Open Vld zet zichzelf uitdrukkelijk op de kaart, met een heel nieuwe ploeg aan vrouwelijk politiek talent op de topplaatsen. Met Goedele Liekens, plek drie in Vlaams-Brabant, halen ze meteen een erg welbespraakte voormalige TV-ster erbij. Na Lynn Wezenbeek, Sihame El Kaouakibi en Alicia Gescinska is de ‘vrouwelijke golf’ die over de liberalen rolt, wel heel concreet.
Welk politiek kapitaal zit er nu in als mannelijke minister van Ontwikkelingssamenwerking om zo de kaart van de vrouwenrechten te gaan trekken? Die vraag dook de afgelopen jaren wel meer op over Alexander De Croo, de Open Vld vice-premier, die in 2014 plots ook, een beetje tot zijn ontgoocheling, zich moest gaan bezig houden met ‘maar’ Ontwikkelingssamenwerking. En laat ons eerlijk zijn: in de Wetstraat werd lang wat meewarig gedaan over de nieuwe ‘feminist’ De Croo.
Maar die omarmde het thema helemaal, schreef er zelfs een boek over, “De Eeuw van de Vrouw”, en kreeg er zichzelf mee op het podium tot in Zuid-Afrika. En hij jaagde zijn partij aan, zeker zijn voorzitter Gwendolyn Rutten, om verder te vervrouwelijken. Met als objectief de helft vrouwelijke lijsttrekkers, tot frustratie van sommigen in de partij (vooral mannen), die het hele project als “zelfdestructief” bestempelden. En De Croo ervan beschuldigden “Gwendolyn in het gat gejaagd te hebben”.
Blauwe starpower
En kijk: vandaag heeft Open Vld toch plots ‘iets’ in handen. Net zoals de ‘vleugels’-campagne van Noël Slangen in 2014 een opvallend zachte, optimistische toon toevoegden, krijgen de liberalen nu er toch een pak starpower erbij.
Goedele Liekens weet natuurlijk perfect haar rol te spelen. Goed voorbereid, tot en met het blauwe kleedje, en rad van tong, maakt ze haar statement bij haar intrede in de politiek. “Ik heb het gevoel dat ik er nu klaar voor ben. Ik ben op een leeftijd gekomen dat ik nog steeds actie wil ondernemen, zaken doen veranderen in de maatschappij, maar tegelijk de wijsheid heb ontwikkeld om geduld te hebben, en om een diplomatieke kant te ontplooien om ergens te raken. Hoe eet je een olifant op? Stukje bij beetje”, zo stelt ze vol zelfvertrouwen.
Door haar rol als VN-ambassadrice voor vrouwenrechten maakte ze de afgelopen jaren een aantal reizen samen met De Croo, onder meer naar Afrika. De twee leerden elkaar kennen, en De Croo was een stukje wegbereider voor haar intrede in de politiek. Al was het voorzitter Rutten zelf die haar uiteindelijk over de streep trok, samen met lijsttrekker Maggie De Block in Vlaams Brabant. Beloftes over meer dan parlementslid kreeg Liekens niet, zo stelt Rutten. “Niemand van mijn ministers krijgt dat overigens.” De Croo en De Block, die de voorzitter en Liekens flankeren, knikken bevestigend.
Waarom Open Vld?
“Waarom dan Open Vld? Ja, dat is eigenlijk bijzaak zeker”, maakt een uitgelaten Liekens toch een wat misplaatst grapje. Jaren geleden al werd ze door de sp.a van Steve Stevaert gevraagd om in de politiek te gaan. Maar ze hield altijd de boot af. “Ik ga niet zomaar op een lijst staan voor mijn schoon ogen, dat was twintig jaar geleden”, zo stelt ze daarover.
“Er is wel een filosofische reden om voor deze partij te kiezen: ik ben liberaal van gedachte. De vrijheden, zelf je dromen kunnen waarmaken, daar geloof ik in. Plus, Open Vld, dat is zoals ik: positief, vrolijk opgezet. Mensen die het doen: de mouwen opstropen.” Liekens is nauwelijks te stoppen, ze begint over haar lunch die ze ooit had met Mandela. De woordvoerder van de partij raadt zachtjes aan af te ronden.
Maar het strategische doelstelling moge duidelijk zijn: Open Vld hoopt met een hele tros nieuwkomers zichzelf opnieuw, net als in 2014, dat positieve elan te geven. De energie van vrouwen als Liekens, maar ook Sihame El Kaouakibi, Lynn Wezenbeek en Alicja Gescinska moet de wat gewaagdere keuze van vrouwen als Els Ampe en Carina Van Cauter als lijsttrekkers kracht bijzetten. En de vernieuwing op de lijsten gaat behoorlijk ver. Zo krijgt Maurits Vande Reyde, de oud-jongerenvoorzitter een kans op een zetel van Rutten. En Bart Somers hoopt in Antwerpen voor Zelfa Madhloum, een onderneemster en journaliste die bij Vranckx werkte, op een zitje naast El Kaouakini.
“Doodjammer dat we Jill Peeters nu niet gestrikt hebben”, zo is bij de top nog te horen. Maar dat Liekens als naam kon stil gehouden worden, daar is iedereen best trots op. Enkel Rutten, De Block en De Croo waren op de hoogte ervan. “Bij ons lekt nooit iemand”, zo klinkt het lichtjes cynisch. “Na Antwerpen hadden we wel ons lesje geleerd.”
