Of ik een boerderij huur in Noord-Frankrijk. Met een opmerkelijk hoog elektriciteitsverbruik. Omwille van de marihuana-plantage er is geïnstalleerd… Met die vraag belde de politie me op. Eerder kreeg ik bericht van een juwelier aan wie ik een gouden ketting zou hebben verkocht… die niet van goud blijkt te zijn. Duizenden euro’s schulden op casino-websites. Duitse Visa kaarten op mijn naam. Leningen aan woekerintresen die Sander Loones op internet zou aanbieden. Appartementen in Parijs waar ik een bod op zou hebben gedaan. In Saint-Tropez blijkbaar ook.
Identiteitsfraude. Ik kan er helaas over meespreken. Heb er al jaren last van. Zoek maar eens op Facebook. Enkele tientallen valse profielen op mijn naam. Vermoeiend is het. Omdat je er zo weinig aan doen kan. Omdat je weet dat andere mensen er slachtoffer van worden. Zelfs de eigen familie er niet door blijft gespaard.
Mijn geluk? Enkele bijzonder actieve agenten in onze Politiezone Westkust. Die dit serieus nemen. En die de absurde beschuldigingen snel verwijzen naar waar ze thuishoren: de prullenmand.
Zelf werkte ik verschillende jaren voor de FOD Binnenlandse zaken, als ambtenaar op de studiedienst van de Dienst Vreemdelingenzaken. Ik was er mee verantwoordelijk voor de lancering van de elektronische verblijfskaart voor vreemdelingen. De tegenhanger van de eID. Toen werd ook CheckDoc gelanceerd. Ik word er om de zoveel weken aan herinnerd. Wanneer nog maar eens een brief in de bus valt. Ik kan er al een muur mee behangen.
Telkens wanneer een fraudeur tegen de lamp loopt, krijg je namelijk een melding. CheckDoc maakt het mogelijk om snel en eenvoudig identiteitsdocumenten te verifiëren. Probeer je bijvoorbeeld om een bankrekening te openen met een geseinde identiteitskaart, dan zal u dat niet langer lukken. En dan wordt het slachtoffer per brief op de hoogte gebracht. Een uitstekende stap in de strijd tegen identiteitsfraude.
Maar in deze digitale tijden moeten we nog meer doen. Moeten we de strijd opvoeren. Of denkt u echt dat we de strijd tegen terrorisme en georganiseerd banditisme zomaar zullen winnen? Ook onze identiteitsdocumenten zelf moeten we nog sterker gaan beveiligen. Dan kan door biometrische data te gebruiken: een biometrische foto en vingerafdrukken. Die komen niet in een centrale databank terecht, maar worden enkel opgeslaan op de chip van de kaart. Ze kunnen dus niet zomaar worden gedeeld. Integendeel.
Wel kunnen we, met de foto en de vingerafdrukken, sterker verifiëren dat de persoon die zich aandient met een identiteitsdocument, ook de echte eigenaar ervan is. Of de kaart dus past bij degene die beweert ervan de houder te zijn. Een sterkere controle op fraude dus.
Is het fijn om persoonlijke gegevens “af te geven”? Neen. Is het nodig? Helaas wel, en dat zal het in de toekomst nog meer worden. Is de manier waarop onze vingerafdrukken zullen worden gebruikt, verantwoord? Absoluut. Er is helemaal geen sprake van een big brother databank. Wel van een opslag op uw persoonlijke chip op uw persoonlijke kaart die in uw eigen zak zit.
Misschien zullen meer mensen dit inzien, wanneer identiteitsfraude nog belangrijker wordt. Al wens ik dat niemand toe. En ik kan er helaas over meespreken…
Sander Loones. Europees parlementslid N-VA