Omdat Bart De Wever (N-VA) z’n politieke lot in balans legt t.a.v. de racismeklacht, onder meer van mezelf samen met 7 Marokkaanse Belgen, de Association Marocaine des Droits Humains en de Internationale Amazigh-organisatie, hierbij volgende toelichting en aanvulling bij m’n bericht op newsmonkey over Amazigh. Tevens worden de linken gegeven naar de inhoud van de strafklacht t.a.v. De Wever en de klacht bij de Human Rights Commisson van de VN.

Nu de polemiek door Bart De Wever verkozen wordt boven gesprek, begrip en verzoening (of is het een aprilgrap?) is het goed nog volgende verduidelijking te geven. Als De wever spreekt over “wantrouwen tegenover overheden door de Berbers”, dan heeft hij z’n historisch onderzoek niet goed gedaan door zich te baseren op koloniaal gekleurde antropologische beschouwingen die ook graag door extreemrechts bovengehaald worden. Het betreft het wantrouwen tegenover bezettende koloniale overheden overheden of de eigen collaborerende overheden, namelijk de Marokkaanse, die aanvaardden een protectoraat van Frankrijk te zijn.

Binnen de legitieme staten zijn de Amazigh, zoals ik verder verduidelijk, gezagsgetrouw en zich als kameleons aanpassend aan hun politieke omgeving. Het is alsof men zou zeggen dat de weerstanders in oorlogstijd een wantrouwen hadden tegenover de bezettende overheid en dat hen dat ten kwade geduid wordt. Zeggen dat de Amazigh, de ‘Berbers’, een wantrouwen hebben tegen overheden is dan ook historische nonsens. Dat had De Wever, mits enig historisch onderzoek, zelf moet kunnen inzien. Maar blijkbaar volharden z’n spindoctors en researchers in hun slechte bedoelingen een bevolkingsgroep te stigmatiseren en te criminaliseren.

Dat ‘Berbers’, Amazigh, meer dan anderen in tot criminaliteit komen, in de gevangenissen zitten, gevoelig zouden zijn voor salafisme en radicalisme, is mede om bovenstaande historische redenen volledig zonder feitelijke grond en etnisch volledig irrelevant. Elk onderzoek op deze aanklachten wijzen op de sociaal economische basis en de irrelevantie van etnische oorzakelijkheid, die nog een ver gevolg is van de nationaalsocialistische denkwijze of wereldbeschouwing.

Ontmenselijking

Het is de wijze waarop joodse, Armeense, Rwandese bevolkingsgroepen werden zwartgemaakt, getekend, in een kwaad daglicht gesteld, voor ze werden uitgeschakeld. Bart De Wever heeft goed zeggen dat hij geen racist is en nooit de bedoeling had om bevolkingsgroepen in de zelfde zin als voornoemde te stigmatiseren. Punt is dat hij het wel doet, in dezelfde lijn van het antisemitisme, van de ‘ontmenselijking’, het ‘essentialiseren’ van de kenmerken bij een bepaalde etnisch/culturele groep die bij de bevolking een (voor)oordeel stimuleert en tot isolement ervan kan leiden met dramatische gevolgen.

Meer nog dan de vraag waarom Bart de Wever zo in verzet gaat en niet in staat is in te zien dat hij met z’n uitspraken een gehele bevolkingsgroep en de gehele bewolking kwetst. De waarheid benoemen en de feiten zeggen zonder te beseffen dat men stigmatiseert en etnisch culpabiliseert; is dat een ‘Antwerpse’ eigenschap? Of is het een onvoldoende verwerking van het verleden, zoals het ook in 1991 het Vlaams Blok was die onvermogend was in het ‘vreemde’ het ‘eigenen’ te zien, ook al betekende immigratie de demografische redding van de stad. (Zie interview met ATV)

Het belang van deze zaak

Het is een goede zaak dat de gerechtelijke macht én de VN zich hierover beraden en eventueel tot strafvervolging overgaan. Als grootvader van 3 Amazigh, ‘Berber’-kleinkinderen, en dus belanghebbende in gans deze discussie, heb ik me aangesloten bij de racismeklacht. De klacht is ook ingediend door 7 Marokkaanse Belgen en drie organisaties, waaronder de Internationale Amazigh-organisatie met een zetel in Brussel.

Dat de Wever hieraan z’n politiek voortbestaan verbindt, zegt alles over het belang van deze zaak, niet voor hemzelf, maar voor de Belgische en Internationale samenleving.

Strafklacht tav De Wever zie Klacht tegen de Wever Klacht bij de VN zie Klacht bij de Human Rights VN