Joël Njengo was zondag een opgemerkte verschijning aan de zijde van Bart De Wever, voor wie hij kalm en kordaat, soms een beetje wroetend, soms echt tegen hem aan geplakt, een weg baande doorheen een haag van camera’s, microfoons en notitieblokjes. “Is dat zijn bodyguard?”, hoorde je veel mensen zich afvragen, maar dat is Njengo officieel niet. Hij is De Wevers chauffeur, al komt zijn militaire achtergrond ongetwijfeld goed van pas op dergelijke hectische momenten.
Joël Njengo was ooit nog een rijzende ster in het nationale voetbalelftal van Kameroen. Hij is daar geboren, maar groeide op in ons land. “Ik voel me tussenin, maar mijn Vlaamse kant komt toch meer naar voren,” zei hij onlangs in een gesprek met Fans of Flanders na het ‘panda-optreden’ van Bart De Wever op de Nacht van de Vlaamse Televisiesterren. Njengo speelde namelijk de panda naast De Wever, aka De Panda Die Niet Viel.
Njengo ging bij het leger toen zijn vriendin zwanger was en hij nog geen voltijds contract had. Na een opleiding van negen maanden schoot hij samen met nog vier anderen over van een startgroep van 75 kandidaten. Na zijn loopbaan als paracommando kreeg Njengo een telefoontje of hij geen chauffeur wou worden voor de burgemeester van Antwerpen, iets waar hij gezien zijn opleiding niet meteen enthousiast over was. Maar na een gesprek waar Bart De Wever ook aanwezig was, nam hij de job aan omdat hij naar eigen zeggen het gevoel had dat De Wever iemand was voor wie hij zou willen werken.
Beschermen als vriend
In het interview met Fans of Flanders benadrukt Njengo dat hij echt geen bodyguard is. “Mensen zeggen dat ik een vrij indrukwekkend figuur heb, en wanneer ze me dan naast iemand als Bart De Wever zien lopen op loopevenementen, dan kan ik me wel inbeelden dat mensen denken dat ik zijn bodyguard ben. Maar dat is niet mijn functie.” Ook aan Radio 2 beklemtoonde Njengo deze week dat hij geen bodyguard is: “Ik heb wel de carrure om mensen uit de weg te halen, maar dat is het gewoon.”
Njengo is wel gehecht aan zijn baas, aangezien hij hem ziet van ’s morgens tot ’s avonds. “Ik weet wel altijd dat hij mijn baas is, maar aan de ene kant begint hij ook een vriend te worden. Als ik vandaag met een maat op stap zou moeten, en iemand valt die aan, dan zou ik hem verdedigen. Het is niet mijn job, want ik word daar niet voor betaald”, beklemtoont hij opnieuw. “Maar als er iets zou kunnen gebeuren: als vriend zou ik wel tussenkomen.”
Hetzelfde viel te horen, opnieuw aan Fans of Flanders, na de hectische momenten zondag: “Als je iemand graag hebt, ga je automatisch proberen die persoon te beschermen. Bij het leger krijgen we ook bepaalde trainingen, en die dingen hou je in het achterhoofd, en pas je toe wanneer het nodig is. Ik zou hetzelfde gedaan hebben bij mijn dochtertje: wanneer iemand in de buurt komt, zou ik haar ook beschermen”, aldus Njengo.
Emotionele aanvallen
Voor dergelijke fysieke tussenkomsten draait Njengo zijn hand niet om, maar hij had meer moeite met emotionele aanvallen tijdens de campagne. “Sommige dingen kwamen wel heel hard aan. Want de mens Bart, die ken ik vrij goed, want ik ben dagelijks bij hem. Maar dan hoor je bepaalde zaken over de plannen van de N-VA, en dat kwam bij mij wel een beetje hard aan, dat ze zo spraken over iemand die het eigenlijk wel allemaal goed bedoelt”, vertelt de chauffeur. “Ik ben wel getraind om onder vuur te zitten, maar niet dat type vuur. Emotionele ‘assaults’ zijn anders dan tactische aanvallen, dus dat was bij momenten niet zo leuk.”
De opmerking “Joël in actie” wuift hij dan ook weg. “Nee, ik heb gewoon Bart zo veel mogelijk proberen te begeleiden, eerst naar het podium, en dan naar hier. Dus niks speciaals voor mij.” Hij beseft natuurlijk goed dat De Wever een van de belangrijkste politici van het land is, en dat iedereen hem voor de micro wil hebben. “Maar we moesten er eigenlijk vooral zelf heel rustig bij blijven en gewoon onze job doen.”