De luchtvaartindustrie staat voor een enorme uitdaging: hoe blijven we vliegen terwijl we de klimaatimpact verminderen? Duurzamere vliegtuigbrandstoffen, ook wel Sustainable Aviation Fuel (SAF) genoemd, worden steeds meer gezien als een belangrijke oplossing.

Onderzoekers van het Sustainable Fuels Innovation Centre van de Sheffield University testen momenteel nieuwe brandstoffen die zijn gemaakt uit hernieuwbare bronnen. Deze duurzame vliegtuigbrandstoffen zijn ontworpen om de uitstoot van broeikasgassen en andere vervuilende stoffen drastisch te verminderen. Dit is een cruciale stap voor de luchtvaartindustrie, die steeds meer onder druk staat om duurzamer te worden.

De luchtvaartindustrie groeit snel, en de wereldwijde luchtvloot zal naar verwachting de komende twintig jaar verdubbelen, vooral door de toenemende vraag naar vliegreizen in opkomende economieën. Om de klimaatdoelstellingen te halen en tegen 2050 een netto nul-uitstoot te bereiken, moeten luchtvaartmaatschappijen overstappen op duurzamere alternatieven voor fossiele brandstoffen.

Technologische innovaties en obstakels

Hoewel er veelbelovende technologische innovaties zijn, zoals waterstofenergie en elektrificatie, zijn deze oplossingen nog niet op grote schaal toepasbaar. SAF biedt echter een meer directe oplossing. Deze brandstoffen kunnen worden geproduceerd in laboratoria en zijn in staat om conventionele vliegtuigbrandstof na te bootsen. Toch zijn de huidige voorraden van SAF beperkt en blijven de kosten hoog.

Om het gebruik van SAF te stimuleren, implementeren regeringen wereldwijd nieuwe regelgeving. Zo hebben het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie specifieke doelen gesteld voor het gebruik van SAF, terwijl de Verenigde Staten subsidies aanbieden om de productiekosten te verlagen. De luchtvaartindustrie pleit voor nog meer beleidsmaatregelen om de levering en betaalbaarheid van SAF te verbeteren.

Verschillende productiemethoden en de bijbehorende zorgen

Er zijn meerdere methoden om SAF te produceren, elk met zijn eigen voor- en nadelen. Productiemethoden op basis van biomassa roepen vragen op over duurzaamheid en milieu-impact. Daartegenover staat de power to liquid-technologie, die potentieel een onbeperkte brandstofvoorraad kan bieden, maar die wel een aanzienlijke infrastructuur voor hernieuwbare elektriciteit en koolstofopvang vereist.

Ondanks de vooruitgang en inspanningen om SAF op grotere schaal te produceren, hebben milieuactivisten hun twijfels. Ze uiten zorgen over de haalbaarheid van grootschalige productie van SAF en wijzen op mogelijke negatieve gevolgen voor het milieu en landgebruik. Sommige activisten roepen op tot bredere maatregelen, zoals het verminderen van de vraag naar vliegreizen en meer investeringen in hernieuwbare energie.