Bronnen checken is werk voor secretaressen, daar hoeft een journalist zich niet mee bezig te houden. Een journalist moet onthullen, vindt Tim F. Van der Mensbrugghe. Een goed verhaal is juist, zelfs als het verkeerd is.
Zeer kalm en beheerst heeft Kamerlid Laurette Onkelinx (PS) toegegeven dat haar grootvader Maurice tijdens de oorlogsjaren mogelijk een nationaalsocialist was die collaboreerde met de moffen. “Maar hij was zéker geen separatist die België wilde splitsen”, maakt Onkelinx zich sterk.
Ze erkent dat de onthullingen over haar grootvader haar een tikkeltje in verlegenheid brengen. “Ik heb niet zo lang geleden gepoogd om Vlaams-nationalistische ministers te besmeuren door hen af te schilderen als vriendjes van collaborateurs. Dat was verkeerd. Ik had gewoon moeten wijzen op de misdaden van het Vlaams-nationalisme zonder de collaboratie erbij te betrekken”, zegt Onkelinx nu. “Als ik nabestaanden heb gekwetst door hun collaborerende familieleden te associëren met separatisten, bied ik mijn verontschuldigingen aan.”
Verwoester
Maurice Onkelinx was bijna anderhalf jaar oorlogsburgemeester in Jeuk, een dorp dat net zoals vele andere plaatsen in Limburg een rijk collaboratieverleden heeft. “Veel collaborateurs waren meer voor de Duitsers dan voor de Vlamingen, ook mijn grootvader”, zegt de frontvrouw van de PS. “Dat maakt het voor mij gemakkelijker om met het verleden in het reine te komen.”
Wat haar grootvader precies dreef om te heulen met de vijand, de verwoester van Europa, weet Onkelinx niet. “De collaboratie was fout, maar die mens had ongetwijfeld zijn redenen”, zegt ze.