schade en ergernis veroorzaakt door vakbonden die liever eerst staken en dan pas aan tafel gaan zitten. En-ga-zo-maar-door.

Je mag dat soort dingen vergoelijken en/of minimaliseren zoveel als je wilt, maar ze zullen er niet minder waar door worden. En daar, beste mevrouw Van Landeghem, erger ik me dan blauw/geel/rood/alle kleuren van de regenboog aan, dat je geen schuldigen zou mogen aanwijzen. Want ze zijn er wel degelijk, mensen met minder fraaie bedoelingen. We leven in de realiteit van België, niet in het linkse Wereldvreemdistan.

Wat u blijkbaar ook niet goed beseft (of wilt beseffen), mevrouw Van Landeghem, is dat het polariseren niet gebeurt door degene die de problemen wil aanpakken. Het polariseren gebeurt door degenen die dit ‘aanpakken’ misbruiken om tegen de hele groep waartoe de profiteurs behoren te zeggen ‘hij zoekt jullie allemaal!’. Het enige wat dan nog nodig is, is enige goedgelovigheid en een niet al te zeer ontwikkelde zin voor kritiek en het spel zit op de wagen.

Demagogie

Daar bestaat een woord voor, beste mevrouw Van Landeghem: demagogie. Dus weer: links doet maar al te graag waar u de heer De Wever van beschuldigt. Bovendien, mevrouw Van Landeghem, wat u bestempelt als ‘polariseren’ – het aanwijzen van de schuldigen – zien heel veel mensen als ‘de vinger op de wonde leggen’. D.w.z. met gezond verstand de problemen aankaarten en misbruiken proberen recht te zetten. Sta me toe om degenen die dit als ‘polariseren’ bestempelen redelijk hypocriet te vinden want zij doen eigenlijk waarvan ze de andere beschuldigen. Degene die de problemen wil oplossen wordt ervan beschuldigd degene te zijn die mensen tegen elkaar opzet?!

Uw hypothese dat de heer De Wever dit doet om de geschiedenisboekjes te halen is volgens mij behoorlijk fout. Mij lijkt de heer De Wever eerder een praktisch iemand die de problemen wil aanpakken. Wie van ons twee gelijk heeft laat ik in het midden. Meestal ligt daar ook ergens de waarheid, in het midden. Wat ik wel verkeerd vind, is dat u een aantal minder fraaie bedoelingen op de heer De Wever kleeft en er vervolgens van uitgaat dat u het recht heeft om hem te beschuldigen van dingen die puur eigen – en in niet geringe mate demoniserende – veronderstellingen zijn.

Over één ding ben ik het volledig met u eens: ik zie eveneens een maatschappij die afdrijft van een samenleving. Maar is dit de schuld van de heer De Wever? Volgens mijn bescheiden mening is dit toch meer de schuld van de misbruiker dan van degene die de misbruiken aankaart. Mevrouw Van Landeghem, een waarde als verdraagzaamheid – waar links zo hoog mee oploopt – is goed, en ik draag het ook hoog in het vaandel. Maar je kan daar ook te ver in gaan, en het gevolg is dan dat je grote kans loopt misbruikt te worden. Want niet alle mensen zijn leuke, toffe, goeie, lieve mensen.

Er zijn jammer genoeg in onze maatschappij ook behoorlijk wat slechte individuen met moreel minder hoogstaande waarden. En het zijn in de eerste plaats dié mensen die er voor zorgen dat onze maatschappij verziekt. Het is dankzij hen dat je jammer genoeg steeds meer argwanend en achterdochtig moet zijn. De gedachtengang dat degene die deze minder leuke individuen wil aanpakken, de heer De Wever dus, de oorzaak zou zijn van onze steeds onvriendelijker wordende samenleving ontgaat mij een beetje (veel). Het lijkt me zelfs een beetje (veel) de wereld op zijn kop.

Misschien worden we er wel beter van?

Ik zeg niet dat Bart De Wever alles gaat oplossen. Hij is een mens, en mensen zijn zelden perfect. Ze maken fouten en hebben gebreken. Maar zou het niet iets constructiever zijn om, in plaats van àlles wat hij doet en zegt af te breken, een keer objectief na te denken of er mogelijk een kern van waarheid zou kunnen inzitten? Is het echt zo ondenkbaar om hem een paar jaar een kans te geven en te zien waar we uitkomen? Hij is tenslotte de voorzitter van de grootste partij in een democratisch verkozen regering. Misschien, heel misschien worden we er wel beter van? En zoniet, dan zal de bevolking hem dat ongetwijfeld bij de volgende verkiezingen duidelijk maken.

Ten slotte, mevrouw Van Landeghem, zou ik willen opmerken dat het uiteraard uw volste recht is om Bart De Wever niet ‘s werelds sympathiekste man te vinden. Maar kom er dan gewoon eerlijk voor uit dat dit met uw politieke voorkeur te maken heeft en vermom het niet als zijnde de professionele en (pseudo-) wetenschappelijk gefundeerde mening van een psycholoog.

Vriendelijke groet, 

Patrick Verrijssen