De Egyptische farao Toetanchamon is begraven met een dolk die van buitenaards materiaal is gemaakt. Onderzoek toont aan dat het lemmet van de dolk dezelfde concentraties nikkel en kobalt bevat als een meteoriet.

De ontdekker van het graf van Toetanchamon, Howard Carter, vond de dolk in 1925 op de dij van de farao. Lang was onduidelijk waar het ijzer vandaan kwam. Het delven en gebruiken van ijzer was nog geen algemeen gebruik in de tijd van de beroemde farao.

Er is jaren gediscussieerd over het ijzeren lemmet van de dolk: hoe kwamen de oude Egyptenaren aan dat ijzer? Maar nu weten onderzoekers het eindelijk zeker: het ijzer komt uit de ruimte. Een chemische analyse toont aan dat het lemmet van de dolk gemaakt is van een meteoriet.

Nikkel

Met uiterst gevoelige röntgenapparatuur hebben de onderzoekers het lemmet chemisch geanalyseerd zonder het te beschadigen. Het ijzer blijkt 11 procent nikkel te bevatten, veel meer dan in normale ijzeren objecten zit. Zo’n hoge concentratie nikkel is wel te vinden in meteorieten, stukken ruimtepuin die vaak lang geleden op aarde zijn neergekomen. De dolk bleek ook kobalt te bevatten. Ook dat komt voor in ijzermeteorieten.

Het bewerkte metaal is van hoge kwaliteit en bewijst dat de Egyptenaren in de veertiende eeuw voor Christus al bedreven waren in het bewerken van ijzer. Meteorieten hadden mogelijk een speciale betekenis. Uit antieke teksten blijkt dat de Egyptenaren wisten dat hun zeldzame ijzer uit de lucht kwam vallen.

Groen silica-glas

De dolk is niet het enige buitenaardse voorwerp in de tombe van Toetanchamon. Een van de vele sieraden die zijn gevonden in het graf bevat een scarabee van groen silica-glas. Dat is waarschijnlijk gevormd door de inslag van een meteoriet of een komeet.

Het glas komt voor in de woestijn ten westen van de Nijl. De oude Egyptenaren moesten er honderden kilometers voor afleggen.