Het voorjaar van 2015 stonden we vooral veel stil in de file. Dat blijkt uit de filebarometer van Touring Mobilis. 607 uur stond op onze snelwegen een file van 100 kilometer en meer.
Dat zijn 25 volle dagen aan een stuk, het hoogste aantal sinds het begin van de metingen in 1995, berekenden ze bij Het Nieuwsblad. In 2012 stond er “maar” 394 uur aan files van 100 km en meer in dezelfde periode. In 2013 was dat 499 uur, in 2014 527 uur en nu dus 607 uur.
Vooral het aantal structurele files, de files die elke dag op ongeveer dezelfde uren op dezelfde plaatsen staan, zijn spectaculair gegroeid. Ze hebben niks te maken met ongevallen of de weersomstandigheden, hoewel die laatste twee dingen de zaak uiteraard alleen maar verergeren.
Geen beterschap in zicht
Beterschap is niet echt in zicht, tenzij we weer door een periode van economische recessie moeten, en dan nog. Het fileprobleem oplossen lijkt ook niet echt een prioriteit van onze regeringen.
De verhoging van de belastingen op bedrijfswagens heeft geen auto van de weg gehaald. Studies tonen aan dat zelfs nog geen 15 % van de chauffeurs hun wagen zou laten staan in het geval de benzineprijs zou verdubbelen. Ook rekeningrijden lost niks op hebben ze al in verschillende landen ondervonden: het spreidt misschien de files alleen een beetje.
Het echte probleem lijkt wel degelijk te zijn dat er sinds de jaren zeventig niet echt meer geïnvesteerd is in ons wegennet. En nu is er ook geen geld meer om de werken uit te voeren die noodzakelijk zijn om het fileleed echt te verzachten.
Eindhoven, het voorbeeld
Heel ver moeten we trouwens niet rijden om dat te zien. In de periode tussen 2006 en 2010 werd de Randweg Eindhoven uitgebreid van 2 naar 4 rijbanen. In het zuidelijke en westelijke traject werd een parallelrijbaansysteem aangelegd, waarbij de doorgaande en lokale verkeersstromen werden gescheiden. Deze rijbanen kregen ieder 2 rijstroken, en in het zuidelijke traject respectievelijk 2 en 3 rijstroken.
Daarnaast werden de knooppunten Batadorp, De Hogt en Leenderheide geheel vernieuwd, en werden ook vele viaducten vervangen. De verkeersstromen werden hierbij door middel van fly-overs strakker over elkaar heen gelegd dan voorheen het geval was.
Drie miljard, maar de files zijn wel weg
Bestaande afritten werden verbreed, en er werd een nieuwe afrit aangelegd exclusief voor verkeer van en naar de High Tech Campus. Langs grote delen van de randweg werden hoge geluidsschermen geplaatst en bovendien werd de randweg voorzien van moderne, losstaande lichtmasten.
De randweg Eindhoven maakte deel uit van het veel grotere A2-project. Van Amsterdam tot en met Maastricht verbreedde Rijkswaterstaat de Noord-Zuid verbinding. Op sommige plekken, bijvoorbeeld tussen Amsterdam en Utrecht, werd de weg tien banen breed.
In totaal kostte het project ruim drie miljard euro. Maar de files zijn wel grotendeels weg, zeker rond Eindhoven, de groeistad van Nederland.