Vrijwilligers zijn een troef voor de samenleving. Toch is vrijwilligerswerk niet voor iedereen vanzelfsprekend. In deze reeks laten we mensen aan het woord die vrijwilligen ondanks hindernissen. Ons advies aan de overheid: “Neem drempels weg en speel de troeven van het vrijwilligerswerk uit!”
Eddy en Marie-Jeanne: Ruitentroef
Eddy begon met vrijwilligerswerk toen hij arbeidsongeschikt raakte. Samen met zijn vrouw Marie-Jeanne is hij al vijf jaar secretaris bij S-Plus Ledegem. Dat doen ze in duo, want Eddy is slechtziend.
Een goedlopende tandem
Vrijwilligen met een beperking is geen evidentie, daar kan Eddy van meespreken: “Als secretaris hou ik me vooral bezig met administratie. Het scherm van een iPad of computer is voor mij niet altijd even goed leesbaar, daarom heb ik soms meer tijd nodig dan andere mensen. Gelukkig helpt mijn vrouw mij wanneer ik problemen heb. Voor mijn vrijwilligerswerk moet ik ook vaak verplaatsingen doen, maar door mijn handicap kan ik niet zelf rijden. Dan ben ik aangewezen op het openbaar vervoer of rijdt mijn vrouw. Ledegem is landelijk dus er zijn niet altijd vlotte verbindingen met het openbaar vervoer.”
“Voor mij is het niet altijd gemakkelijk, omdat ik nog werk. Ik ben niet 24 uur op 24 beschikbaar voor mijn man”, vult Marie-Jeanne aan. “Het is wel een voordeel dat we samen secretaris zijn bij S-Plus, zo kunnen we de taken verdelen. We stemmen de activiteiten van onze afdeling zo goed mogelijk af op de handicap van Eddy. Bij de jaarlijkse fietstocht gaan we samen op pad met de tandem.”
Vrijwilligersbloed
“Door de handicap van mijn man hebben we zelf ondervonden dat vrijwilligerswerk heel belangrijk is. We moeten zelf vaak een beroep doen op vrijwilligers om Eddy te ondersteunen. Zonder vrijwilligers zou de Brailleliga gewoon niet kunnen samenkomen. Daarom doe ik daar ook vrijwilligerswerk”, getuigt Marie-Jeanne.
Maar vrijwilligerswerk is niet voor iedereen weggelegd volgens Marie-Jeanne: “Vrijwilligerswerk geeft veel voldoening. Ik doe het vooral voor het sociaal contact en de waardering. Ik wil mij zolang mogelijk blijven inzetten. Moest iemand mij vragen om nog een vrijwilligerstaak te doen, zou ik waarschijnlijk ‘ja’ zeggen. Vrijwilliger zijn, is iets wat in je moet zitten. Niet iedereen voelt de behoefte om zich onbetaald in te zetten voor zijn medemens. Het is en blijft een keuze.”
“Dankzij de hulp van mijn vrouw kan ik vrijwilligerswerk doen. Het is voor mij een zinvolle manier om mijn tijd nuttig te besteden”, besluit Eddy.
Ruitentroef: vrijwilligerswerk is een keuze
Vrijwilligerswerk is geen gemeenschapsplicht. Je mag niemand verplichten om vrijwilliger te worden. Vrijwilliger zijn is een keuze en kan nooit een voorwaarde zijn om een uitkering te krijgen.
“Ik vind het belangrijk om het onverplichte karakter van vrijwilligerswerk te benadrukken. Het is een bewuste keuze die je maakt”, verdedigt Marie-Jeanne. “Je kan vrijwilligerswerk aanmoedigen, maar niet verplichten. Dat werkt niet, de motivatie moet uit jezelf komen. En als mensen uit zichzelf vrijwilligerswerk willen doen, moet je bijkomende drempels vermijden.”
Dit interview is deel van een reeks voor de campagne ‘Vrijwilligers troef’. Hiermee streven de Socialistische Mutualiteiten en haar partners naar een drempelvrij vrijwilligerswerk. Kom meer te weten over de campagne en andere troeven op onze facebookpagina of website.