Hoe zeg je, Reverse Debt System?

In dit artikel nemen we het Reverse Debt System (RDS) in beschouwing, een sociaal innovatief idee waarmee we ‘morgen’ alle schulden uit het wereldbeeld kunnen laten verdwijnen. Het grote voordeel is dat niemand de dupe hoeft te worden van anderen, dit als gevolg van de ontbinding van de schuldrelatie. In dit werkdocument leggen we een basis, bij aanvang het RDS in z’n meest radicale voorstelling.

Het RDS is principieel verbluffend eenvoudig en tijdloos toepasbaar, dit is een kwestie van keuze en consensus. We veronderstellen vijf economische spelers die verbonden zijn door een complex van schulden en vorderingen, middels twee boekhoudkundige ingrepen realiseren we een tabula rasa.

Deze ingrepen zijn (1) debet schuld @ credit eigen vermogen uit hoofde van de schuldenaars en (2) credit vordering @ debet kas uit hoofde van de schuldeisers. Het RDS is voor ieder van ons bevattelijk, het verlaten van het ‘mainstream’ routinedenken vergt echter wel enige integratie, dit is een bijzonder aandachtspunt opdat misinterpretaties het beeld niet vertroebelen.

Partieel

Het RDS biedt vele opties waaronder een partiële benadering, dit wil zeggen dat zowel vorderingen als schulden slechts deels worden opgelost. We starten steeds met een momentopname op een gegeven moment in de tijd, we kiezen ervoor om de vordering van speler (S01) voor de helft te reguleren, hetzelfde doen we voor de schuld van speler (S03). Er hoeft principieel geen direct verband te zijn, de oefening ziet er dan als volgt uit:

Soort

Het RDS biedt ook de optie om per schuldensoort te werken, we kunnen hier bijvoorbeeld denken aan overheidsschulden die we op een vloeiende manier trachten weg te werken. We veronderstellen dat speler (S02) en (S05) overheden zijn en passen het RDS toe, in de eerste plaats richten we de aandacht op de schulden. Het analoge beeld ziet er dan als volgt uit:

Verlossing

Beide overheden zijn nu van hun schuld verlost, dit betekent dat de schulddruk wegvalt en niet meer op de schouders van de bevolking hoeft gelegd te worden. De schuldeisers hebben echter nog steeds een vordering jegens de overheid, deze kunnen nu ook met het RDS weggewerkt worden zonder verlies aan kapitaal of koopkracht. Links in beeld ziet u welke spelers nog een tegoed van de staat hadden, de nieuwe consolidatie laat zien dat de vorderingen jegens de overheid niet meer openstaan:

Menselijke fout

Het zal u beslist zijn opgevallen dat er iets misgelopen is bij voorgaande boeking, de vordering is inderdaad weg maar het geld is niet terecht gekomen bij de schuldeiser. Correcter, het geld is niet terecht gekomen in de actieve kas dan wel – als gevolg van een menselijke fout – bij het eigen vermogen geboekt. Deze fout kunnen we eenvoudig herstellen via een correctiepost, de nieuwe consolidatie impliceert deze boeking waarna het geld alsnog terecht komt in de respectievelijke actieve kassen:

Neutraliteit

De consolidatie is nu terug conform het RDS, bijzonder om zien is dat de gemaakte fout een ander inzicht ontbloot. Namelijk, het is perfect mogelijk om extra geld toe te voegen vanuit het eigen vermogen, dit zien we in de laatste journaalpost (cfr correctie). En dat is uiteindelijk ook maar normaal, geld is immers neutraal en komt uit het spreekwoordelijke niets. Ook deze waarneming biedt perspectieven om het economische herstel te faciliteren, het monetaire beleid staat dan ook centraal om hier wel/niet voor te kiezen.

Eenvoud

Het RDS staat op zich en raakt aan veel maatschappelijke problemen, misschien te eenvoudig om waar te kunnen zijn maar dat is slechts schijn. Zo is het gebruik van een vereenvoudigd model van de werkelijkheid een gekende methodiek bij conflictoplossing, hierbij gaat het vooral om de inherente kwaliteit van een remedie. Onze manier van denken en de gevolgde denkpiste staan hierin centraal, iets waar velen in de geschiedenis naar verwezen hebben maar niet altijd tot het collectieve bewustzijn is doorgedrongen. Of het vandaag anders zal worden?