Spaanse reddingswerkers zijn er gisteren weer niet in geslaagd om het tweejarige jongetje Julen te bereiken. Die zit al een week in een put vast in het Spaanse Totalán. Rondom de zoektocht naar de Spaanse peuter Julen zijn inmiddels meer vragen dan antwoorden. Zit hij er wel echt in? Hoe kan dat? En waarom duurt het zoeken zo lang? Miljoenen mensen in de hele wereld volgen het verhaal, maar de verdwijning van Julen blijft ook erg vreemde kanten hebben. 

Gisterenavond zijn de hulpverleners tijdens boorwerkzaamheden tot een diepte van 45 meter gekomen. Zaterdag spraken zij nog de verwachting uit dat de operatie gisteren zou zijn afgerond. De coördinator van de reddingsoperatie verwacht vandaag een diepte van zestig meter te bereiken. Vanaf dat punt zal een horizontale verbinding worden gegraven naar de naastgelegen schacht waar het jongetje in vastzit. Dat zal nog zo’n twintig uur in beslag nemen, omdat vanwege de veiligheid van het kind het graafwerk extreem voorzichtig moet gebeuren.

Julen viel vorige week zondag tijdens het spelen nabij Totalán in de provincie Andalusië in een put die ongeveer 107 meter diep is. De opening was maar 25 centimeter breed, daardoor wordt een aparte tunnel gegraven. Het materieel dat nodig was voor de booroperatie werd vrijdag met vrachtwagens naar de locatie van de put vervoerd. Zaterdag begonnen de reddingswerkers met het boren van de eerste tunnel.

De reddingsoperatie werd al vertraagd door aardverschuivingen die het graven belemmeren. Een mijnbouwingenieur uit de Spaanse stad Málaga die bij het reddingswerk betrokken is, zei dat dit een extreem geval is en dat het daarom veel tijd gaat kosten. De Spaanse politie heeft de hulp ingeschakeld van experts die ook betrokken waren bij het bevrijden van de 33 mijnwerkers die in 2010 in Chili vastzaten. Zij werden destijds na 69 dagen bevrijd.

Heel Spanje leeft ondertussen mee met de ouders van de 2-jarige jongen, die in 2017 al een 3-jarige zoon aan hartfalen verloren. En steeds dezelfde vraag keert weer: kan een 2-jarig kind in een diepe put zonder voedsel en water en mogelijk met verwondingen meer dan een week overleven? Een teken van leven is ook niet opgepikt.

Vragen, vragen, vragen

Zit hij er trouwens wel echt in? Hoe kan dat? En waarom duurt het zoeken zo lang? Rondom de zoektocht naar de Spaanse peuter Julen zijn inmiddels meer vragen dan antwoorden. Gek genoeg zijn het de hulpdiensten die de onduidelijkheid voor een groot stuk in stand houden. Er worden gaten gegraven in een berg terwijl er helemaal geen vooronderzoek is geweest, want daar is allemaal geen tijd voor. Alle beslissingen worden ad hoc genomen.

De ogenschijnlijke roekeloosheid van de reddingsactie zorgt dat die flink wordt geplaagd door tegenslagen. Zo ontstonden er aardverschuivingen, bleek er een harde laag graniet te zijn en kon een boor de berg niet op. Dat gebeurde allemaal voor het oog van de ongeduldige wereldpers.

De hulpdiensten voelen die druk en gaan mee in het narratief. Ze doen vaak uitspraken die meteen weer worden ingehaald door de realiteit. En die is: de kans dat Julen nog levend wordt gevonden, wordt elk moment kleiner en is inmiddels piepklein. Er zijn gevallen bekend waar mensen langer dan een week overleefden en iedereen hoopt op een wonder en dat wordt gevoed door dit soort verhalen. Maar dat moet in het geval van de kleine Julen wel een heel groot wonder zijn.

Rare kantjes en wat de geschiedenis ons leert

De verdwijning van Julen blijft sowieso vreemde kanten hebben. Nog altijd is niet duidelijk hoe het mogelijk is dat een kind van 2 in een gat zo groot als een koekenpan kon vallen. En wie had de zware stenen weggehaald die het gat afdekten? We weten inmiddels dat de waterput daar illegaal is gegraven en dat roept ook juridisch allerlei vragen op. Al kijk je alleen maar naar de verantwoordelijkheid voor dit ongeluk.

En dan is er dit: om zo diep in het boorgat te zakken had de jongen de armen boven zijn hoofd moeten hebben. Maar dan is het raar dat later een zakje chips en een drinkbeker in hetzelfde gat werden gevonden. Had Julen een luier om? Was er dan niets dat zijn val kon remmen? Op al die vragen moet nog antwoord komen.

De geschiedenis leert twee zaken: kinderen die vast komen te zitten in een put leveren altijd een bijzonder fascinatie op in de media en bij het publiek. En het gebeurt met de regelmaat van de klok dat die kinderen in zo’n put sukkelen. Maar hier is de meer lugubere constante: doorgaans blijken die kinderen het slachtoffer te zijn van kwaad opzet, en in de meeste gevallen is de dader een familielid. Het gebeurde niet zo lang geleden nog in Texas, waar de 10-jarige Kayla Gomez-Orozco achteraf door haar oom in een de put bleek te zijn gegooid waar ze in vast kwam te zitten. En Kayla was slechts de laatste in een lange lijst.