Trek je kortste jurkje aan, en trek daar een langere jurk over die je dan halverwege de avond uittrekt, want het is weer zover. Tijd om te aanschouwen hoe Europa liederlijk strijdt om de hoofdplaats in het Eurovisiesongfestival! Dit jaar nemen er een knallende 43 landen in totaal deel – enkel in 2008 en 2011 was dat eerder het geval. 

Deze grandioze week gaat verder op donderdag 10 mei met de tweede Halve Finale, waarin 18 (!) landen in het midden van een arena worden gedumpt. Zij zullen elkaar de oren zo goed als letterlijk van het lijf moeten zingen om één van de 10 beschikbare plaatsen in de Finale op zaterdag te verdienen. Wat valt er te zeggen over die 18 deelnemers? Wat kunnen we vanavond zoal verwachten? Ik heb vakkundig en voorzichtig één heel memorabele regel tekst uit ieder nummer geplukt. Zo hoeft u vanavond alvast niet op de teksten te letten – want u kent ze dan reeds. Naar eigen traditie geef ik ook aan iedere performance een prijs. Hier telt immers: deelnemen is belachelijker dan winnen.

NOORWEGEN | Alexander Rybak – “That’s How You Write a Song”

Samenvatting: Er zit meer in een liedje dan je denkt.

Let op de tekst: “Step one: believe in it, and sing it all day long.” De eerste stap van een nummer schrijven is om dat nummer te zingen? Wacht, wacht, sorry Alex, maar wil dat niet zeggen dat je het nummer al geschreven moet hebben? “Step two: just roll with it.” Volgens mij is die tweede stap eigenlijk hetzelfde als die eerste stap. “And that’s how you write a song”. Kan je dat nog eens herhalen, ik denk dat ik een stuk gemist heb. Nee, dat was het? Ah. Okee. Ik heb er toch mijn twijfels bij, Alex.

De “I’ll Be Back”-Award: We zijn er zeker van dat heel Europa deze jongeman nog herkent van in 2009, toen hij met het hoogste aantal punten ooit het Songfestival won. Hij ziet er in elk geval nog even jeugdig uit als negen jaar geleden. Dankzij zijn vioolspel blijft “Fairytale” één van de meest iconische winnaars aller tijden. Natuurlijk is het systeem van de puntentelling sinds twee jaar veranderd, en wij vermoeden dat Alexander vooral terugkomt om méér punten te kunnen scoren. De enige kandidaat die ooit eerder het Songfestival twee keer won was Johnny Logan, voor Ierland met “What’s Another Year” in 1980, en vervolgens met “Hold Me Now” in 1987. Andere terugkerende winnaars deden het telkens een pak slechter. Tot welke categorie Rybak behoort? Beslis vooral zelf.

Prijs voor het Ineensste Instrument: Mocht u tijdens het begin van het nummer schrik hebben dat Rybak zijn viool deze keer thuis liet, maak u dan geen zorgen: op het juiste moment heeft hij dat ding gewoon ineens vast.

Prijs voor het Abominabelste Advies: Een les songwriting van Alexander Rybak klinkt op papier als een goed idee, maar zodra u zijn tips hoort, denkt u waarschijnlijk “oh, is dat alles”?

ROEMENIË | The Humans – “Goodbye”

Samenvatting: Na een tergend lange intro, bouwt dit nummer langzaam op naar een rocky refreintje over de mooie dingen in het leven, maar het komt allemaal nogal onbedoeld moraliserend over.

Let op de tekst: “Why don’t you see the beauty that surrounds you everywhere?/Why can’t you feel the joy in all the small things people share?” Dit is misschien de slechtste manier om een depressief iemand op te beuren. “Hé, komaan, waarom ben je niet gelukkig?” Ja, dat wéét ik niet, mens, dat is net het hele punt van depressie.

Prijs voor de Extravagantste Etalage: Het is niet de eerste keer – in 2007 deed DJ Bobo het immers al voor Zwitserland – maar Roemenië probeert hier de indruk te wekken dat er meer dan 6 mensen op het podium staan door dat podium vol te stouwen met mannequins. En dan doen ze op een bepaald moment ook zelf effe de mannequin challenge.

SERVIË | Sanja Ilic & Balkanica – “Nova deca”

Samenvatting: Etnische klaagzang, afgewisseld met een sappig beatje.

Let op de tekst: “Svet je naš i vreme prestaje da žuri kad si sa mnom ti,” betekent zoveel als “dit is onze wereld en de tijd gaat langzamer als jij bij me bent”. Het is een hoopvol nummer over de “nieuwe kinderen” die de toekomst bepalen en er voor zullen zorgen dat onze wereld “mooi” blijft.

Prijs voor de Bedrieglijkste Bandnaam: We dagen u uit om naar deze act te kijken en ons achteraf te vertellen wie van de 6 mensen op het podium nu eigenlijk ‘Sanja Ilic’ was. Als u dacht dat één van de vrouwen was, heeft u het bij het verkeerde eind. En als u dacht dat het de zanger of de drummer was, dan moeten we u weer teleurstellen. En als u dacht, “dan moet het die rare oude man met zijn fluit zijn”, dan nog heeft u het bij het verkeerde eind. Sanja Ilic is namelijk de componist van dit nummer en is helemaal nergens te bekennen. Dat is bedrog en we willen ons geld terug.

SAN MARINO | Jessika ft. Jenifer Brening – “Who We Are”

Samenvatting: Liedje over jezelf zijn en niet luisteren naar de haters. Er staan ook kleine schattige robots op het podium, want tja, waarom ook niet?

Let op de tekst: “Bullied from the moment we were born.” Dit moet één van de meest deprimerende openingszinnen zijn die wij ooit op het Songfestival hebben gehoord, en dat zeg ik met de wetenschap dat er in 2016 een nummer won met de tekst “strangers come to your house and kill you all”.

Let ook op deze tekst: “If they’re dissing you on Twitter/Don’t get mad, don’t be bitter/Don’t give up or be a quitter.” Jenifer Brening (of ‘Jeni B’ voor de fans) is voor de Eurofans al een icoon. Onthou die naam, want na vanavond gaat haar rap-carrière vast echt van start.

Prijs voor de Potsierlijkste Preselectie: San Marino is zo’n klein landje dat ze al vier keer dezelfde zangeres naar het Songfestival stuurden en al meermaals artiesten uit andere landen hebben moeten rekruteren. Dat ze een nationale selectie zouden organiseren, was dus verrassend nieuws, maar dat die selectie open was voor artiesten uit alle mogelijke landen, was minder verrassend. De selectie werd op het internet gestreamd vanuit een studio in Bratislava, en hoewel er één Sanmarinese kandidaat tussen zat, werd de selectie uiteindelijk gewonnen door een Maltese zangeres (die ook in Malta al jaren deelnam) en een soort Duitse Slongs Dievanongs (die hier bovendien ook deelnam met een ander nummer waarmee ze derde werd.)

De “Louis Neefs”-award: Enkel in België is het moeilijk om haar naam te horen en niet spontaan “En toen kwam jij, Jenifer Brening!” te zingen.

DENEMARKEN | Rasmussen – “Higher Ground”

Samenvatting: Een ideaal nummer voor in een musical over vikings, met vijf mannen die samen in perfect tempo over het podium stompen en naar het einde toe verdwaald raken in een sneeuwstorm. Van mij hadden ze zelfs nog verder mogen gaan.

Let op de tekst: “Call it, surrender/Still won’t feel like defeat/Men laying down their swords/Each of their own accords.” Rasmussen vertelt in dit nummer de legende van de pacifistische viking Magnus Erlendsson, die vond dat sommige problemen ook gewoon opgelost konden worden door te praten in plaats van elkaar spontaan met zwaarden te gaan doorboren.

Prijs voor de Beste Baard: Jonas Flodager Rasmussen (of gewoon Rasmussen voor de vrienden) heeft een geweldige roodharige baard, die perfect bij het nummer past. Ook de achtergrondzangers wijden zich helemaal aan de viking-look.

Prijs voor de Gratis Grap: Zoek nu alvast prentjes op van Tormund Giantsbane uit Game of Thrones, dan kan u misschien de eerste van de zevenduizend mensen zijn die vanavond op twitter dezelfde grap maakt! Want, we geven het toe, Rasmussen lijkt immers wel een beetje op deze fictieve wildebras.

RUSLAND | Julia Samoylova – “I Won’t Break”

Samenvatting: Weinigzeggend nummer dat een flinke dosis ongemakkelijke gevoelens oproept.

Let op de tekst: “Even in the darkest night/I can see a light.” Vorig jaar rijmde Julia ook al “night” op “light” (dat klonk toen “after the night/there’s a light”). Veel interessants valt er voor de rest helaas niet te zeggen, vrees ik.

De “I’ll Be Back” Award (vierde plaats): U leest het goed: vierde plaats! Julia Samoylova werd vorig jaar al gekozen om Rusland te vertegenwoordigen. Zij stond echter op de lijst van Russische artiesten die Oekraïne niet binnen mochten. Het was onzeker of Rusland enkel een politiek spelletje speelde en Oekraïne zwart wou maken, maar ze hielden hun belofte dan toch na en sturen Julia dit jaar dus voor echt.

Prijs voor de Gevaarlijkste Gewoonte: Rusland is één van die landen die nog nooit de finale heeft moeten uitzitten. Deze inzending is echter zo zwak, dat daar wel eens een einde aan zou kunnen komen. Dinsdag greep Azerbaijan al voor de eerste keer naast een finaleplaats. Misschien is dit het tweede jaar op rij dat we Rusland niet zullen zien op zaterdag.

Prijs voor het Twijfelachtigste Tafereel: Omwille van haar musculaire atrofie, zit Julia al van kinds af aan in een rolstoel. Het creatieve team vond dat blijkbaar niet zo’n glamoureus beeld, en ze vonden er niks beters op dan haar beperking te verstoppen. Een rolstoel zal u dus niet zien. In de plaats daarvan vormt Julia de top van een gigantische papier-maché-berg.

MOLDAVIË | DoReDos – “My Lucky Day”

Samenvatting: Hilarische deurenkomedie over twee mannen die achter dezelfde vrouw jagen, en er uiteindelijk vrede mee nemen om het gewoon met z’n drieën te doen.

Let op de tekst: “We can be forever number one/Together we can make a dream come true.” Dit soort dromen hebben we allemaal al wel eens gehad.

Prijs voor het Beste Bouwpakket: Je kan duidelijk toch nog pret beleven met een PAX-kast. Nadat ze door de hel zijn gegaan om zo’n onding in elkaar te knutselen, kan hun relatie zeker wel tegen een stootje.

Prijs voor het Beste Blaasinstrument: Vorig jaar deed Moldavië het verbluffend goed met het tweede aantreden van de groep Sunstroke Project, al was dat vooral te danken aan hun Epic Sax Guy. Dit jaar kozen ze voor een aanstekelijk trompetdeuntje met een bijhorend dansje, en na vorig jaar verwachten sommigen Moldavië weer in de top 10 te zien. Omdat we zo onzeker zijn over de winnaar, is het zelfs niet helemaal uitgesloten dat we volgend jaar naar Chisinau gaan.

NEDERLAND | Waylon – “Outlaw in ‘em”

Samenvatting: Een Nederlandse Amerikaan, die zie je al van verre staan.

Let op de tekst: “Everybody’s got a little frontman swagger/Stone cold rollin’ like a young Mick Jagger.” Kunnen we alsjeblieft eindelijk ophouden over Mick fucking Jagger? Wij snappen best dat er weinig rijmt op ‘swagger’, maar daar bestaat ook een andere oplossing voor: hou gewoon op met het woord ‘swagger’ te willen gebruiken. Je bent een Nederlander, dus ik zeg het in een taal die je begrijpt: doe ‘es effe normaal.

De “I’ll Be Back”-Award (tweede plaats): In 2014 behaalde Nederland onverwacht een tweede plaats met The Common Linnets, die het duet ‘Calm after the Storm’ brachten. Tussen Waylon en Ilse De Lange botert het niet meer al te best, dus besloot Nederland maar om deze wannabe-cowboy in z’n eentje af te vaardigen.

Prijs voor het Twijfelachtigste Tafereel (tweede plaats): Er is de voorbije week heel wat te doen geweest rond de act van Waylon. Hij koos er namelijk voor om zich in dit Amerikaans-geïnspireerde country-nummer te laten omringen door vier zwarte dansers. Zelfs als u er geen graten in ziet dat deze blanke performer op een verhoogje staat en boven hen uittorent terwijl hij naar hen wijst en zingt dat “iedereen een beetje een crimineel is”, blijft het sowieso allemaal een beetje gênant. Vooral de dubieuze beslissing om de dansers te laten krumpen, want bij ‘country’ dachten wij nu niet meteen aan hiphop-dansmoves.

AUSTRALIË | Jessica Mauboy – “#We Got Love”

Samenvatting: Prima popnummer dat perfect snor zit, en het vooral moet hebben van de charismatische zangeres.

Let op de tekst: “Love is stronger than fire.” Dat zeg je nu, schat, maar wacht maar tot je straks Hongarije hebt gezien.

De “I’ll Be Back”-Award (derde plaats): Australië neemt al sinds 2015 deel aan het Songfestival, maar in 2014 mochten ze Europe tijdens de stemronde voor de eerste keer verblijden met een eigen act. Jessica Mauboy trad toen al aan met “Sea of Flags”, maar daar kon ze geen punten mee verdienen. Daarom vroeg men haar dit jaar terug als volwaardige deelneemster.

Prijs voor de Eenzaamste Entertainer: Jessica deelt het podium enkel met een stel TL-lampen. Voor de rest doet ze het helemaal in haar eentje en haar aanstekelijke glimlach en krachtige stem zijn genoeg om dat grote podium te vullen.

GEORGIË | Ethno-Jazz Band Iriao – “For you”

Samenvatting: Vijf dronken nonkels nemen elkaar bij het nekvel en zingen prachtig meerstemmig een soort lounge-y wiegenliedje. We kunnen ons inbeelden dat het beter was als dit onze eigen nonkels waren, natuurlijk.

Let op de tekst: “Sheni gulistvis” zingen de heren, en dat hoort eigenlijk de titel van het nummer te zijn, in plaats van de vertaling “for you”.

Prijs voor de Beste Bandnaam: Sommige artiesten geven je er het raden naar wat voor soort muziek ze zingen. Iriao maakt het ons gemakkelijk, en noemt zichzelf “Ethno-Jazz Band Iriao”, en kijk, plots weet u alles wat u moet weten.

POLEN | Gromee ft. Lukas Meijer – “Light me Up”

Samenvatting: Eén dronken nonkel kruipt onverwacht achter de draaitafel en doet alsof hij een DJ is, terwijl een andere gozer de boel probeert op te leuken met loze interjecties als “jump” en “yeah!”, en hoewel het eigenlijk verschrikkelijk gênant is, heeft iedereen al genoeg gedronken, en is het uiteindelijk toch nog wel een beetje leuk.

Let op de tekst: “A lip of faith.” Een foutieve uitspraak willen wij gerust vergeven, maar volgens eurovision.tv is de officiële tekst niet “a leap of faith”, maar wel degelijk “a lip of faith”. We laten het aan u over om zich daar wat bij voor te stellen.

Prijs voor de Platste Plaat: Veel inhoud valt er niet te bekennen, maar zelfs met de zwakke vocals van zanger Lukas Meijer, maakt dit dansbare deuntje kans om aan te slaan. De twee performers zijn absolute crowdpleasers en amuseren zich grandioos op het podium. Ook het uitermate ongemakkelijke slangendansje dat DJ Gromee van achterop het podium uitvoert, heeft het potentieel om grandioos viraal te gaan.

MALTA | Christabelle – “Taboo”

Samenvatting: Donkere act over losbreken uit een metaforische kooi.

Let op de tekst: “And I know and I know and I know/That you see my life in foreign eyes.” Christabelle wil met dit nummer het stigma rond mentale gezondheid doorbreken. Ze geeft in deze zin toe dat het moeilijk is om over problemen te praten die niet zichtbaar zijn aan de oppervlakte. Net als enkele andere acts vanavond, gaat het over je maskers laten vallen en gewoon voor de waarheid uitkomen: “Let our guards down/It’s time to break the taboo.”

De “Meermaals in Malta”-prijs: Het is in Malta zo’n grote eer om je land te mogen vertegenwoordigen, dat je er elk jaar dezelfde artiesten ziet opdraven in hun nationale selectie. Voor Christabelle was de derde keer de goeie keer. Enkele andere vaste Maltezers zagen dit jaar hun kans in de voorronde van San Marino, maar Christabelle was gelukkig nog niet zo wanhopig.

Prijs voor de Courantste Componist: Het zou geen Songfestival zijn zonder een bijdrage van de Zweedse schrijver Thomas Gustafsson (of G:Son voor de vrienden). U kent hem vooral van “Euphoria”, het winnende nummer van 2012, maar er passeerden in totaal al dertien van zijn nummers de revue op het grote festival, waarvan er slechts ééntje ooit in de halve finale bleef plakken.

HONGARIJE | AWS – “Viszlàt nyar”

Samenvatting: Post-hardcore screamo metal hoorden we nog nooit eerder op het Songfestival, maar het bleek verrassend genoeg een ideaal Eurovisie-genre te zijn.

Let op de tekst: “Játsszunk nyílt lapokkal végre”, oftewel “laten we eindelijk open kaart spelen.” Zo begint dit nummer, dat opgebouwd is als een dialoog. De strofes worden verteld vanuit het perspectief van een oude, stervende man (“het is tijd dat mijn schip vertrekt”), terwijl de woedende refreinen gehoor geven aan de onmacht van zijn zoon, die voelt alsof hij teniet werd gedaan (“dat wij samen zouden blijven, was slechts een leugen”). De titel, die u luidkeels gebruld zult horen, betekent “vaarwel, zomer”.

Prijs voor de Prachtigste Pyromanie: Laat de verwarming maar uitstaan, want naar verluidt komt er bij deze act zodanig veel vuur kijken dat u het door uw televisiescherm heen kan voelen.

Prijs voor de Machtigste Modulatie: U hoort het goed, dit metal-nummer gaat voor het laatste refrein een toontje naar omhoog. Het is een Eurovisiecliché dat dit jaar slechts in een paar nummers wordt toegepast, en dit nummer doet het absoluut het allerbeste.

Prijs voor de Underste Dog: Voor Eurovisienormen gaat dit behoorlijk hard. Dankzij een geniaal potje crowdsurfen zou het ons oprecht niet verbazen als Hongarije op zaterdag serieus furore maakt door bovenaan de linkerkolom te eindigen. De leadzanger doet het bovendien allemaal op blote voeten, net zoals Loreen in 2012 en Emmelie de Forest in 2013.

LETLAND | Laura Rizzotto – “Funny Girl”

Samenvatting: Sensuele moves die we na anderhalve minuut wel gezien hebben, in combinatie met een repetitief nummer dat we na anderhalve minuut ook wel gehoord hebben.

Let op de tekst: “What can I do/To make you feel that way about me too?” Hoe zwoel Laura zichzelf ook verkoopt, de aandacht van haar crush gaat steeds naar een andere vrouw. Laura is voor hem slechts “the funny girl”, een meisje om mee te lachen, maar hij ziet in haar geen vrouw om mee te stoeien. Ik vermoed dat hij haar gewoon een tikkeltje te wanhopig vindt.

De Rijstprijs: Omdat haar naam “Rizzotto” is. Snapt u? Dat is grappig omdat het klinkt als “risotto”, en dat is rijst. Pff, ja, da’s flauw, het spijt me, maar hier valt gewoon echt niks over te zeggen. Plaspauze.

ZWEDEN | Benjamin Ingrosso – “Dance You Off”

Samenvatting: Het lijkt bijna alsof deze Zweed niet op hetzelfde podium als alle andere acts staat, zo knap is het decor waarvoor hij zijn dansmoves toont. Ohja, en het nummer valt ook nog te pruimen.

Let op de tekst: “I just want to feel the mood/Girl, with anyone but you.” Benjamin en zijn liefje hebben een beetje ruzie gemaakt. Om zijn gedachten te verzetten gaat Benjy dan maar een beetje dansen (“I’m going to dance, dance, dance you off.”). En dat kan deze guitige jongen als de beste. Zijn heupen bewegen alsof ze speciaal hiervoor ontworpen werden.

Prijs voor de Strakste Scène: We zeiden het net al, maar in Zweden weten ze wel echt waar ze mee bezig zijn. Voor het zoveelste jaar op rij komen ze naar het festival met een modern nummer en een visueel spektakel dat die tot in de puntjes gerepeteerd is. Sinds 2011 eindigde Zweden slechts één keer buiten de top 5. Dit zou dus wel eens het vijfde jaar op rij kunnen zijn dat we hen zaterdag helemaal bovenaan het scorebord zien.

MONTENEGRO | Vanja Radovanovic – “Inje”

Samenvatting: Een soort binnenstebuiten versie van “Let It Go”, en dat zeggen we in de eerste plaats omwille van het ijsblauwe kostuum dat de zanger draagt

Let op de tekst: “Džaba jorgan tijelo grije/Promaja kroz dušu bije” In dit nummer zingt Vanja Radovanic over hoe koud zijn bed aanvoelt zonder zijn geliefde: “de bedsprei verwarmt mijn lichaam, maar de koude wind blaast nog steeds doorheen mijn ziel”.

Prijs voor het Geliefdste Genre: Montenegro doet het altijd goed als ze een ballade in dit genre sturen. In 2014 en 2015 haalden ze de finale met soortgelijke “balkan ballads”. We gaan er van uit dat er vanavond zeker één traditioneel nummer zal doorstoten, en dan is dit de grootste kanshebber.

Prijs voor de Meest Sarcastische Snuiter: Toen Vanja door de pers gevraagd werd of hij hobbies had, was zijn antwoord “niet echt, of ja, ik hou wel van drinken en van weglopen van kinderen.” Of zijn droge gevoel voor humor het resultaat is van een soort lost-in-translation is niet helemaal duidelijk, maar wij kunnen het in elk geval wel smaken.

SLOVENIË | Lea Sirk – “Hvala, ne!”

Samenvatting: Deze griet heeft attitude in overvloed, en doet een prima dansje op een verrassend aanstekelijke trap-beat.

Let op de tekst: “Moje ime je Lea in za vas imam nov lik.” Lea zingt en rapt in dit nummer over hoe je jezelf niet achter maskers moet verstoppen. Ze begint het nummer met “Mijn naam is Lea, en ik heb een nieuw personage bedacht.” Vervolgens stelt ze zich op als een soort maffe superheld die iedereen wil helpen om gewoon zichzelf te zijn. Ons Sloveens is niet al te best, dus voor hetzelfde geld zitten we er helemaal naast. Wat we wél met zekerheid weten is dat de titel “nee, bedankt” betekent.

Prijs voor de Pijnlijkste Pauze: Lea probeert een truukje uit dat in het verleden al geprobeerd werd, maar nog nooit op bijster veel bijval heeft kunnen rekenen. Halverwege het nummer lijkt het even alsof er iets misgaat met de techniek, maar Lea blijft toch doorzetten. Een beetje goedkoop, vinden wij.

OEKRAÏNE | MELOVIN – “Under the Ladder”

Samenvatting: Tienervampier houdt een oogje in het zeil voor bijgeloof.

Let op de tekst: “You can see that whatever the weather/That the wind’s always there/Always fair/Oh-oh-oh.” Als u heel goed luistert, dan hoort u per toeval misschien een paar Engelse woorden in dit nummer. Mélovin heeft de voorbije maanden echt heel erg zijn best gedaan om zijn uitspraak te verbeteren. De ‘s’ in ‘always’ spreekt hij nog steeds niet uit, maar het woord ‘fair’ klinkt plots wel juist. Kus van de juf en een bank vooruit, Mélovin.

Let ook op deze tekst: “Fire lasts forever.” Vuur is dit jaar populair, zij het niet in de tekst, dan is het wel in de act. In dit geval wordt echter voor beide opties gekozen.

Prijs voor de Opzwependste Oh-oh-ohs: Wanneer Mélovin zijn armen in de lucht steekt en “oh-oh-oh” zingt, dan krijg je zelf ook zin om mee te doen. Tegen het einde van het nummer kan je die “oh-oh-oh”s ook perfect meezingen.

De Grote Prijs Bram Stoker: Een bleke huid, zwartgeverfd haar, en een enkele witte contactlens in zijn linkeroog: Mélovin heeft zich verkleed als creepy vampier. En ofwel ga je hard, ofwel ga je niet. We hebben op het Songfestival al veel piano’s gezien. Piano’s die in brand schieten, piano’s waar vrouwen uit komen gekropen, piano’s die blijven spelen zelfs nadat iemand recht staat en wegloopt… allemaal doodnormaal. Maar we zagen nog nooit eerder een piano dienst doen als doodskist. Kijk, dat is nu de ondernemingszin waar we nood aan hebben in het jaar 2018.

Dat zijn ze: 18 kandidaten met slechts 10 finaleplaatsen te winnen. Nu weet u wie ze zijn en nu weet u wat u van hen kan verwachten. Ontdek vanavond wie er zich doorheen de eerste halve finale weet te worstelen!

Bovendien krijgt u vanavond ook een eerste fragment te zien van de landen die rechtstreeks naar de finale gaan. Duitsland brengt een uitstrijkje van Ed Sheeran met een manipulatief nummer over een overleden vader. Vanuit Frankrijk komt een duo die een klein verhaal over een vluchteling moeiteloos verheffen tot een grandioze meezinger. Tot slot wordt Italië op u losgelaten; een aanklacht tegen het terrorisme, maar even goed tegen de manier waarop wij ermee omgaan.