Wat iedereen inmiddels weet maar niet mag gezegd worden op gevaar af voor een slechte Vlaming aanzien te worden .
Van de week die opmerkelijke quote gehoord op radio 1 van onze vriend Bert Kruismans. De intelligente komiek zei het met enige schroom in zijn stem omdat hij vermoedde dat hij ruim 30 % van de Vlamingen en dus een belangrijk deel van zijn publiek trof maar hij vond dat het maar eens moest gezegd worden.
De Walen zijn inderdaad vriendelijker dan de Vlamingen maar dat is blijkbaar nog altijd vloeken in de Vlaamse kerk want wat “Waals is vals is ” werd onze generatie ingelepeld vanaf de lagere katholieke school en wordt ons helaas nu nog geregeld bevestigd door al of niet correcte informatie van sommige Vlaamse nationalisten die de eeuwenoude onderdrukking door de Franse aristocratie nog steeds niet verteerd hebben en alle problemen van dit land willen herleiden tot een Waals socialistisch conflictmodel.
ik ga geregeld trails lopen in het Waalse landsgedeelte en ik kan de stelling van Bert alleen maar bevestigen. Niet alleen ben ik aangenaam verrast door de groeiende kennis van de Nederlandse taal maar ik voel een zekere rust en gemoedelijkheid die bij veel Vlamingen is verloren gegaan. Onze Waalse vrienden vinden het ook belangrijk om hun Vlaamse gasten correct te behandelen alsof ze ons ervan willen overtuigen dat het echt wel de moeite waard Is om te blijven geloven in België.
Hoewel Vlaanderen ongetwijfeld materieel rijker is, kom ik steeds meer tot de conclusie dat we enorm veel levenskwaliteit hebben ingeboet en dat de kost van onze economische vooruitgang erg hoog is geworden. Het zal wel te maken hebben met mijzelf om als 55 plusser een zekere rust te vinden in Wallonië en om mij steeds minder lekker te voelen bij het harde discours van de nieuwe economische orde die ons land momenteel regeert. Bert Kruismans vindt net zoals vele andere Vlamingen rust in de Ardennen en stelt zich ook terecht vragen bij onze drang naar hoger, sneller, beter. Steeds meer mensen worden uitgesloten uit die ratrace en er is steeds minder mededogen te merken bij jonge politici van de rechtse liberale partijen. Als je de gevolgen van dergelijk Angelsakisch model wil zien volstaat het een tijdje in Amerika rond te reizen.
Misschien is het een zinsbegoocheling maar wanneer ik de taalgrens ten zuiden van Brussel passeer valt die druk weg en krijg ik een aangenamer en prettiger gevoel . Waarschijnlijk word ik automatisch minder geërgerd en sta ik open voor alle mensen waardoor ze als vanzelf vriendelijker worden in mijn perceptie.
Ik ben hoe dan ook blij dat het een ervaring is die gedeeld wordt door een andere bekende Vlaming en ik verheug me op de dag dat een ontroerde Siegfied Bracke op het volgende Vlaams nationaal zangfeest bekent dat de Walen al bij al toch vriendelijker zijn dan de Vlamingen.
Het zou hem zeker een paar stemmen extra kunnen opleveren uit onverwachte hoek .