Het lichaam van de fascistische, Spaanse dictator Francisco Franco is verplaatst van het oorlogsmonument de ‘Vallei van de Gevallenen’ naar een kerkhof buiten Madrid. De Spaanse overheid vindt dat het lichaam van Franco niet langer opgeborgen mag liggen in het monument, omdat het zo lijkt dat de dictator verheerlijkt wordt.

Bij de verplaatsing van het lichaam waren de Spaanse minister van Justitie Dolores Delgado en 22 leden van de Franco-familie aanwezig. Het oude graf van Franco werd bedekt, zodat pottenkijkers zeker geen beelden konden maken van de overplaatsing van het lijk van de dictator. 

Aanwezigen werden dan ook gefouilleerd en elektronische apparaten waren niet toegestaan. De overblijfselen van Franco werden met de helikopter overgevlogen naar het openbaar kerkhof Mingorrubio-El Pardo, waar Franco zijn vrouw begraven ligt.

Verdoken gedenkplaats

Toen Franco in 1975 op 82-jarige leeftijd stierf, werden zijn stoffelijke resten opgeborgen in de basiliek van de ‘Vallei van de Gevallenen’, een belangrijk oorlogsmonument in Spanje op zo’n 64 kilometer van de hoofdstad Madrid.

Hoewel de ‘Vallei van de Gevallenen’ officieel een hulde brengt aan iedereen, die omgekomen is in de Spaanse burgeroorlog, doet het volgens heel wat Spaanse opiniemakers nog steeds dienst om Franco en zijn dictatuur van 40 jaar te verheerlijken.

De Spaanse overheid meldde dat de overblijfselen van Franco verplaatst moesten worden, omdat die “niet langer in een openbaar mausoleum dat zijn figuur verheerlijkt, konden blijven liggen”. Dat meldt onder andere de Britse krant The Guardian. Na maanden van bureaucratische omzwervingen, gaf het Spaanse hooggerechtshof groen licht voor de overplaatsing van het lichaam.

Familieleden van Franco droegen de kist uit de basiliek en hielden er een ceremonie. Zowel linkse als rechtse activisten kwamen op straat om hun punt te maken over de verplaatsing van het lichaam.

Wie was Franco?

Franco werd geboren in 1892 en was een generaal in het Spaanse leger. Tussen 1939 en 1975 stond hij als dictator aan het hoofd van de Spaanse staat onder de titel ‘Caudillo’.

In 1936 startte hij samen met andere nationalistische militairen de Spaanse burgeroorlog en probeerde hij de linkse, republikeinse regering van die tijd omver te werpen. Daar slaagden de nationalisten in met de steun van fascistisch Italië, nazi-Duitsland en Portugal.

Franco was ultra-katholiek en zag het als zijn religieuze plicht om anarchistische, linkse en seculiere stromingen in Spanje de kop in te drukken. Tijdens zijn bewind was Spanje een geïsoleerd land, dat totaal niet mee was met de politieke, technologische en culturele ontwikkelingen in de rest van Europa. In 1977, twee jaar na zijn dood, werd de democratie opnieuw ingevoerd in Spanje en werd het Huis Bourbon er opnieuw op de troon gezet.

Binnen uiterst rechtse en conservatieve kringen in Spanje wordt Franco nog steeds verheerlijkt. Separatisten uit Catalonië en het Baskenland verwijzen vaak naar Franco wanneer hun eis voor zelfbeschikking niet wordt ingewilligd door de Spaanse overheid.