Heteroseksuele mannen en homo’s, dat gaat niet goed samen. Oh, ze zeggen natuurlijk wel dat ‘mensen doen wat ze willen’ en dat ze zeker niet homofoob zijn, maar hun gedragingen geven een andere boodschap. Lichaamscontact met andere mannen wordt afgeweerd of je bent een homo. Idem voor wie graag danst, zijn lichaam een beetje verzorgt, of er algemeen goed uitziet. De grootste homofoben zijn heteroseksuele mannen, no doubt about it. Maar eerlijk: ze kunnen er zelf niet echt aan doen, dat is hen zo geleerd.
Hoe dan?1. Het is een gewoonte.
Een van de belangrijkste redenen dat homofobie hardnekkig is, is dat het doorsijpelt in alle aspecten van het leven. Ook al wordt discriminatie actief bestreden, en ook al aanvaard je het, de maatchappij is geënt op heteroseksualiteit. Heel subtiel is dat: er wordt gevraagd naar een vriendinnetje, wenen is ‘voor mietjes’ (net als ballet) en jongens dragen geen roze. Het vormt je denken en dus ook je referentiekader.2. Mannelijke seksualiteit is zwart/wit.
Met andere woorden: je bent homo of hetero, niets ertussenin. (Ook al wordt sinds de jaren 40 aanvaard dat seksualiteit een spectrum omvat) Vrouwelijke seksualiteit is soepeler, er wordt meer aanvaard dat er wordt geëxperimenteerd. Vrouwen noemen zich ook vaker biseksueel dan mannen, en minder vaak lesbisch dan mannen zich homo noemen. Dat leidde tot de theorie dat alle vrouwen biseksueel zijn, terwijl biseksuele mannen niet bestaan.
Om je ‘heteroseksualiteit’ te bevestigen is er dus maar één optie: je afzetten tegen homo’s, zodanig dat er geen enkele verwarring ontstaat.
3. “Echte mannen zijn hetero.”(of: homo’s zijn geen echte mannen)
Homoseksualiteit gaat over twee mannen, dus je zou kunnen denken dat er niets mannelijker bestaat dan dat. Mis.
4. Elke niet-echt-mannelijke handeling wordt dan ook teruggefloten.
Mannen zijn geweldig in het roepen van ‘homo’ naar elkaar als ze te dicht bij elkaar komen, of iets wordt gedaan dat niet als ‘mannelijk’ wordt beschouwd. Nogal veel dus. Dat niemand ‘beslist’ heeft wat mannelijk is en wat niet, en dat het dus kan veranderen, is niet aan de orde.
– dansen is voor homo’s
5. Met als gevolg dat een experimentje je meteen een brandmerk oplevert.
Als mannelijke seksualiteit opgedeeld is in homo’s en hetero’s, dan heeft dat één simpel gevolg: elk homoseksueel experiment maakt van jou een homo, there’s no way back. Een beetje als een brandmerk waar je nooit meer vanaf geraakt. Je zou van minder schrik krijgen om met homoseksualiteit geassocieerd te worden.
6. Resultaat: verkrampte mannen.
Mannen vermijden angstvallig de grenzen van wat anderen ‘homoseksueel’ of ‘gay’ noemen, om zelf geen brandmerk op te lopen. Ze doen ook ferm mee, want ook niet meedoen is verdacht.7. Want ja: “Hoe homofober, hoe meer gay” bevat wel degelijk enige waarheid.
Verschillende studies legden al een link tussen homofobie en (onbewuste of verdrongen) homoseksuele opwinding (zoals deze uit 1996 en nog eens in 2012).
8. Net als “Homofobie: de angst dat een andere man je zal behandelen zoals jij een vrouw behandelt.”
Somehow denken alle mannen dat ze onweerstaanbaar zijn, en dat elke homo altijd alle mannen leuk vindt. En dat je dan niet meer samen kan douchen, zoals na de voetbalmatch, of je zelfs maar omkleden omdat je meteen besprongen gaat worden. Die angst voor ongewenste seksuele intimiteiten door iemand die je met fysieke kracht kan dwingen… dat is hoe veel vrouwen zich constant zorgen moeten maken over mannen.But you know what, guys? Wij vrouwen missen het dat mannen onbezorgd met ons willen dansen
De ‘HOMO!’-reactie op alles dat een beetje afwijkt, zijn we spuugzat.
Homo’s zijn overal.
– in de voetbal.
– Er zijn er met tattoos
– En zelfs als vampier.
Homofobie is respectloos.
