Tweederde van ’s werelds kobalt-wordt ontgonnen in de Democratische Republiek Congo, een van’ s werelds armste en minst ontwikkelde lande
Vorig jaar werden meer dan een miljoen elektrische voertuigen verkocht .Tegen 2020 zal dit waarschijnlijk oplopen tot 4,5 miljoen, of 5% van de wereldwijde markt voor auto’s en kleine bestelwagens.
Mensen willen elektrische voertuigen om verschillende redenen, we worden ons meer bewust van de gevolgen van zowel klimaatverandering als luchtvervuiling. Maar de groeiende markt van elektrische auto’s berokkend veel leed aan mensen in een van ’s werelds meest kwetsbare landen.
Elke batterij van een elektrisch voertuig heeft ongeveer 8 kilo kobalt nodig – genoeg voor meer dan 1200 smartphone. Volkswagen plant binnen zes jaar verschillende gigantische batterijfabrieken te bouwen om genoeg elektrische auto’s te kunnen leveren. TESLA Gigafactory produceert jaarlijkse 20 GWh. Uitgedrukt in kWh produceert Tesla momenteel meer batterijen dan alle andere autoproducenten bij elkaar opgeteld. Dat betekent dat de piek in kobalt misschien nog maar net is begonnen.
“Miljoenen mensen genieten van de voordelen van nieuwe technologieën, maar vragen zelden hoe ze worden gemaakt “
Tegen 2020 zal China waarschijnlijk 56% van die batterijen produceren, volgens Benchmark Mineral Intelligence in Londen”
Cobalt-koper Xu Bin Liu, 30 jaar, uit de provincie Hebei in China, test de zuiverheid van kobalt die hij koopt op de Musompo-markt aan de rand van Kolwezi. *Sebastian Meyer voor Fortune Magazine
Een erfenis van conflicten en uitbuiting
Gevaarlijke arbeidsomstandigheden, risico’s voor de gezondheid van mensen en kinderarbeid vormen een groot probleem in de kobaltmijnen van de Democratische Republiek Congo (DRC).
Als kritische grondstof voor de productie van lithium-ion batterijen is er veel vraag naar kobalt.
Kobalt- biedt een stabiliteit en een hoge energiedichtheid waardoor batterijen veilig en voor langere tijd kunnen werken.
Het is nodig om smartphones, tablets en laptops van stroom te voorzien, evenals elektrische voertuigen, maar het is dit laatste waarbij de astronomische groei het risico van ellende in stand houdt.
Een mijnwerker houdt brokken kobalt vast die hij uitgegraven heeft in de Kasulo-mijn bij Kolwezi in de Democratische Republiek Congo. Rechts: Een 11-jarige mijnwerker genaamd Daniel draagt een zak kobalt van een opgraving naar een te verkopen depot. Sebastian Meyer voor Fortune Magazine
Tweederde van ’s werelds kobalt wordt gevonden in de DRC, een van’ s werelds armste en minst ontwikkelde landenDe afhankelijkheid van een enkele grondstof is natuurlijk niets nieuws:
De auto-industrie heeft zijn bestaan te danken aan het verpompen van ruwe olie uit de aarde. Maar er is een belangrijk verschil tussen de auto-revolutie die een eeuw geleden begon en de elektrische voertuigrevolutie die nog maar net is begonnen.
De oliereserves worden in tientallen landen en onder elke oceaan afgetapt. Daarentegen is kobalt tot nu toe zwaar geconcentreerd in een stukje land. Erger nog, dat gebied ligt in een land dat wordt bezaaid door conflicten, corruptie, armoede en disfunctioneren.
De DRC heeft een geschiedenis die doordrenkt is van conflicten die teruggaat toen het nog een kolonie van België was. Het leven is schokkend moeilijk voor de miljoenen Congolezen die thuis geen stromend water of elektriciteit hebben; de gemiddelde levensverwachting is ongeveer 60.
Het mijnencomplex, is geconcentreerd in één gebied (de zuidoostelijke provincie Lualaba, nabij de grens met Zambia), en is de bron van inkomsten geworden voor de lokale bevolking.
Kinderen vanaf 10 jaar zijn betrokken bij de winning van kobalt en verdienen zo weinig als $ 3,50 – $ 10 per dag voor het gevaarlijke en vuile werk, moet je ondergronds graven, het gedolven kobalt in zakken vullen en wassen in de rivier. Hun inkomsten zijn een schijntje vergeleken met de bedragen die handelaren verkopen op de wereldmarkt. Ondanks de slopende omstandigheden is de verleiding voor kinderen om te blijven werken sterk. Velen verdienen slechts $ 2 per dag, vaak handelen ze als menselijke muilezels voor kobaltzoekers.
Naast het duidelijke ethische probleem van kinderarbeid, zijn de omstandigheden van de informele kobaltmijnen een serieus gevaar voor de gezondheid.
Hoewel het aanwezig is in vitamine B12 kan te veel blootstelling aan kobalt astma, longontsteking en hart- en schilderschade veroorzaken. De mijnen zelf zijn meestal niet meer dan gaten in de grond, zonder geschikte structurele ondersteuning om instorting te voorkomen, de meeste mijnwerkers dragen weinig of geen beschermde kleding.
Een van de grootste obstakels voor een meer algemene verdeling van kobaltrijkdom in de DRC is de betrokkenheid van buitenlandse mijnbouwbedrijven en kobalthandelaren.
Dit heeft geresulteerd in een kobaltmarkt, waar de laagbetaalde taak van extractie wordt overgelaten aan de lokale bevolking, terwijl de prijzen en winst worden beheerst door externe belangen, het is jammer genoeg de enige weg naar een regelmatig inkomen voor veel mensen die in bittere armoede leven.
De groeiende markt van elektrische auto’s is verantwoordelijk, en berokkend veel leed aan mensen in een van ’s werelds meest kwetsbare landen.
Wij de Consumenten gaan/moeten kinderarbeids vrije, corruptievrije elektrische voertuigen eisen?
Ik hoop dat het eraan komt. ‘
