Geen echt goed nieuws voor de regering: alleen België en Finland zien in Europa de werkgelegenheidsgraad dalen. Er zijn dus gemiddeld minder mensen aan de slag. Heel de rest van Europa gaat vooruit. Bovendien bengelen we echt achteraan het peloton: Alleen Bulgarije, Roemenië, Spanje, Kroatië, Italië en Griekenland doen slechter. 

De regering zit met een serieus probleem: de jobmotor slaat niet hard genoeg aan. Er komen niet genoeg jobs bij ten opzichte van de totale bevolking die wil werken. En dus daalt de werkgelegenheidsgraad, tot een beschamende 67,2 procent. Beschamend, omdat we daarmee op het niveau zitten van Zuid-Europese landen zoals Spanje en Italië, of de slechtste Oost-Europese landen zoals Roemenië en Bulgarije.

En laat die jobcreatie nu net de hoeksteen zijn van het beleid dat premier Charles Michel (MR) en zijn regering wilden uitrollen. Het zal dan in de laatste twee jaar van z’n regering moet gebeuren, zo stelt men in regeringskringen. Maar de cijfers van Eurostat, het bureau van Europa dat alles netjes bijhoudt, zijn wel snoeihard.

Want het percentage van de Europese bevolking tussen 22 en 64 jaar met een job stijgt. Gemiddeld ligt het nu in de Europese Unie op 70,1 procent. Tegelijk daalt die tewerkstellingsgraad voor België in 2015 dus lichtjes: van 67,3 naar 67,2 procent. Daarmee staan wij alleen, enkel Finland ziet dat cijfer ook dalen. En in Finland is wel 72,9 procent van de bevolking aan de slag.

De cijfers zijn even droevig voor België als het over oudere werkenden gaat. In de groep tussen 55 tot 64 jaar, zit België op zo’n 44 procent, opnieuw heel stevig onder het Europese gemiddelde. Enkel Roemenië, Malta, Kroatië, Luxemburg, Slovenië en Griekenland doen slechter.

De federale regering hoopt toch nog op beterschap: de effecten van een aantal maatregelen zoals de tax shift moeten nog écht in werking treden, zeggen ze. Ook de indexsprong, extra steun voor starters die makkelijk een eerste werknemer in dienst kunnen nemen, of het moeilijker maken om te stoppen met werken op later leeftijd, het moet nog op kruissnelheid komen. Plus, het gaat om een relatief cijfer: als de totale bevolking snel groeit, moeten er ook meer jobs bijkomen om de werkgelegenheidsgraad omhoog te krijgen. Bij ons steeg de bevolking meer dan in de buurlanden.

De Belgische cijfers van Statbel over 2015 liggen overigens mooi in de lijn van die van Eurstat. Maar daaruit blijkt nog maar eens hoe verschillend de gewesten scoren in dit land. Eind 2015 was de werkloosheidsgraad in Vlaanderen 5,6 procent. In Wallonië ging het om 12 procent. In Brussel stond de teller op 17,2 procent. Als de regering Michel haar jobbelofte wil houden, zal die dus vooral in die laatste twee gewesten moeten waargemaakt worden. Een percentage van net boven 5 procent, zoals in Vlaanderen, is bijna de structurele werkloosheid: minder dan dat haal je nooit.