Je kent het plot al lang. Een groepje Amerikaanse tieners gaat erop uit naar één of andere verlaten plaats. Als de avond valt, wordt de groep opgeschrikt. In eerste instantie vals alarm, maar daarna is het prijs. Een psychotische gek slacht de tieners om de beurt af. Slechts één iemand, liefst een meisje, overleeft. Dat is het recept voor de meeste Amerikaanse slashers, en oh wat zijn we die clichés beu. Maar voor de liefhebbers van het genre is er hoop, want horrorfilms hebben de afgelopen jaren flink hun intrede gemaakt in de Europese cinema.

Deze horrorfilms zijn origineler, realistischer, spannender en meer choquerend. Enkele aanraders op een rijtje aan de hand van een rondrit door Europa.

Frankrijk

We beginnen in Frankrijk en wel bij Martyrs van Pascal Laugier. De film zal bij de meeste horrorliefhebbers wel een belletje doen rinkelen. Lucie werd als kind mishandeld in een weeshuis en gaat vijftien jaar later met de hulp van haar vriendin Anna op zoek naar wraak. Martyrs is niet alleen bloederig, maar speelt ook erg in op de psychologische marteling die de slachtoffers te verduren krijgen. Dat zorgt voor een laag popcorngehalte maar een hoge ‘shock factor.’ Luguber, onvervalst en erg intens. Het slechte nieuws is dat er een Amerikaanse remake van bestaat.

In Frankrijk is er het laatste decennium zeker een opmars geweest van horrorfilms. Ondertussen is er uit het land al erg goed materiaal komen waaien. A L’Intérieur, Captifs, Frontière(s) en Haute Tension zijn daar voorbeelden van. Een ander voorbeeld is Ils, een film die veel thrillerelementen bevat en waar de spanning werkelijk te snijden is. Dat de film gebaseerd is op een waargebeurd verhaal doet de kijker beter meeleven.

Servië

Als we het hebben over een hoge ‘shock factor’ mag A Serbian Film zeker niet in het lijstje ontbreken. De film is erg controversieel en werd in sommige landen verboden of ingekort. Het verhaal gaat over een pornoacteur die in een pornofilm terecht komt waar niet alleen seks, maar ook bruut geweld ruim aan bod komt. Vanwege zijn hoge WTF-gehalte is de beruchte reputatie van deze film zeker niet onbegrijpelijk. Wie echter verfijning verwacht komt bedrogen uit.

Spanje

Van Servië gaan we naar Spanje voor [REC], een horrorfilm die je laat meekijken door de handcamera van een jonge journaliste. Samen met haar cameraman en de lokale brandweer loopt ze mee in een appartementsgebouw om een oude vrouw te redden. Echter is er veel meer aan de hand dan oorspronkelijk gedacht. Door het bijzondere camerawerk, je kent het zeker en vast uit films als The Blair Witch Project of Cloverfield, zit je als kijker midden in de actie. De schreeuwerige personages, de hectische toestanden en het hoge tempo doen je op het puntje van je stoel zitten. De Amerikaanse remake Quarantine is een stuk minder geslaagd.

Groot-Brittannië

Als we het kanaal oversteken, komen we ook terecht bij een aantal boeiende films uit het genre. Britse horrorfilms leunen dan wel vaak aan bij Amerikaanse werkjes, toch zijn er een aantal aanraders te vinden. The Descent neemt je mee naar de nauwste gangetjes uit de ondergrondse grotten, die dan nog eens vol zitten met vreemde kwaadaardige wezens. In Eden Lake moet een volwassen koppel dan weer zien op te boksen tegen uit de hand lopende pesterijen van een groepje tieners. In Wilderness nemen begeleiders een groepje jonge criminelen mee op een verlaten eiland om hen discipline aan te leren. Zij worden dan weer opgeschrikt door een mysterieuze jager en moeten de vele booby traps en bloeddorstige honden weten te omzeilen.

België

In België zit de opkomst van horrorfilms nog maar in een erg prille fase. Er is al wel de Luikse regisseur Fabrice Du Welz, die met films als Vinyan en Calvaire absurde maar kwalitatieve arthouse-horrorfilms aflevert. In Vlaanderen moeten we het voorlopig doen met Linkeroever van Pieter Van Hees of Welp, het debuut van Jonas Govaerts.

Dit artikel werd niet door onze eigen redactie geschreven, maar is een bijdrage uit onze Zoo.