“Hitler pleegde geen zelfmoord, maar ontsnapte met de hulp van de CIA naar Argentinië, waar hij nog lang en gelukkig leefde in de bossen van Bariloche met Eva Braun.” Dat is samengevat wat bestseller-auteur Jerome R. Corsi beweert in zijn nieuwe boek “Hunting Hitler”. In 2012 kwam er een Israëlische documentaire uit (Hitler in Argentina) die hetzelfde beweerde. En vorig jaar was er “Grey Wolf: The Escape of Adolf Hitler”, een docufilm van voormalige BBC en Reuters-journalist Gerrard William. Daaruit leerden we zelfs dat Hitler en Eva twee dochters maakten aan de voet van de Andes. Er is blijkbaar een (groot) publiek dat “wants to believe”. Net zoals er nog altijd zijn die Mein Kampf willen lezen, het verwerpelijk manifest van Hitler. Sinds het als e-book bestaat, is het opnieuw een bestseller.
Corsi is de man die in 2004 Unfit for Command uitbracht, het boek dat presidentskandidaat John Kerry onderuit haalde en een New York Times bestseller werd. Dat het vol met halve waarheden en leugens stond, veranderde daar niks aan. Corsi is ook één van de architecten van de Obama heeft geen Amerikaans geboortecerficaat-hetze. Hij gelooft ook dat 9/11 opgezet spel was, dat Democratische politici zich door Teheran laten omkopen, dat er olie ontdekt is op Titan – één van de manen van Saturnus. Goed zot met andere woorden, maar keer op keer gaan de boeken die hij daarover schrijft miljoenen keren over de toonbank.
Corsi is ook een held van de Tea Party, de extreme vleugel van de Amerikaanse Conservatieven. Die Tea Party gaat wel handig voorbij aan de totaliteit van zijn oeuvre: zijn crackpot theorieën over hoe de oliesector één grote samenzwering is (volgens Corsi is olie abiotisch en onuitputbaar) of over hoe de Amerikanen zelf bommen aanbrachten in de Twin Towers bijvoorbeeld. Corsi heeft een doctoraat gehaald aan Harvard, en dat is één van de dingen waar hij en zijn believers voortdurend mee uitpakken.
Eén van de trucjes van Corsi is shock and awe by detail: de lezer laten denken dat als er zo veel gedetailleerde dingen staan, het wel zal kloppen, want uiteindelijk; zoiets kan een mens onmogelijk verzinnen. In Hunting Hitler komen we zo te weten dat architect Alejandro Bustillo in 1943 op verzoek van Duitsers in Argentinië een sjieke villa ontwierp en liet bouwen voor Hitler en Eva Braun. Genaamd Residencia Inalco, in de afgelegen regio tussen San Carlos de Bariloce en Villa La Angustura, grenzend aan het Nahuel Haupi-meer, in de provincie Rio Negro. Bustillo tekende Residencia Inalco zo dat het leek op Hitlers verblijf in Obersalzberg in Berchtesgaden.
With a little help from my friends
Hitler belandde volgens Corsi in Argentinië met de hulp van de Amerikaanse geheime diensten en onder meer Allen Dulles, die later hoofd van de CIA zou worden. Als bewijs heeft Corsi een rapport van de attaché van de Amerikaanse Navy in Buenos Aires gevonden, dat verborgen was in de National Archives. Hitler zou aan boord geweest zijn van een U-530 duikboot, die hem en zijn Eva eerst dropten in het zuiden van Argentinië alvorens naar Mar del Plata te varen, alwaar de bemanning zich overgaf.
Het bewuste rapport – het is niet meer dan twee paragrafen telex – bestaat echt. Het is één van de 700 pagina’s in het FBI-dossier over de whereabouts van Hitler. Hitler die gesignaleerd is in Zwitserland, in Wisconsin, op een foto die in Time staat, …
Volgens Corsi is er geen echt bewijs dat Hitler niet ontsnapte, en dat hij daarom wellicht wél ontsnapte. Het stuk schedel met een kogelgat dat de Russen bewaarden in hun staatsarchief bleek na onderzoek in 2009 niet van Hitler maar van een vrouw te zijn. Bovendien meent Corsi te weten dat zowel Stalin als Eisenhower grote twijfels hadden over de Hitlers dood. En er zijn geen getuigenissen van mensen die schoten hoorden in de bunker. Plus: je zou denken dat iemand een foto had gemaakt. Etcetera.
Hitlertheorieën zijn de jongste tijd weer all the rage in de wereld van conspiracy theorists. In 2012 kwam Hitler in Argentina uit, een docufilm van Israëli’s Noam Shalev en Pablo Weschler. De twee gebruiken ongeveer dezelfde argumenten als Corsi, maar doen Hitler eindigen in een Argentijns hotel, waar hij volgens hen ook stierf in 1965.
In 1953 liet Eva Hitler zitten …
En dan was er vorig jaar Grey Wolf: The Escape of Adolf Hitler. Van de hand van Gerrard Williams en Simon Dunstan. Die laatste is militair historicus, Williams werkte als journalist onder andere voor Reuters, de BBC en Sky News. De twee verzamelden door de jaren naar eigen zeggen massa’s bewijsmateriaal om te komen tot het verhaal dat Hitler 17 jaar lang aan de voet van de Andes woonde. Met Eva Braun, althans tot 1953, toen het koppel uit elkaar ging. Braun was het isolement blijkbaar beu, once a party girl alway a party girl zeker, en trok met de twee dochters die Hitler bij haar verwekte naar het Patagonische stadje Neuquen. O ja, die twee dochters leven wellicht, nog, ze waren alvast niet dood tien jaar geleden volgens Williams & Dunstan.
Hitler spendeerde alzo de laatste negen jaar van zijn leven in het gezelschap van “de enige twee die hem niet hadden verraden”: zijn lijfarts Otto Lehmann en Heinrich Berthe, zijn trouwe butler. Berthe was in Argentinië verzeild na de zeeslag bij River Plate in 1939 als matroos op de Graf Spee. Beiden stonden aan zijn sterfbed toen Hitler op 13 februari 1962 om 15 uur zijn laatste adem uitblies.
De führer was op, helemaal leeg en lichtjes dementerend, zo leren we. Vooral omdat Martin Bormann hem had verraden en met zijn centen was gaan lopen. Bormann die met de hulp van Juan Peron en zijn vrouw Evita sinds 1941 miljarden in goud, patenten, aandelen en kunstwerken uit Duitsland had weggesmokkeld. Geholpen door de Amerikanen nota bene, die toen al een pact zouden hebben gesloten: hulp in ruil voor geheimen over raketten en atoomenergie.
Ontsnappingsroute
Volgens Williams kwam hij dat alles op het spoor toen hij aan het werken was aan een reportage over de Falklandoorlog. Het is een spannend verhaal, waarschijnlijk een hele goeie film, maar 100 procent fictie. Hitler is dood en hij stierf in Berlijn. En in tegenstelling tot wat er in de documentaires en boeken wordt beweerd, heeft iemand dat wel echt gezien. Oberscharführer Rochus Misch was dat. Hij heeft daar ook over getuigd.
Nu ja. Misch denkt dat hij dat heeft gezien, argumenteren Corsi & co. Wat er echt gebeurde: Bormann en SS-generaal Heinrich “Gestapo” Mueller zorgden voor dubbelgangers, een man en een vrouw die leken op Hitler en Braun. De echte Hitler en Braun ontsnapten met Bormann en Mueller door een tunnel naar de Fehrbelliner Strasse. Aan de Hohenzollerdamm stond een Junkers Ju 52 te wachten en piloot Peter Baumgart, van de geheime Luftwaffe-afdeling KG 200, vloog het gezelschap eerst naar Tonder in Denemarken. Daar werd van Junkers gewisseld en met een JU 252 naar Reus in Catalonië gevlogen. Generaal Franco, uiteraard ook mee in het complot, zorgde daar voor een Spaans legertoestel dat koers zette naar de Canarisch Eilanden.
In Fuerteventura vertrokken Hitler en zijn gezelschap 24 uur later met een duikboot onder het commando van Oberleutnant zur See Hans Werner Offermann naar Argentinië. Eerst stuurde Bormann vanuit Villa Winter nog een gecodeerd radiobericht naar Berlijn met daarin de order om de Hitler-dubbelganger (een zekere Gustav Weber) en de valse Eva Braun dood te schieten.
De tocht van Hitler duurde 53 dagen. In Necochea, onder Mar del Plata, werd hij verwelkomd door zijn schoonbroer, generaal Fegelein, de man van Gretl Braun.
Doodsbedreigingen
Alweer: een broodje aap. Rochus Misch heeft Fegelein nog gezien in de bunker. Waar Hitler hem liet ombrengen omdat hij betrapt was toen hij wou vluchten en zich overgeven aan de geallieerden. Misch zelf stierf in september 2013 overigens.
Maar toegegeven, zo veel details, een mens zou gaan twijfelen. Gerrard Williams is – beweert hij – verschillende keren met de dood bedreigd sinds hij Grey Wolf: The Escape of Adolf Hitler maakte, wat volgens hem bewijst dat hij gelijk heeft. “We hebben duidelijk deksels opengedaan van potjes die dicht moesten blijven”, zegt hij. “Certain governments don’t like it”.
Feit is: sinds 1973 weten we wel degelijk dat Hitler dood is en stierf in zijn bunker in Berlijn. Dat bleek door de tanden die gevonden werden te vergelijken met de röntgenfoto’s van zijn gebit. Hoewel, misschien ben je bereid te geloven dat ook dat fake is. Dat Hitler zijn gebit liet verwijderen en tandeloos naar Argentinië trok of zo. Zucht.
E-book Hitler
Ander feit: Hitler is big bucks. Vorige week raakte bekend dat Mein Kampf wereldwijd goed verkoopt als e-book. Amazon bijvoorbeeld biedt zes verschillende Engelstalige versies aan, maar eigenlijk is Mein Kampf overal te downloaden, en wordt er geld aan verdiend. Op iTunes staat Hitlers verwerpelijke manifest al een jaar in de top 15 in de categorie Politics & Current Events.
Het boek zou aan een heropleving toe zijn omdat in e-bookformaat je het voor het eerst kan lezen zonder dat andere mensen dat merken, luidt het. Exacte cijfers zijn er niet. Random House, dat het copyright in de UK heeft van de populairste vertaling, heeft al meer dan een miljoen van de opbrengst teruggeschonken aan het Holocaust Survivors’ Memoirs Project. Maar dat gaat over een periode van meer dan 30 jaar.
Niet iedereen is trouwens zo filantropisch. De houding van Amazon, dat op elk gedownload exemplaar waar een prijskaartje aanhangt zijn deel pakt, is op z’n zachts gezegd dubieus. Het bedrijf weigert naar eigen zeggen bijvoorbeeld harde literaire porno en fictie waarin incest voorkomt te verkopen, ondermeer omdat dat klanten schoffeert. Het World Jewish Congress vroeg Amazon hoe het met Mein Kampf zat, maar kreeg nog geen antwoord.
Montecristo Publishing, een obscuur Braziliaans bedrijf dat specialiseert in het re-packagen van manuscripten die zich in het openbaar domein bevinden, en van wie de 99 cent-versie van Mein Kampf degene is die het best verkoopt op iTunes weigert ook te zeggen wat het met de opbrengst doet. Alexandre Pires van Montecristo Editora wil wel zeggen dat er ineens veel meer gedownload is. Tot voor kort ging het om 50 à 60 downloads per maand op Amazon, nu zijn het er 500 per dag. Op iTunes zelfde scenario, waar het feit dat er amper 20 stuks per maand het boek vorig jaar in de top 15 deden belanden wellicht nog het meeste zegt over de e-book business zelf.
Michael Ford van Elite Minds, een andere e-publisher van Mein Kampf op onder meer iTunes en Amazon, wil kwijt dat hij vindt dat “de opbrengst uiteindelijk naar het ontwikkelen van producten moet gaan die mensen helpen, maar dat hij wel een probleem heeft om de winst te delen met organisaties of goede doelen”. Of: “This is a historical book. To claim that some particular group, museum or activist cause should be entitled to money from it just because of its place in history is illogical to me.”
