Wie denkt aan ‘smartphone gebruiken’, denkt onvermijdelijk ook de duim. De hardwerkende duim, unlocken, swipen, typen, scrollen: alles doe je ermee. Toch is hij niet de meest onmisbare vinger.
Die eer gaat verrassend genoeg naar…. de pink. Waarom? Omdat de pink simpelweg het steunpunt is voor je smartphone. Probeer maar eens te typen, swipen, scrollen of unlocken met één hand zonder de pink van de gewone ‘vasthouhouding’ te bewegen naar de linkerhoek onderaan.
Het resultaat is dat je gsm onstevig in je hand ligt, je je (nog vaker) mistypt dan anders… als je je (uiteraard ingewikkelde) unlockmethode al foutloos ten einde kan brengen. Het is niet onmogelijk, maar alles gaat merkelijk trager zonder de stille steun van de pink.
Zo onmisbaar en toch zo vergeten. Hoe komt dat? Omdat veel onderzoek zich toespitst op de opponeerbare duim, die zo belangrijk was bekeken vanuit evolutionair standpunt. ‘Zonder de duim zou veel niet mogelijk zijn’, maar ook hier wordt de rol van de pink vergeten.
Ook de pink zou een sleutelrol hebben gespeeld in de productie van stenen gereedschap, zoals hamerstenen, handbijlen en scherpe, flinterdunne velletjes steen die dienden als mes. De pink speelt dezelfde rol toen als nu: een cruciale rol van ondersteuning, evenwicht en grip.
Tweede verklaring waarom de pink wordt vergeten, is dat we hem bij kleine en/of lichte objecten net niet nodig hebben. Denk aan het fancy thee of koffiedrinken, waarbij de pink parmantig in de lucht prijkt. Dat kan de illusie versterken dat de pink, de kleinste en de laatste van onze vingers, misbaarder is dan werkelijk het geval is.
“Onderzoek heeft aangetoond dat de spieren rond de duim, wijsvinger en pink het sterkst ontwikkeld zijn”, aldus paleolithisch archeoloog J.M. Key.
